“บัดซบ เจอกับพยัคฆ์สีเงินนี่มันฝันร้ายชัดๆ พวกมันรับมือได้ยากมาก โชคดีที่พวกมันมักหลีกเลี่ยงที่จะโจมตีมนุษย์”
“ไม่เห็นเหรอว่ามันถูกครอบงำ? ดวงตาของมันเป็นสีแดง และตอนนี้มันกำลังคลั่ง”
“แล้วมีแผนอะไรล่ะ? เราพอจัดการกับมันได้ แต่ถ้าโดนฝูงพยัคฆ์ซุ่มโจมตีพวกเราแย่แน่”
ฝูงชนพากันตื่นตระหนกเมื่อพยัคฆ์สีเงินปรากฏตัว
มันไม่สะทกสะท้านเมื่อเห็นไช่หงเว่ยและเหล่าผู้บำเพ็ญเพียรของเขา พยัคฆ์สีเงินคำรามและโจมตีด้วยกรงเล็บอันแหลมคม ไช่หงเว่ยตอบสนองอย่างรวดเร็วโดยสร้างโล่ป้องกันที่มีรัศมีพลุ่งพล่าน
ตูม!
สัตว์อสูรชนกับโล่ อย่างไรก็ตาม โล่ที่ดูแข็งแกร่งกลับแตกสลายจากการปะทะ ทำให้เกิดรอยแผลลึกบนอกของไช่หงเว่ย
เขาลอยขึ้นไปในอากาศ ร่างหล่นลงพื้นเสียงดังต่อหน้าผู้พบเห็น
“พ่อ!” ไช่เชี่ยนหนานรีบไปช่วยไช่หงเว่ยและพยุงเขาให้ลุกขึ้นยืน
ฝูงชนต่างอ้าปากค้างเมื่อเห็นพลังอันน่าเกรงขามของพยัคฆ์สีเงิน
อย่างไรก็ตาม ไช่หงเว่ยผู้มีประสบการณ์ในการสัญจรระหว่างเขตกลางและเขตใต้มานานหลายปี กลับสิ้นฤทธิ์ด้วยการโจมตีเพียงครั้งเดียวจากราชาพยัคฆ์
“มันคือราชาพยัคฆ์อิ๋นชื่อ ทุกคนระวัง!” แม้จะได้รับบาดเจ็บ แต่ไช่หงเว่ยก็ส่งเสียงเตือนฝูงชนด้วยเสียงอันดัง
“เราต้องร่วมมือกันโค่นมันตอนนี้เลย! ไม่อย่างนั้นเราจะเจอปัญหาใหญ่ถ้ามันเรียกพวกออกมามากกว่านี้!” ผู้อาวุโสเหมี่ยวมีสีหน้าจริงจังในขณะที่เขาพูด
เพื่อปกป้องฝูงชนจากหมอกพิษเมื่อครู่ เขาใช้พลังวิญญาณทั้งหมดไปกับการสั่นกระดิ่งและยังไม่ฟื้นตัว
ตามคำแนะนำของผู้อาวุโสเหมี่ยว ฝูงชนชักอาวุธออกมา
ฮูม!
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...
มีเรื่องอื่นที่จบแล้วบ้างไหมจะหาซื้ออ่าน...
มีหนังสือขายมั้ยครับ รอวันละ 20 ตอน ไมทันใจ...