หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 3259

ตอนนี้เฉินผิงสามารถใช้เคล็ดวิชากับกระบี่พิฆาตมังกรของตนเองได้แล้ว ดังนั้นเขาจึงประชิดตัวเหล่าสัตว์อสูรโดยไม่หวั่นเกรง

เฉินผิงเขวี้ยงกระบี่พิฆาตมังกรเพียงครั้งเดี่ยว เขาก็ปลดปล่อยแสงกระบี่ระลอกหนึ่งที่บ้าระห่ำราวกับพายุลูกหนึ่ง

ไม่ว่าแสงกระบี่จะผ่านไปที่ไหน อสูรจุติก็จะสูญสลายไปจนเหลือเพียงความว่างเปล่าทันที

เมื่อสัตว์อสูรล้มลง กระแสพลังจุติอันมหาศาลก็พุ่งทะยานฟ้าแล้วเฉินผิงก็ซึมซับมันเอาไว้อย่างตะกละตะกราม

มีพลังจุติอยู่มากมายหลายแบบ แต่นอกเหนือไปจากพวกที่เฉินผิงเข้าใจอยู่แล้ว ที่เหลือก็เอาแต่หลั่งไหลเข้าสู่ร่างกายของเขาราวกับเส้นไหมแล้วค่อย ๆ กระจายเข้าไปภายในจุติภูมิของเขา

เมื่อไม่มีกลุ่มดาวมาคอยซึมซับและเก็บกักพวกมันเอาไว้ ต่อให้เฉินผิงซึมซับพลังจุติอื่นไว้ พวกมันก็ไม่สามารถอยู่ในร่างกายของเขาได้

จี้เหม่ยเหยียนที่อยู่กลางอากาศรู้สึกตื่นตะลึงที่ได้เห็นเฉินผิงกำลังซึมซับพลังจุติ

ปกติคนอื่น ๆ จะซึมซับพลังจุติได้ทีละแบบ แต่เฉินผิงกลับดึงเอาพลังจุติทั้งหมดเข้าสู่ร่างกาย

โชคดีที่จุติภูมิของเฉินผิงกว้างใหญ่ไพศาลพอ ๆ กับดาราจักรจึงไม่สะทกสะท้านกับพลังจุติจำนวนมหาศาล

หากจุติภูมิของเขามีขนาดเล็กกว่านี้ วิธีการซึมซับดังกล่าวก็น่าจะทำให้ระเบิดตายเอาได้

เฉินผิงกำลังเพลิดเพลินกับการล่าสังหารอยู่ภายในหุบเขา โดยไม่ได้ตระหนักเลยว่าอสูรจุติที่ตนสังหารใช้เวลาหลายปีกว่าจะก่อกำเนิดขึ้นมา ด้วยอัตราความเร็วที่เขาใช้สังหาร หลังจากนี้คงยากที่ตระกูลจี้จะได้พบเจออสูรจุติตนใดในแดนบรรพบุรุษของตัวเองอีก

ใกล้ทางเข้าสู่หุบเขาแล้ว แต่ฉินจิ้งหยวี่กลับมีสีหน้าไม่พอใจ “อสูรจุติในแดนบรรพบุรุษของคุณช่างแสนน้อยนิดเหลือเกิน หลังจากเดินทางมาตั้งไกล พวกเราเจอพวกมันเพียงแค่หยิบมือเท่านั้นเอง ด้วยความเร็วเช่นนี้ต้องใช้เวลาอีกนานเท่าไหร่กว่าผมจะเข้าใจถึงจุติโลหะเล่า?”

“นายท่านฉิน ปกติจะมีอสูรจุติมากมายอยู่ในแดนบรรพบุรุษของพวกเรา ทุกครั้งจะมีหลายสิบคนเข้ามาในแดนบรรพบุรุษ แต่จะมีเพียงแค่ไม่กี่คนเท่านั้นที่สามารถเดินลึกเข้าไปสังหารพวกมันได้ ยังไงซะก็ใช่ว่าสมาชิกของตระกูลจี้ทุกคนจะสามารถปลุกกระตุ้นจุติภูมิและเข้าใจจุติได้” จี้เยว่อธิบายให้ฟัง