นักกลั่นยาแซ่เฉินขมวดคิ้วแล้วหันไปหาเฉินผิง เขาถามว่า “คุณหมายถึงอะไร? คุณคิดว่าฉันทำไม่ถูกงั้นหรือ?”
สีหน้าของนักกลั่นยาแซ่เฉินดูไม่พอใจ
“หยุดพูดไร้สาระเถอะ ถึงนักกลั่นยาแซ่เฉินจะไม่เก่งเท่าเย่าซุน แต่เขาก็ยังมีความเชี่ยวชาญด้านการแพทย์สูง เราทุกคนก็เห็นว่าผู้อาวุโสเหมี่ยวได้รับบาดเจ็บจากปักษาสายรุ้งพวกนั้น แล้วมันจะเป็นอย่างอื่นไปได้ยังไง?” ซือกงเจิ้นพูดกับเฉินผิง
“นี่คุณเป็นคนแบบไหนกัน? เป็นนักกลั่นยาหรือเปล่า? ถ้าไม่ใช่ก็อย่ามายุ่ง”
“ต่อให้คุณเป็นนักกลั่นยา แต่ก็ยังอายุน้อย ทักษะของคุณจะสูงสักแค่ไหนกัน? คุณกล้ากล้ากังขาในความเชี่ยวชาญด้านการแพทย์ของนักกลั่นยาแซ่เฉินได้ยังไง?”
ทุกคนแสดงความไม่พอใจกับเฉินผิง
“ในเมื่อคุณช่วยผู้อาวุุโสเหมี่ยวเอาไว้ คุณก็ไม่ควรเข้ามาขวางนักกลั่นยาแซ่เฉินที่กำลังรักษาเขา คุณคิดว่านักกลั่นยาแซ่เฉินดูไม่ออกหรือไงว่าอาการบาดเจ็บเกิดจากการโดนนกโจมตีหรือเปล่า?” ไช่หงเว่ยก็แสดงท่าทีไม่พอใจเช่นกัน
จี้อวิ๋นรีบพูดว่า “คุณไช่ คุณเฉินไม่ใช่นักกลั่นยาธรรมดาๆ อันที่จริงฝีมือของเขาอยู่ในระดับสูง แม้แต่เย่าซุนแห่งเมืองหวงหลานก็ยังถือว่าเขาเหนือกว่าและยอมรับความพ่ายแพ้!”
“เจ้าหนู เลิกคุยโตได้แล้ว เย่าซุนแห่งเมืองหวงหลานจะยอมจำนนต่อเด็กอย่างเขาได้ยังไงกัน?” นักกลั่นยาแซ่เฉินปฏิเสธที่จะเชื่อคำพูดของจี้อวิ๋น
เฉินผิงไม่สนคำเยาะเย้ยและไม่เชื่อใจที่พุ่งเป้ามาที่เขา เขาพูดกับนักกลั่นยาแซ่เฉินด้วยสีหน้าจริงจัง “ผมขอเตือนคุณอีกครั้ง อาการบาดเจ็บของผู้อาวุุโสเหมี่ยวไม่ได้เกิดจากการถูกนกโจมตี ถ้าคุณให้เขากินยานี้ ไม่เพียงแต่มันจะไม่ช่วยเขาเท่านั้น ที่จริงมันอาจทำให้เขาเสียชีวิตด้วยซ้ำ”
“เจ้าหนู ถ้าอยากจะอวดอ้างฝีมือนักก็ไปทำที่อื่นซะ ฉันจะไม่ยอมให้นายกังขาในฝีมือของฉัน หากมีอะไรเกิดขึ้นกับผู้อาวุุโสเหมี่ยวหลังจากที่เขากินยาของฉันเข้าไป ฉันจะรับผิดชอบเอง ฉันจะรักษาคำพูดของฉันต่อหน้าพยานหลายคนแน่นอน” นักกลั่นยาแซ่เฉินพูดอย่างขุ่นเคือง
เมื่อเห็นว่าเฉินผิงเข้าขัดขวางการรักษาของผู้อาวุโสเหมี่ยวอย่างไม่เลิกรา เหมี่ยวเหมี่ยวก็โกรธจัดและตะโกนว่า “เป็นบ้าอะไรของนาย? นายทำให้การรักษาของคุณปู่ล่าช้า นายรับผิดชอบได้หรือเปล่าถ้าเกิดอะไรขึ้นกับปู่?”
เมื่อเห็นท่าทีของเหมี่ยวเหมี่ยว เฉินผิงจึงเลือกที่จะไม่โต้แย้งต่อไป เขาถอยหลังไปสองก้าว หันไปสนใจฝูงนกที่อยู่นอกเรือเหาะ
“นักกลั่นยาแซ่เฉิน ช่วยปู่ของฉันเร็วเข้า!” เหมี่ยวเหมี่ยวรบร้า
นักกลั่นยาแซ่เฉินใส่ยาสองเม็ดเข้าไปในปากของผู้อาวุโสเหมี่ยว
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...
มีเรื่องอื่นที่จบแล้วบ้างไหมจะหาซื้ออ่าน...
มีหนังสือขายมั้ยครับ รอวันละ 20 ตอน ไมทันใจ...