“ฉันสามารถปกป้องเขาได้ ต่อให้ต้องเสี่ยงชีวิต ฉันก็จะปกป้องน้องหกให้ได้” จี้เหม่ยหลิงพูดด้วยความขุ่นเคือง
“เอาล่ะ เลิกเถียงกันได้แล้ว พวกเราล้วนเป็นครอบครัวเดียวกันไม่ต้องทำแบบนี้ก็ได้ ในเมื่อพี่หญิงรองอยู่ลำพังตัวคนเดียว ผมก็จะอยู่กับเธอเอง” จี้อวิ๋นกล่าวขึ้นโดยเลือกที่จะอยู่กับจี้เหม่ยหลิง
แต่จี้อวิ๋นก็ไม่ได้พูดอะไรให้มากความ อย่างไรเสียในแง่ของพลัง เขากับจี้เหม่ยหลิงก็ไม่ใช่คู่ประมือของจี้เยว่กับจี้เหม่ยเจิน ยิ่งไม่ต้องเอ่ยถึงเรื่องที่พวกเขามีฉินจิ้งหยวี่เป็นพวกเลย
ดังนั้นจี้อวิ๋นจึงเอ่ยขัดตาทัพเพื่อป้องกันไม่ให้จี้เยว่กับจี้เหม่ยเจินเกิดความแค้นเคือง ถ้าหากพวกเขาตัดสินใจลงมือกับเขาจี้เหม่ยหลิงในแดนบรรพบุรุษ อาจจะกลายเป็นปัญหาได้
จี้เหม่ยเจินอยากจะพูดอะไรสักอย่าง แต่เธอกลับถูกจี้เยว่ห้ามเอาไว้ จากนั้นจี้เยว่ก็ยิ้มพลางกล่าวว่า “น้องหก นายเลือกที่จะอยู่กับใครก็ได้ แต่ถ้านายพบเจออันตรายต้องเรียกพวกเราทันทีเลยนะ”
“ขอบคุณพี่รอง” จี้อวิ๋นผงกศีรษะ
เมื่อจี้เยว่กับจี้เหม่ยเจินจากไปแล้ว คนอื่น ๆ ก็แยกย้ายกันไปสำรวจสถานที่ ในเมื่อมีเวลาอยู่ในแดนบรรพบุรุษเพียงแค่สามวัน ย่อมไม่มีใครกล้าเสียเวลา
“น้องหก ไปกันเถอะ นอกเหนือไปจากจุติอิสระแล้ว ยังมีทรัพยากรอื่น ๆ อยู่อีกมากมายในแดนบรรพบุรุษแห่งนี้ ถ้าพวกเราโชคดีก็อาจจะพบสมบัติของบรรพชนอย่างอาวุธวิเศษที่หลงเหลืออยู่ก็ได้นะ” จี้เหม่ยหลิงบอกจี้อวิ๋น
จี้อวิ๋นพยักหน้าแล้วตามจี้เหม่ยหลิงเข้าไปในแดนบรรพบุรุษ
ลึกเข้าไปในหุบเขา เฉินผิงยังคงต่อสู้กับอสูรจุติอย่างเอาเป็นเอาตาย
เมื่อสังหารอสูรจุติไปทีละตน เฉินผิงก็ค่อย ๆ เข้าใจชัดแจ้ง
เขารู้ตัวว่าอีกไม่นานก็จะเข้าใจถึงจุติโลหะแล้ว
ทว่ายามนี้ร่างกายของเขาเต็มไปด้วยบาดแผลมากมายนับไม่ถ้วน
อาศัยเพียงแค่พลกำลังและหมัดเข้าต่อสู้กับอสูรจุติพวกนี้ก็เป็นการพิสูจน์ให้เห็นถึงความยากลำบากอย่างน่าเหลือเชื่อแล้ว
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...
มีเรื่องอื่นที่จบแล้วบ้างไหมจะหาซื้ออ่าน...
มีหนังสือขายมั้ยครับ รอวันละ 20 ตอน ไมทันใจ...