เฉินผิงกัดฟันและหยุดกะทันหันอย่างแน่วแน่
แทบจะทันใดนั้น เขาก็รู้สึกแปลกๆ ตามมาด้วยความเจ็บปวดรุนแรงเหมือนโดนทิ่มแทง รู้สึกราวกับว่าวิญญาณของเขาถูกเฉือนออกทีละน้อย
เมื่อเห็นท่าทางบิดเบี้ยวของเฉินผิง ผู้อาวุโสเหมี่ยวและคนอื่นๆ ก็ก้าวไปข้างหน้าเพื่อช่วยเหลือเขา
“อย่าเข้ามา รีบไปซะ มีปรสิตพิษอยู่ตรงนี้” เฉินผิงเตือนเสียงดัง
เมื่อได้ยินอย่างนั้น ผู้อาวุโสเหมี่ยวและคนอื่นๆ ก็พากันหวาดกลัว ไม่กล้าเข้าใกล้และถอยห่างๆ
กู่หนอนไหมไชเข้าไปในร่างกายของเฉินผิง และกลืนกินวิญญาณศักดิ์สิทธิ์ที่อยู่ในทะเลจิตสำนึกของเขาอย่างตะกละตะกลาม
เฉินผิงเหงื่อท่วมตัว เขาพบว่าตัวเองทำอะไรปรสิตพิษที่อยู่ในจิตไม่ได้เลย เขามองดูกู่หนอนไหมกินวิญญาณศักดิ์สิทธิ์ของเขาอย่างหมดหนทาง
เจ่อเยี่ยนมองดูอย่างกังวลเพราะไม่สามารถช่วยเหลือได้ เขารู้ว่าถ้ากู่หนอนไหมเห็นเขา พวกมันจะกลืนกินเขาทันที
ขณะมองดูเฉินผิงที่กำลังเจ็บปวด ผู้อาวุโสเหมี่ยวและคนอื่นๆ ก็เป็นกังวลอย่างมาก ไม่เข้าใจว่าเขากำลังเผชิญอันตรายแบบไหน
ในขณะนั้น เฉินผิงรู้สึกราวกับโลกกำลังหมุน และสติของเขาก็พร่ามัว
ขณะที่เขาสูญเสียประสาทสัมผัส แสงสีทองก็ส่องประกายภายในทะเลจิตสำนึกของเขา มันส่องออกมาจากคัมภีร์ทองต้าหลัว กู่หนอนไหมหยุดโจมตีในทันที พวกมันพยายามหนีออกจากทะเลจิตสำนึกของเฉินผิง
กระนั้นแสงสีทองก็ทวีความรุนแรงมากกว่าเดิม และในที่สุดกู่หนอนไหมทั้งหมดก็สลายไปภายใต้แสงนั้น
เมื่อพวกมันหายไป ความเจ็บปวดของเฉินผิงก็บรรเทาลง และรังไหมก็โผล่ขึ้นมาแทนที่ รังไหมกระตุ้นความสนใจของเฉินผิง ทำไมมันถึงปรากฏขึ้นหลังจากกู่หนอนไหมหายไป?
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...
มีเรื่องอื่นที่จบแล้วบ้างไหมจะหาซื้ออ่าน...
มีหนังสือขายมั้ยครับ รอวันละ 20 ตอน ไมทันใจ...