ทันใดนั้นบรรยากาศตึงเครียดก็กดดันลงมาบนโถงหลักของคฤหาสน์ตระกูลจี้
ต่อให้เรียกเฉินผิงมา จี้เหลียนจวินก็ไม่มีทางยอมให้วังจวี้หมานพาตัวเขาไปแน่
นอกเหนือไปจากเรื่องช่วยชีวิตของนายท่านผู้เฒ่าแห่งตระกูลจี้ เฉินผิงยังมีจุติภูมิเป็นดาราจักร ลำพังแค่ความสามารถเช่นนี้ก็ทำให้จี้เหลียนจวินมั่นใจว่าเฉินผิงจะต้องกลายเป็นวีรบุรุษผู้ยิ่งใหญ่
เมื่อเกิดเรื่องนั้นขึ้น ตระกูลจี้ก็จะไม่เกี่ยวข้องอะไรกับเขาอีก
ด้วยเหตุนี้เขาจึงอยากจะเป็นมิตรกับเฉินผิงก่อนที่ฝ่ายหลังจะบรรลุผลสำเร็จ เผื่อยามที่เวลานั้นมาถึง ตระกูลจี้ก็จะได้ร่วมชื่นชมความรุ่งโรจน์ของฝ่ายหลัง
ราว ๆ สิบนาทีให้หลัง จี้เฉิงก็กลับมา แต่กลับไม่เห็นเฉินผิง
“เกิดอะไรขึ้น?” จี้เหลียนจวินรีบเอ่ยปากถาม
“พ่อครับ คุณเฉินไม่อยู่ในห้อง ดูเหมือนว่าเขาจะจากไปแล้วล่ะ” จี้เฉิงตอบมาตามตรง
“แกจงใจปล่อยมันไปใช่ไหม?”
เมื่อฉินจิ้งอวิ๋นได้ยินข่าวก็แสดงสีหน้าไม่พอใจออกมา
แต่จี้เฉิงเพียงแค่เหลือบมองแล้วไม่ได้สนใจเขาอีก
ในขณะเดียวกัน จี้เหลียนจวินก็ครุ่นคิดอย่างลึกซึ้ง เขารู้ว่าเฉินผิงจะไม่ไปจากคฤหาสน์ตระกูลจี้และต่อให้ฝ่ายหลังไปจริง ๆ เขาย่อมต้องมาร่ำลาอย่างแน่นอน
ทันใดนั้นเขาก็นึกขึ้นมาได้ว่าจี้เหม่ยเหยียนเองก็หายไปเช่นกัน เมื่อเชื่อมโยงกับการหายตัวไปของเฉินผิง ก็ทำให้จี้เหลียนจวินเข้าใจอะไรบางอย่างขึ้นมาได้
เขาคิดว่าจี้เหม่ยเหยียนคงจะพาเฉินผิงเข้าไปในแดนบรรพบุรุษผ่านอุโมงค์ลับ
น้อยคนที่จะรู้เรื่องเส้นทางนี้ แต่จี้เหม่ยเหยียนกลับเป็นหนึ่งในนั้น ดังนั้นจี้เหลียนจวินจึงไม่สงสัยเลยว่าทั้งสองคนได้ล่วงหน้าทุกคนไปที่แดนบรรพบุรุษแล้ว
ถึงแม้ว่าแดนบรรพบุรุษจะถือว่าเป็นพื้นที่ต้องห้าม แต่จี้เหลียนจวินก็ไม่รังเกียจที่เฉินผิงจะรุกล้ำเข้าไป
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...
มีเรื่องอื่นที่จบแล้วบ้างไหมจะหาซื้ออ่าน...
มีหนังสือขายมั้ยครับ รอวันละ 20 ตอน ไมทันใจ...