จี้เยว่และจี้เหม่ยเจินจ้องไปที่ร่างที่ไร้ชีวิตของฉินจิ้งหยวี่อย่างว่างเปล่า ทำอะไรไม่ถูก
พวกเขาพาฉินจิ้งหยวี่มาที่นี่เพื่อให้เขาเข้าถึงจุติ เขาทำได้ แต่กลับตายกลางคัน แล้วพวกเขาจะอธิบายเรื่องนี้กับวังจวี้หมานยังไง?
ยิ่งกว่านั้น พวกเขาไม่รู้ด้วยซ้ำว่าฉินจิ้งหยวี่ตายได้ยังไง
“จี้เยว่ เราจะทำยังไงดี?” จี้เหม่ยเจินถามด้วยความสับสน
“ฉันจะไปรู้ได้ยังไง?” จี้เยว่ก็สับสนไม่แพ้กัน “ทำไมจู่ๆ คุณฉินจิ้งหยวี่ถึงตัวระเบิดจนตาย?”
ในขณะนั้น ดวงตาของเฉินผิงเปิดขึ้น และเขาอธิบายว่า “เป็นเพราะจุติภูมิที่เขาเพิ่งปลุกขึ้นมานั้นมีขนาดเล็ก แต่กลับพยายามที่จะดูดรัศมีจุติอย่างต่อเนื่องเหมือนกับคนอื่นๆ ร่างกายของเขาจึงไม่สามารถทนไหว และนำไปสู่ความตายของเขา”
แม้ว่ารัศมีจุติในแดนบรรพบุรุษของตระกูลจี้จะมีจำนวนมาก แต่เฉินผิงก็ไม่สามารถดูดกลืนมันได้อย่างไร้ขีดจำกัด
จี้เหม่ยเหยียนลืมตาขึ้น รัศมีของเธอเกิดความเปลี่ยนแปลงไม่น้อย
“จี้เหม่ยเหยียน เธอก็เข้าถึงรัศมีจุติด้วยงั้นหรือ?” จี้เหม่ยหลิงถามเมื่อเห็นจี้เหม่ยเหยียนลืมตา
จี้เหม่ยเหยียนพยักหน้า “ใช่ ฉันไม่รู้ว่ามันเกิดขึ้นได้ยังไง จู่ๆ จุติภูมิของฉันก็เปิดออก และฉันก็เข้าถึงจุติได้”
หลังจากพูดอย่างนั้น จี้เหม่ยเหยียนก็โบกมือของเธอเบา ๆ และรัศมีของจุติโลหะก็ออกมาจากร่างกายของเธอ กลายร่างเป็นหมาป่าสงครามเกราะทอง
หมาป่าสงครามเกราะทองคำราม มันดูน่าสะพรึงกลัวอย่างยิ่ง
ใบหน้าของจี้เยว่และจี้เหม่ยเจินดูไม่สบอารมณ์อย่างมาก
ด้วยความแข็งแกร่งในตอนนี้ของจี้เหม่ยเหยียน ทำให้จี้เหม่ยเจินไม่ใช่คู่มือของเธออีกต่อไป
เมื่อเห็นอย่างนั้น จี้อวิ๋นก็รีบแสดงความยินดีกับจี้เหม่ยเหยียน “จี้เหม่ยเหยียน ยินดีด้วย!”
ท้ายที่สุดแล้ว การปลุกจุติภูมิและการเข้าถึงจุติได้นั้นไม่ใช่เรื่องง่าย
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...
มีเรื่องอื่นที่จบแล้วบ้างไหมจะหาซื้ออ่าน...
มีหนังสือขายมั้ยครับ รอวันละ 20 ตอน ไมทันใจ...