หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 3262

“นายท่านฉิน ฉันคิดว่าพวกเราไม่ควรจะเข้าไปในนั้นนะคะ ฉันรู้สึกราวกับว่ามีบางอย่างที่น่าสะพรึงกลัวอยู่ในถ้ำแห่งนั้น!” จี้เหม่ยเจินเอ่ยขึ้นด้วยความเป็นกังวล

“ถ้าคุณกลัวขนาดนั้นก็อยู่ตรงนี้เถอะ ผมจะเข้าไปในนั้นเอง!” ฉินจิ้งหยวี่กล่าวพลางเดินเข้าไปในถ้ำ

จี้เยว่กับจี้เหม่ยเจินมองหน้ากันก่อนจะตามหลังฉินจิ้งหยวี่ไป ถ้าหากเกิดเรื่องขึ้นกับฉินจิ้งหยวี่ พวกเขาก็ไม่รู้ว่าจะบอกวังจวี้หมานอย่างไรดี พวกเขาไม่เพียงจะสูญเสียความร่วมมือเท่านั้น แต่วังจวี้หมานยังจะหันมาโกรธแค้นพวกเขาอีกด้วย

เมื่อเข้าไปในถ้ำแล้ว พวกเขาก็เห็นแต่เพียงความมืดมิดอันไร้ซึ่งแสงสว่าง ยิ่งไปกว่านั้นข้างในยังมีพลังอันน่าสะพรึงกลัวที่ชวนให้กระดูกสันหลังสั่นสะท้านอีกด้วย

ขณะที่พวกเขาเดินลึกเข้าไปในถ้ำ พวกเขาก็เริ่มมองเห็นแหล่งกำเนิดแสงที่อยู่ตรงหน้า แสงสว่างชักจะเริ่มสว่างเจิดจ้าเพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ จนแทบจะลืมตาไม่ขึ้น

หลังจากปรับตัวให้ชินกับแสงสว่างได้แล้ว พวกเขาก็เห็นว่าตนกำลังยืนอยู่ตรงหน้าอสูรจุติที่มีขนาดเท่ากับภูเขาลูกย่อม ๆ การที่มันเปล่งประกายเจิดจ้าทำให้เห็นได้ชัดว่าพวกเขากำลังเผชิญหน้ากับอสูรจุติที่ถือกำเนิดขึ้นมาจากจุติโลหะ

เมื่อจี้เยว่กับจี้เหม่ยเจินเห็นอสูรจุติ พวกเขาก็ต่างรู้สึกตื่นตกใจ ในทางกลับกัน ฉินจิ้งหยวี่ไม่มีวี่แววหวาดกลัวเลยสักนิด ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยความตื่นเต้นพลางกล่าวว่า “ยอดเยี่ยมไปเลย! หลังจากฆ่าอสูรจุติขนาดยักษ์ตนนี้แล้ว ฉันก็น่าจะเข้าใจถึงจุติโลหะได้แล้วล่ะ!”

ฉินจิ้งหยวี่หมกมุ่นอยู่กับการเข้าใจถึงจุติ โดยไม่สนใจว่าอสูรจุติจะแข็งแกร่งขนาดไหนเลย

เขากำลังจะเริ่มลงมือ จี้เยว่ก็คว้าแขนเขาไว้แล้วเอ่ยขึ้นด้วยความกังวลใจว่า “นายท่านฉิน ผมไม่คิดว่าพวกเราควรจะลงมือกับอสูรจุติตนนี้หรอกนะ มันดูน่ากลัวจริง ๆ ขืนพวกเราไปยั่วโทสะมันเข้า คงไม่ได้ออกจากถ้ำแห่งนี้เป็นแน่”

ฉินจิ้งหยวี่จ้องมองจี้เยว่ด้วยสายตาดูแคลนแล้วตะโกนใส่ว่า “ปล่อยผมซะ! พวกคุณมันขี้ขลาดตาขาว ถ้ากลัวขนาดนั้นก็ออกไปรอข้างนอกเถอะ! ผมจัดการกับอสูรจุติตนนี้เองก็ได้!”

เขาเพิ่งจะพูดจบ พื้นพิภพเบื้องล่างก็สั่นสะเทือน อสูรจุติขนาดยักษ์ขยับตัวนิดหน่อยแล้วจับจ้องมาที่พวกเขาทั้งสามคน

เมื่อพวกเขาถูกอสูรจุติจ้องมอง พวกเขาก็ตัวแข็งทื่อ

โฮก!

ทันทีที่เขาทำเช่นนั้น คลื่นพลังจุติอันทรงพลังก็พุ่งใส่พวกเขาราวกับคลื่นยักษ์ เฉินผิงกับจี้เหม่ยเหยียนจึงถูกแรงปะทะซัดกระเด็นออกไปโดยไม่ทันตั้งตัว

“ช่างเป็นพลังอันแกร่งกล้ายิ่งนัก!” จี้เหม่ยเหยียนร้องอุทานด้วยความตกตะลึง

“นี่คือพลังจุติ ฉะนั้นจะต้องมีอสูรจุติที่แข็งแกร่งอยู่ข้างหน้าเป็นแน่ ไปตรวจสอบดูกันเถอะ!” เฉินผิงกล่าวพลางเริ่มวิ่งไปข้างหน้า

เขาเดินไปได้เกือบสองก้าว ผืนดินเบื้องล่างก็สั่นสะเทือนแล้วเสียงอึกทึกก็ดังก้องไปทั่วฟ้า

ขณะที่ผืนดินยังคงสั่นสะเทือนรุนแรงมากขึ้นเรื่อย ๆ ทั้งสองคนก็เห็นอยู่ไกล ๆ ว่าห้วงมหรรณพแห่งอสูรจุติกำลังใกล้เข้ามาทุกที ๆ

ทันทีที่จี้เหม่ยเหยียนเหลือบไปเห็นอสูรจุติ เธอก็ม่านตาหดวูบ “ทำไมถึงได้มีอสูรจุติมากมายขนาดนั้นเล่า? ดูขนาดของตัวที่เปล่งแสงอยู่ข้างหน้าสิ! ใหญ่โตมาก ๆ เลย!”