หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 3254

“พี่หญิงรอง ไม่ต้องกลัว ยังมีผมอยู่ทั้งคน” จี้อวิ๋นที่ปะปนอยู่ท่ามกลางผู้คนเดินเข้ามากระซิบบอกจี้เหม่ยหลิง

จี้เหม่ยหลิงมองจี้อวิ๋นแล้วยิ้มพลางพยักหน้า ตอนนี้ไม่ว่าจี้อวิ๋นจะมีพลังแค่ไหน แต่อย่างน้อยมีเขาอยู่เคียงข้างก็ทำให้เธอไม่รู้สึกโดดเดี่ยวเกินไปนัก

ขณะที่จี้เหม่ยหลิงกับจี้อวิ๋นคุยกันอยู่นั้น จี้เหม่ยเจินที่อยู่ห่างออกไปไม่ไกลก็เห็นจี้อวิ๋นเข้า

“พี่ดูสิ นั่นไม่ใช่นักกลั่นยาที่จี้เฉิงพามาหรอกเหรอ? มันเข้ามาได้ยังไงกัน?” จี้เหม่ยเจินกล่าวพลางชี้นิ้วไปทางจี้อวิ๋น

ตอนที่จี้เฉิงพาเฉินผิงกับคนอื่น ๆ มาที่นี่ เขาบอกว่าพวกเขาเป็นนักกลั่นยา ดังนั้นจี้เหม่ยเจินและคนอื่น ๆ จึงคิดว่าจี้อวิ๋นเองก็เป็นนักกลั่นยาด้วย

จี้เยว่เหลือบมองพลางยิ้มเยาะ “จี้เฉิงคงจะวางแผนให้ไอ้หมอนี่แฝงตัวเข้าไปในแดนบรรพบุรุษ เธอไม่เห็นหรือไงว่ามันถึงขนาดชุดของตระกูลจี้? แต่ไม่เป็นไรหรอก ต่อให้มันสวมชุดของตระกูลจี้ก็เข้าไปในแดนบรรพบุรุษไม่ได้หรอก ตอนที่ไท่จู่เปิดโปงตัวตนของมัน มาดูกันซิว่าพวกมันจะอธิบายว่ายังไง”

จี้เยว่ไม่ได้เปิดโปงจี้อวิ๋นทันที เขาคิดจะรอคอยจนกว่าพวกเขาจะเข้าไปในแดนบรรพบุรุษ ตอนที่ไท่จู่พบมันเข้าคงจะบันเทิงน่าดูเชียวล่ะ

คนทั้งกลุ่มรีบเข้าไปในแดนบรรพบุรุษแล้วเดินเข้าไปในโถงหลัก

บรรพชนของตระกูลจี้ยังคงนั่งหลับตาลงกึ่งหนึ่งอยู่กลางห้องโถง

เมื่อคนของตระกูลจี้เห็นเช่นนี้ พวกเขาก็คุกเข่าโขกศีรษะพลางกล่าวเสียงดังว่า “คำนับไท่จู่”

ไท่จู่ค่อย ๆ ลืมตาขึ้นแล้วเพ่งสายตามองมาที่ฉินจิ้งหยวี่ทันที

ไท่จู่ไม่จำเป็นต้องทดสอบสายเลือด ก็บอกได้ว่าฉินจิ้งหยวี่ไม่ใช่คนของตระกูลจี้

“เกิดอะไรขึ้น? ทำไมถึงได้มีคนนอกมาอยู่ที่นี่ได้เล่า?” ไท่จู่ถามเสียงเย็น

“ไท่จู่ นี่คือนายท่านฉินจากวังจวี้หมาน เนื่องจากตระกูลจี้ของพวกเราเป็นหนี้บุญคุณวังจวี้หมาน ประมุขของตระกูลจึงอนุญาตให้นายท่านฉินเข้ามาในแดนบรรพบุรุษได้ นี่คือตราที่ประมุขของตระกูลมอบให้ขอรับ”

จี้เยว่รีบแสดงตราประมุขของตระกูลแก่ไท่จู่

ไท่จู่เหลือบมองผ่าน ๆ ก็ไม่ได้พูดอะไรอีก แต่เขากลับโบกมือเปิดประตูที่อยู่ข้างหลังตนเอง

“จี้เหม่ยเจิน เธอทำอะไรน่ะ?” จี้เหม่ยหลิงก้าวเข้ามาขวาง

“จี้เหม่ยหลิง เธออนุญาตให้คนนอกแฝงตัวเข้าไปในแดนบรรพบุรุษ นี่เป็นการฝ่าฝืนกฎของตระกูลจี้ เตรียมตัวโดนไท่จู่ลงโทษได้เลย” จี้เหม่ยเจินกล่าวพลางยิ้มเยาะ

“ไท่จู่ คนผู้นี้ไม่ได้มาจากตระกูลจี้ มันเป็นนักกลั่นยาที่จี้เฉิงพามา แต่มันกลับสวมชุดของตระกูลเราแล้วลอบเข้ามากับพวกเราด้วย เห็นได้ชัดว่ามันไม่เคารพท่าน” จี้เยว่กล่าวพลางรีบชี้นิ้วไปทางจี้อวิ๋น

ไท่จู่เพียงแค่เหลือบมองจี้อวิ๋นก่อนจะพูดว่า “ไม่มีใครลอบเข้ามาในแดนบรรพบุรุษของข้าได้หรอก คนผู้นี้เป็นสายเลือดของตระกูลจี้ เขาไม่ใช่คนนอก”

“อะไรนะ?” จี้เยว่กับจี้เหม่ยเจินต่างรู้สึกตื่นตะลึง

“ไท่จู่ เรื่องนั้นจะเป็นไปได้ยังไงกัน? มัน...”

จี้เหม่ยเจินไม่อยากเชื่อเลยว่าจี้อวิ๋นจะเป็นคนของตระกูลจี้

“เจ้าไม่เชื่อข้างั้นรึ?” ไท่จู่จ้องมองจี้เหม่ยเจินที่จู่ ๆ ก็เข่าอ่อนจนต้องคุกเข่าลงกับพื้น