หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 330

“หึ ราชาใต้ดินแห่งหงเฉิงก็ไม่เห็นจะพิเศษอะไร!” เจี่ยงเหวินเจี๋ยทำเสียงไม่พอใจ!

หลินเทียนหู่ล้มลงบนพื้น ความเจ็บปวดอย่างรุนแรงทำให้ใบหน้าของเขาดุร้ายและน่ากลัว เขาอยากจะลุกขึ้น แต่กลับไม่มีเรี่ยวแรงเลยสักนิด

“แกคือเฉินผิงใช่ไหม”

หลังจากต่อยหลินเทียนหู่ เขาก็เดินไปทางเหอจื้อกังพลางเอ่ยถาม

ตอนนี้เหอจื้อกังตกใจกลัวจนนิ่งชะงัก เขารู้ถึงความแข็งแกร่งของหลินเทียนหู่ แต่ตอนนี้หลินเทียนหู่กลับโดนฝ่ายตรงข้ามกระทืบเละ จะลุกขึ้นมาก็ลุกไม่ไหว ด้วยเหตุนี้เหอจื้อกังจึงตกใจกลัว

เมื่อเห็นท่าทางหวาดกลัวของเหอจื้อกัง เจี่ยงเหวินเจี๋ยจึงขมวดคิ้ว เขาได้ยินเว่ยเทาพูดว่าเฉินผิงเก่งกาจมาก แต่พอเจอหน้าทำไมถึงกลัวหัวหดแบบนี้

ถ้าหากเป็นไอ้ปอดแหกคนนี้ ก็คงจะไม่ต้องถึงตาเขาออกโรงแล้ว ลุงฝูพ่อบ้านเฒ่าแห่งตระกูลเว่ยก็คงจะไม่ตาย!

“แกไม่ใช่เฉินผิงงั้นเหรอ” เจี่ยงเหวินเจี๋ยถามด้วยความสงสัยอีกครั้ง

“ไม่...ไม่ใช่...” เหอจื้อกังส่ายหัวอย่างสุดกำลัง!

“งั้นไอ้เฉินผิงอยู่ไหน” เจี่ยงเหวินเจี๋ยเดินเข้าไปหาเหอจื้อกังอีกสองก้าว หน้าของทั้งสองคนเกือบจะแนบชิดกันแล้ว

สายตาอาฆาตแค้นที่มองมายังเหอจื้อกังของเจี่ยงเหวินเจี๋ย ทำให้เหอจื้อกังตกใจกลัวจนอยากตาย เขาไม่กล้าสบตาเจี่ยงเหวินเจี๋ยเลยแม้แต่น้อย

“ผม...ผมไม่รู้ครับ เขา...เขาออกไปจากอวิ๋นเฉิงแล้ว!”

เหอจื้อกังตัวสั่นระริกและกล่าวอย่างตะกุกตะกัก

“ออกไปแล้ว?” เจี่ยงเหวินเจี๋ยขมวดคิ้ว หลังจากนั้นก็หันไปทางพวกซูอวี่ฉีและกล่าวด้วยน้ำเสียงเย็นชาว่า “พวกแกสามคน ใครชื่อว่าซูอวี่ฉี”

ดวงตาของทั้งสามสาวเต็มไปด้วยความหวาดกลัว เมื่อมองไปที่เจี่ยงเหวินเจี๋ยก็ไม่มีใครกล้าพูด!

พวกเธอรู้ดีว่าทำไมเจี่ยงเหวินเจี๋ยถึงตามหาซูอวี่ฉี!

“ไม่บอกใช่ไหม ถ้าไม่บอก ฉันจะจับพวกแกสามคนเปลื้องผ้าและทิ้งไว้กลางถนนใหญ่ ทุกคนจะได้เห็น...”

เจี่ยงเหวินเจี๋ยถลึงตาทั้งสองข้าง ความโกรธภายในร่างกายกำลังลุกไหม้อย่างโชกโชน!

พวกซูอวี่ฉีกอดกันแน่น ต่างฝ่ายต่างก็อยากมอบความรู้สึกปลอดภัยให้กับตัวเองสักนิด แต่ตอนนี้ทั้งสามสาวกลับไม่รู้สึกถึงความปลอดภัยเลย!