เมื่อเห็นว่าไช่หงเว่ยไปแล้ว ฝูงชนก็พากันแตกตื่นและร้อนรนที่จะหลบหนี
“ผู้อาวุโสเหมี่ยว ผมจะอยู่รั้งท้ายเพื่อซื้อเวลาให้ทุกคน คุณควรหนีไปซะ” เฉินผิงยืนกรานกับผู้อาวุโสเหมี่ยว
“คุณน่ะหรือ?” ผู้อาวุโสเหมี่ยวจ้องไปที่เฉินผิง “ดูจากความสามารถของคุณ คุณคงโดนมันกินในพริบตา อย่าทำอะไรบ้าๆ”
“อย่ากังวล ผู้อาวุโสเหมี่ยว ผมมีแผน”
ร่างกายของเฉินผิงพุ่งพล่านด้วยลมหายใจมังกรในขณะที่เขาตั้งท่า ทำให้เกิดระเบิดกลางอากาศ ลมหายใจมังกรสร้างโล่ขึ้นมา ทำหน้าที่เป็นเกราะป้องกันระหว่างพวกเขากับพยัคฆ์สีเงินที่บ้าคลั่ง
ด้วยความตกใจกับรัศมีที่แผ่ออกมาจากลมหายใจมังกร พยัคฆ์สีเงินที่แตกตื่นจึงถอยกลับไปด้วยความกลัว
ผู้ที่เห็นเหตุการณ์หันไปหาเฉินผิงด้วยความประหลาดใจเมื่อเห็นอย่างนั้น
“รัศมีของคุณไม่ธรรมดา เฉินผิง แถมยังสามารถข่มขู่พยัคฆ์สีเงินได้ด้วย!” ผู้อาวุโสเหมี่ยวจ้องมองเฉินผิงอย่างไม่เชื่อสายตา
“ผมใช้อุบายนิดหน่อย ผู้อาวุโสเหมี่ยว ผมเจือปนกลิ่นที่สัตว์อสูรกลัวลงในลมหายใจมังกร เป็นเหตุผลที่พวกมันถอยออกไป แต่มันจะอยู่ได้ไม่นาน พวกคุณทุกคนควรไปได้แล้ว เมื่อคุณออกจากหมอกพิษนี้ได้ คุณก็จะปลอดภัย” เฉินผิงอธิบายให้ผู้อาวุโสเหมี่ยวฟัง
ผู้อาวุโสเหมี่ยวพยักหน้าอย่างเข้าใจ “ทุกคน ออกไปจากหมอกพิษกันเถอะ” เขาสั่งการและพาฝูงชนหลบหนี
“คุณสองคนก็ไปเถอะ อีกเดี๋ยวผมจะตามไป”
เฉินผิงสั่งให้หัวเฟิ่งและจี้อวิ๋นหนีไปพร้อมกับผู้อาวุโสเหมี่ยว
แม้ว่าจี้อวิ๋นและหัวเฟิ่งดูจะอยากพูดอะไรมากกว่านี้ แต่เฉินผิงก็จ้องด้วยสายตาหนักแน่นเพื่อให้พวกเขาทำตามคำสั่ง
ในห้วงเวลาคับขัน เฉินผิงเผชิญหน้ากับการจู่โจมของฝูงพยัคฆ์สีเงินด้วยตัวคนเดียว
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
จะลงแดงแล้ว...
หายไปหลายวัน ไม่สบายหรือเปล่าครับ...
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...