หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 3306

“หมอกพิษ?” ไช่หงเว่ยตกตะลึง จากนั้นเขาก็หันไปหาผู้พิทักษ์กงด้วยสีหน้าเหลือเชื่ออย่างถึงที่สุด เสียงของเขาสั่นเทาขณะพูด “หมอกพิษนี้เป็นของที่ถูกสร้างขึ้น?”

“ฮ่าๆๆ! เพิ่งจะคิดออกงั้นหรือ? ไม่มีของที่เรียกว่าหมอกพิษในเทือกเขาสีเลือดหรอก เป็นฝีมือของฉันเองเพื่อกระตุ้นให้ผู้บำเพ็ญเพียรเข้าห้ำหั่นกัน เพื่อที่ฉันจะได้เก็บเกี่ยวผลประโยชน์!” ผู้พิทักษ์กง หัวเราะเบาๆ

“ผู้พิทักษ์กง สองคนนั้นกินยาแก้พิษแล้ว ผมเกรงว่าหมอกพิษคงไม่ส่งผลต่อพวกเขา” หลังจากพูดจบ ซือกงเจิ้นก็หยิบยาแก้พิษที่เฉินผิงกลั่นขึ้นมาและส่งให้ผู้พิทักษ์กง

ซือกงเจิ้นไม่ได้กินยาที่เฉินผิงทำขึ้นเพราะไม่จำเป็น หลังจากกินยาแก้พิษของผู้พิทักษ์กงแล้ว หมอกพิษก็ทำอะไรเขาไม่ได้ เขาจึงไม่ต้องกินยาแก้พิษที่เฉินผิงเป็นคนกลั่น

ผู้พิทักษ์กงรับยาแก้พิษมาตรวจดูอย่างละเอียด หลังจากนั้นครู่หนึ่ง แววประหลาดใจก็แวบขึ้นมาในดวงตาของเขา “ใครเป็นคนกลั่นยานี้? ไม่ยักรู้ว่ามีนักกลั่นยาระดับสูงอยู่ในหมู่พวกเขาด้วย”

ซือกงเจิ้นตอบ “มันถูกสร้างขึ้นโดยคนที่ชื่อเฉินผิง ทักษะการกลั่นยาของเขาน่าประทับใจมาก”

“เฉินผิง?” ผู้อาวุโสเฟ่ยที่ยืนอยูอีกด้านผงะไปชั่วขณะเมื่อได้ยินชื่อนั้น เขาคว้าคอเสื้อซือกงเจิ้น ทันที “เฉินผิงคนที่คุณพูดถึงอายุราวๆ ยี่สิบหรือเปล่า?”

ซือกงเจิ้นไม่รู้จักผู้อาวุโสเฟ่ย และพฤติกรรมที่หยาบคายของฝ่ายหลังทำให้เขาไม่พอใจ “คุณคือใครกัน? ปล่อยผมนะ! เรื่องอะไรผมต้องบอกคุณด้วย?”

“ซือกงเจิ้น นี่คือผู้อาวุโสเฟ่ยแห่งวังอู๋หวน ไม่ว่าเขาจะถามอะไรคุณก็ต้องตอบ” ผู้พิทักษ์กงสั่ง

เมื่อรู้ว่าอีกฝ่ายเป็นถึงผู้อาวุโส ซือกงเจิ้นก็เปลี่ยนน้ำเสียงของเขาอย่างรวดเร็ว “ใช่แล้วครับ เฉินผิงคนนี้อายุราวๆ ยี่สิบ มีชายกับหญิงอย่างละคนมากับเขา นอกจากนี้ ผู้หญิงคนนั้นยังเป็นเทพอสูรวิหคเพลิงด้วย”

“หมอนั่นแหละ! พาฉันไปหาเขาเดี๋ยวนี้!” ตามบัญชาของสมาพันธ์ผนึกมาร ผู้อาวุโสเฟ่ยต้องกำจัด เฉินผิงโดยเร็วที่สุด

“พวกเขาอาจจะตายไปแล้วก็ได้ ตอนที่ผมจากมา คนพวกนั้นถูกพยัคฆ์สีเงินล้อมอยู่ ผมว่าพวกเขาคงถูกกินไปแล้ว” ซือกงเจิ้นตอบ

“ฉันไม่สนว่าเขาจะตายหรือยังมีชีวิตอยู่ ต่อให้ตายไปแล้วฉันก็ต้องได้เห็นศพของเขา” ถ้าเป็นอย่างนั้น ผู้อาวุโสเฟ่ยก็ต้องนำร่างของเฉินผิงกลับไปเพื่อทำภารกิจให้สำเร็จ

“ดูเหมือนว่าฉันจะตัดสินใจได้แย่มาก” ไช่หงเว่ยถอนหายใจ

“เจ้าหนู แกคือเฉินผิงงั้นหรือ?” ผู้อาวุโสเฟ่ยถาม

“ใช่ ผมชื่อเฉินผิง แต่เราไม่มีความแค้นต่อกัน แล้วทำไมคุณถึงพยายามจะฆ่าผมล่ะ? แม้ว่าคุณจะเป็นผู้ใช้วิชามาร แต่ผมก็จำไม่ได้ว่าเคยขัดแย้งอะไรกับคุณมาก่อน” เฉินผิงถามผู้อาวุโสเฟ่ยด้วยความงุนงงว่าทำไมฝ่ายหลังถึงอยากให้เขาตาย

“ไม่จำเป็นต้องมีเรื่องขัดแย้งระหว่างเรา แกไปหาเรื่องผิดคนเข้า และเพราะอย่างนั้นแกถึงต้องตาย” ผู้อาวุโสเฟ่ยเอ่ยอย่างเย็นชา

เฉินผิงเริ่มเข้าใจเมื่อได้ยินแบบนั้น เขายิ้มเล็กน้อยและกล่าวว่า “อ้อ ก็แปลว่าคุณทำตามคำสั่งของสมาพันธ์ผนึกมารสินะ? แปลกดีที่ได้เห็นมารเต็มใจรับใช้ผู้อื่น…”

คำพูดของเฉินผิงทำเอาไช่หงเว่ยสับสนไปหมด เขาไม่เข้าใจว่าผู้ใช้วิชามารกับสมาพันธ์ผนึกมารมีความสัมพันธ์แบบไหน