หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 3263

เฉินผิงสังเกตเห็นอสูรจุติขนาดยักษ์มาได้พักใหญ่แล้ว เขารู้ว่ามันเป็นที่มาของรัศมีจุติอันน่าสะพรึงกลัวนั้น

อสูรจุติที่ตัวใหญ่จนน่าเหลือเชื่อและพวกตัวเล็กๆอีกนับไม่ถ้วน... ดูจากความแข็งแกร่งของเราไม่มีทางที่เราจะฆ่าพวกมันได้หมด!

“ช่วยด้วย! ช่วยพวกเราด้วย!”

จี้เยว่และคนอื่นๆ มีสีหน้าหวาดกลัวและตื่นตระหนก ขณะที่พวกเขาวิ่งไปข้างหน้าพร้อมหลบการโจมตีของอสูรจุติ

“เราจะทำยังไงดี เฉินผิง?”

จี้เหม่ยเหยียนเริ่มตื่นตระหนกเมื่อเห็นสิ่งที่พวกเขากำลังเผชิญ

“หนีน่ะสิถามได้! เราจะไปทำอะไรได้ล่ะ?” เฉินผิงตะโกนขณะที่เขาคว้าแขนของจี้เหม่ยเหยียน และเริ่มวิ่งออกจากหุบเขา

พื้นดินทั่วแดนบรรพบุรุษสั่นสะเทือนในทุกย่างก้าวของอสูรจุติ

ไท่จู่ซึ่งอยู่ในห้องโถงใหญ่ค่อยๆลืมตาขึ้น เขาเองก็สังเกตเห็นความโกลาหลภายในแดนบรรพบุรุษเช่นกัน

“ทำไมคนพวกนั้นถึงไปยุ่งกับอสูรจุติขนาดยักษ์ล่ะ? ทำแบบนั้นมีแต่จะพาตัวเองไปตาย!” ไท่จู่พึมพำเสียงเบาก่อนจะหลับตาลงอีกครั้ง

เฉินผิงลากจี้เหม่ยเหยียนไปพลางในขณะที่เขาวิ่งไปข้างหน้า ขณะที่จี้เยว่และคนอื่นๆ พยายามกระเสือกกะสนตามให้ทันและวิ่งหนีจากอสูรจุติที่อยู่ข้างหลังพวกเขา

“เกิดอะไรขึ้น? เสียงเอะอะวุ่นวายนั่นมันอะไร?”

จี้เหม่ยหลิงและจี้อวิ๋นกำลังมองหาอาวุธศักดิ์สิทธิ์ที่ภูเขาใกล้ๆ ตอนที่เธอรู้สึกว่าพื้นดินสั่นสะเทือน

“เกิดอะไรขึ้น จี้เหม่ยหลิง? หรือจะมีสัตว์ประหลาดขนาดยักษ์ในแดนบรรพบุรุษ? ผมคิดว่าผมได้ยินเสียงคำรามน่าสะพรึงกลัว!” จี้อวิ๋นถาม

“ฉันก็ไม่แน่ใจ ถึงจะมีสัตว์ประหลาดจริงๆ มันก็ควรจะเป็นอสูรจุติ แต่พวกมันก็ไม่น่าจะทำให้เกิดเสียงครึกโครมขนาดนี้ได้ ไปดูกันดีกว่า…” จี้เหม่ยหลิงพูดพร้อมกับพาจี้อวิ๋นไปที่หุบเขา