“ตายเสียเถอะ!”
เฉินผิงคำรามลั่นแล้วพุ่งเข้าใส่อสูรจุติทั้งสามตน
จี้เหม่ยเหยียนเฝ้ามองดูท่าทางแกล้วกล้าของเขาด้วยสีหน้าที่ผสมผเสด้วยความภาคภูมิใจและกังวลใจ
การได้เป็นผู้หญิงของยอดอัจฉริยะเช่นนั้นทำให้จี้เหม่ยเหยียนรู้สึกเบิกบานใจ
แต่เธอก็รู้สึกเป็นกังวล อย่างไรเสียเฉินผิงก็กำลังประจันหน้ากับอสูรจุติโดยไม่มีอะไรเลยนอกเสียจากพลกำลัง
จี้เหม่ยเหยียนค่อย ๆ เอามือแตะเอวของตัวเอง พร้อมที่จะชักดาบวิเศษออกมาช่วยเฉินผิงทันทีที่เห็นว่าเขามีวี่แววจะพ่ายแพ้
เฉินผิงปลดปล่อยพลังดึกดำบรรพ์ส่วนใหญ่แล้วชกใส่อสูรจุติทั้งสามตน
เฉินผิงใช้เวลากว่าชั่วโมงก็บดขยี้อสูรจุติจนดับดิ้น
เขานั่งลงหอบหายใจหมดเรี่ยวหมดแรงอยู่กับพื้น เหงื่อเย็น ๆ ผุดซึมเต็มหน้าผาก
“เฉินผิง คุณไม่เป็นไรใช่ไหม?” จี้เหม่ยเหยียนรีบเข้ามาช่วยประคองเขาให้ลุกขึ้น
“ผมไม่เป็นไร”
ทันใดนั้นเฉินผิงก็รู้สึกว่ามีเสียงคำรามดังขึ้นในหัว ราวกับว่ามีพลังบางอย่างทลายพันธนาการลงจนทำให้เขารู้สึกตัวเบาหวิว
เฉินผิงรีบควบคุมปราณสัมผัสให้เข้าไปในจุติภูมิของตัวเอง จากนั้นก็เห็นกลุ่มดาวของจุติโลหะเปล่งประกายเจิดจ้า
“ฮ่าฮ่า! ฉันเข้าใจถึงจุติโลหะแล้ว!”
เมื่อเฉินผิงพูดจบ ร่างของเขาก็เกิดพลังดูดที่ดึงเอาจุติทั้งหมดซึ่งอสูรจุติที่เพิ่งจะถูกสังหารปลดปล่อยออกมา
เขานั่งขัดสมาธิอย่างรวดเร็วพลางถ่ายทอดจุติโลหะเข้าไปในจุติภูมิของตนเอง โดยที่กลุ่มดาวของจุติโลหะที่ซึมซับมันเอาไว้กำลังเปล่งประกายเจิดจ้ามากขึ้น
จี้เหม่ยเหยียนเฝ้ามองดูความเปลี่ยนแปลงครั้งนี้ด้วยความรู้สึกลิงโลดใจ เธอไม่คาดคิดเลยว่าเฉินผิงจะเข้าใจถึงจุติโลหะในเวลาเพียงคืนเดียว
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...
มีเรื่องอื่นที่จบแล้วบ้างไหมจะหาซื้ออ่าน...
มีหนังสือขายมั้ยครับ รอวันละ 20 ตอน ไมทันใจ...