หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 3298

ไช่หงเว่ยสับสนกับเหตุการณ์ที่กำลังเกิดขึ้น จึงหันไปหานักกลั่นยาแซ่เฉินเพื่อหาคำตอบ นักกลั่นยาแซ่เฉินก็มีสีหน้าสับสนเช่นกัน “ยาแก้พิษของฉัน-”

ก่อนที่เขาจะพูดจบ ดวงตาของเขาก็เปลี่ยนเป็นสีแดงกะทันหัน และสีหน้าของเขาก็บิดเบี้ยวจนดูมุ่งร้าย

ในไม่ช้า คลื่นแห่งความบ้าคลั่งก็พัดผ่านทั้งกลุ่ม ทำให้หลายคนเสียสติ

ท่ามกลางความสับสนวุ่นวาย ไช่หงเว่ยตื่นตระหนก การที่ทุกคนยอมจำนนต่อความบ้าคลั่งย่อมส่งผลให้เกิดศึกภายในรุนแรง ดูท่าไม่ดีแล้ว

“คุณปู่!” เหมี่ยวเหมี่ยวร้องออกมาด้วยความกลัวขณะที่ความบ้าคลั่งล้อมรอบเธอ

ผู้อาวุโสเหมี่ยวปกป้องเธอและหยิบกระดิ่งทองแดงอันงดงามขนาดเล็กออกมาจากกระเป๋า เขาสั่นกระดิ่งอย่างร้อนรน

ขณะที่เสียงอันไพเราะดังก้อง บรรดาผู้ที่เสียสติก็ค่อยๆ รู้สึกตัว

ผู้อาวุโสเหมี่ยวสั่งกระดิ่งอย่างต่อเนื่องพลางสั่ง “ตามฉันมา เราจำเป็นต้องหนีออกจากขอบเขตของหมอกพิษโดยเร็ว”

ตอนนี้คนในกลุ่มฟื้นคืนสติได้แล้ว พวกเขารีบตามผู้อาวุโสเหมี่ยวไป กระตือรือร้นที่จะออกจากพื้นที่อันเต็มไปด้วยอันตราย

อย่างไรก็ตาม ก่อนที่พวกเขาจะทันได้ล่าถอย พวกเขาก็ได้ยินเสียงคำรามหลายครั้ง บ่งบอกว่าสัตว์อสูรกำลังโจมตี

ทันใดนั้น พวกเขาทั้งหมดก็ติดกับ ไม่มีทางหลบหนีได้

ความกลัวปรากฏชัดในแววตาของทุกคน

“อย่าตื่นตระหนก ทุกคน มีวงแหวนอาคมอยู่รอบตัวเรา และฉันโรยผงยาเอาไว้แล้ว สัตว์อสูรเหล่านั้นไม่สามารถเข้าใกล้ได้ ที่เราต้องทำคือฝ่าหมอกพิษออกไป” ไช่หงเว่ยปลอบขวัญและพยายามทำให้คนในกลุ่มใจเย็นลง

ในขณะเดียวกัน ผู้อาวุโสเหมี่ยวยังคงสั่นกระดิ่งทองแดงต่อไป มีเม็ดเหงื่อผุดขึ้นบนหน้าผากของเขา “เราต้องรีบคิดหาทางออกแล้ว ฉันคงต้านเอาไว้ได้ไม่นาน” เขากล่าว