หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 3273

จี้เหม่ยเหยียนเดินเข้ามาหาไท่จู่แล้วทักทาย “ท่านไท่จู่ เราออกมาแล้ว”

ไท่จู่หลับตาในตอนแรก แต่เขาค่อยๆ ลืมตาขึ้นและมองไปที่จี้เหม่ยเหยียน “ฉันปกป้องสถานที่แห่งนี้มาหลายร้อยปีแล้ว เธอเป็นคนเดียวที่สามารถเปิดใช้ผนึกศิลาบรรจบ ปลดล็อคจุติภูมิของบรรพบุรุษเรา และเข้าถึงจุติโลหะได้ นับเป็นเกียรติสำหรับฉันที่ชั่วชีวิตนี้ได้เห็นเหตุการณ์เช่นนี้”

จี้เหม่ยเหยียนรู้สึกประทับใจกับคำพูดของเขา เธอไม่นึกว่าจุติภูมิที่เธอปลุกขึ้นมาจะเป็นของบรรพบุรุษตระกูลจี้ ไม่น่าแปลกใจที่มันเป็นป่าทึบอันกว้างใหญ่

ในทางกลับกัน จี้เยว่และจี้เหม่ยเจินฟังคำพูดของไท่จู่ด้วยความอิจฉาและไม่อยากจะเชื่อ

พวกเขานึกไม่ถึงว่าจี้เหม่ยเหยียนจะดวงดีขนาดนี้

“ท่านไท่จู่ นี่หมายความว่าจี้เหม่ยเหยียนเป็นคนที่มีความสามารถมากที่สุดในตระกูลจี้ในช่วงสองสามร้อยปีนี้งั้นหรือ?” จี้เหม่ยหลิงถามอย่างกระตือรือร้น

มีเพียงจี้เหม่ยเหยียนเท่านั้นที่สามารถเปิดใช้ผนึกศิลาบรรจบได้ตลอดหลายร้อยปีที่ผ่านมา ซึ่งหมายความได้อย่างเดียวเท่านั้น เธอเป็นคนพิเศษที่สุดในตระกูลของพวกเขา!

อย่างไรก็ตาม ไท่จู่ส่ายหัว “พี่สาวของเธอมีความสามารถระดับปานกลาง ไม่ได้ต่างจากคนอื่นๆ”

จี้เหม่ยหลิงรู้สึกงุนงง “ท่านไท่จู่ ถ้าจี้เหม่ยเหยียนมีความสามารถระดับปานกลาง แล้วทำไมเธอถึงสามารถเปิดใช้ผนึกศิลาบรรจบ ปลดล็อคจุติภูมิของบรรพบุรุษ และเข้าถึงจุติภูมิได้ล่ะ?”

ไท่จู่เบนสายตาไปที่เฉินผิงแล้วพูดว่า “ความสามารถของพี่สาวเธอนั้นธรรมดา แต่เธอโชคดี เมื่อเข้าสู่แดนบรรพบุรุษ เธอกับชายคนนี้มีสัมพันธ์ลึกซึ้ง ส่งผลให้พรสวรรค์ดั้งเดิมและสายเลือดของเธอเปลี่ยนไป เป็นเหตุผลที่เธอสามารถเปิดใช้ผนึกศิลาบรรจบได้”

“เป็นเพราะผม?” เฉินผิงรู้สึกประหลาดใจ

“ใช่แล้ว สายเลือดและพรสวรรค์ของคุณหาได้ยากในโลกใบนี้ แม้ว่าฉันจะยังไม่เข้าใจคุณอย่างถ่องแท้ แต่ฉันรู้ว่าคุณไม่ใช่คนธรรมดา คุณเชื่อจริงๆ หรือว่าคุณเข้าสู่แดนบรรพบุรุษได้เพราะหลับนอนกับหญิงสาวตระกูลจี้และสืบทอดสายเลือดตระกูลจี้? หากเป็นเช่นนั้น ตลอดหลายร้อยปีที่ผ่านมา คุณคิดว่ามีคนภายนอกมากเท่าใดที่จะเข้ามาในแดนบรรพบุรุษของตระกูลเรา? แต่การตัดสินใจของฉันถูกต้อง เป็นเพราะคุณ ตระกูลจี้ถึงสามารถฟื้นคืนจุติของบรรพบุรุษได้” ไท่จู่อธิบายด้วยรอยยิ้มพึงพอใจ

หากเป็นเช่นนั้น เธออาจจะเป็นคนที่สามารถปลุกจุติภูมิและเข้าถึงรัศมีจุติก็ได้

ไท่จู่เบนสายตาไปที่จี้เยว่และจี้เหม่ยเจิน

“คุกเข่าลง” ไท่จู่สั่งด้วยน้ำเสียงเย็นชา

จี้เยว่และจี้เหม่ยเจินลังเลอยู่ครู่หนึ่งก่อนที่จะคุกเข่า

“เธอสองคนสมรู้ร่วมคิดกับคนนอกโดยใช้แดนบรรพบุรุษของเราเป็นสิ่งแลกเปลี่ยน คิดว่าฉันไม่รู้หรือไง? แม้ฉันจะออกจากห้องโถงนี้ไม่ได้ แต่รับรองได้เลยว่าฉันรู้ทุกอย่างเกี่ยวกับตระกูลจี้ ตราบใดที่ฉันยังมีชีวิตอยู่ ตระกูลจี้จะไม่ตกอยู่ในความสับสนวุ่นวาย และจะไม่มีคนภายนอกหน้าไหนกล้าทำอะไรตามใจชอบที่นี่ ทีนี้จงไปบอกพ่อของเธอให้มาที่แดนบรรพบุรุษ เขาจะดูแลที่แห่งนี้ร่วมกับฉันเป็นเวลาสิบปี”

คำพูดของไท่จู่ฟาดลงมาที่จี้เยว่กับจี้เหม่ยเจินราวกับค้อนอันหนักหน่วง