หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 3314

เฉินผิงกัดฟันและหยุดกะทันหันอย่างแน่วแน่

แทบจะทันใดนั้น เขาก็รู้สึกแปลกๆ ตามมาด้วยความเจ็บปวดรุนแรงเหมือนโดนทิ่มแทง รู้สึกราวกับว่าวิญญาณของเขาถูกเฉือนออกทีละน้อย

เมื่อเห็นท่าทางบิดเบี้ยวของเฉินผิง ผู้อาวุโสเหมี่ยวและคนอื่นๆ ก็ก้าวไปข้างหน้าเพื่อช่วยเหลือเขา

“อย่าเข้ามา รีบไปซะ มีปรสิตพิษอยู่ตรงนี้” เฉินผิงเตือนเสียงดัง

เมื่อได้ยินอย่างนั้น ผู้อาวุโสเหมี่ยวและคนอื่นๆ ก็พากันหวาดกลัว ไม่กล้าเข้าใกล้และถอยห่างๆ

กู่หนอนไหมไชเข้าไปในร่างกายของเฉินผิง และกลืนกินวิญญาณศักดิ์สิทธิ์ที่อยู่ในทะเลจิตสำนึกของเขาอย่างตะกละตะกลาม

เฉินผิงเหงื่อท่วมตัว เขาพบว่าตัวเองทำอะไรปรสิตพิษที่อยู่ในจิตไม่ได้เลย เขามองดูกู่หนอนไหมกินวิญญาณศักดิ์สิทธิ์ของเขาอย่างหมดหนทาง

เจ่อเยี่ยนมองดูอย่างกังวลเพราะไม่สามารถช่วยเหลือได้ เขารู้ว่าถ้ากู่หนอนไหมเห็นเขา พวกมันจะกลืนกินเขาทันที

ขณะมองดูเฉินผิงที่กำลังเจ็บปวด ผู้อาวุโสเหมี่ยวและคนอื่นๆ ก็เป็นกังวลอย่างมาก ไม่เข้าใจว่าเขากำลังเผชิญอันตรายแบบไหน

ในขณะนั้น เฉินผิงรู้สึกราวกับโลกกำลังหมุน และสติของเขาก็พร่ามัว

ขณะที่เขาสูญเสียประสาทสัมผัส แสงสีทองก็ส่องประกายภายในทะเลจิตสำนึกของเขา มันส่องออกมาจากคัมภีร์ทองต้าหลัว กู่หนอนไหมหยุดโจมตีในทันที พวกมันพยายามหนีออกจากทะเลจิตสำนึกของเฉินผิง

กระนั้นแสงสีทองก็ทวีความรุนแรงมากกว่าเดิม และในที่สุดกู่หนอนไหมทั้งหมดก็สลายไปภายใต้แสงนั้น

เมื่อพวกมันหายไป ความเจ็บปวดของเฉินผิงก็บรรเทาลง และรังไหมก็โผล่ขึ้นมาแทนที่ รังไหมกระตุ้นความสนใจของเฉินผิง ทำไมมันถึงปรากฏขึ้นหลังจากกู่หนอนไหมหายไป?

“ผมไม่เป็นไร” เฉินผิงตอบ ส่ายหัวก่อนจะถาม “ผู้อาวุโสเหมี่ยว เกิดอะไรขึ้นกับผู้ใช้วิชามารเหล่านั้น?”

“หนีไปแล้ว พวกเขาคุ้นเคยกับพื้นที่นี้เป็นอย่างดี และเราตามไม่ทัน” ผู้อาวุโสเหมี่ยวถอนหายใจ

ผู้ใช้วิชามารใช้เวลาหลายปีในเทือกเขาสีเลือดและเชี่ยวชาญภูมิประเทศเป็นอย่างดี จึงเป็นไปไม่ได้เลยที่ผู้อาวุโสเหมี่ยวและคนอื่นๆ ซึ่งหลายคนเคยมาที่นี่เป็นครั้งแรกจะตามทันได้

“ปล่อยไปเถอะ เจอแบบนี้เข้าไปพวกเขาคงไม่กล้าก่อปัญหาอีก เราไปดูคุณไช่และคนอื่นๆ กันดีกว่า” เฉินผิงแนะนำ โดยพาผู้อาวุโสเหมี่ยวและคนของเขาไปตามหาไช่หงเว่ยและคนอื่นๆ

ในขณะเดียวกัน ไช่หงเว่ยและคนอื่นๆ เข้าไปหลบอยู่หลังหินก้อนใหญ่ โดยนักกลั่นยาแซ่เฉินปรุงยาอย่างขันแข็งเพื่อใช้รักษาอาการบาดเจ็บของไช่หงเว่ย

เหมี่ยวเหมี่ยวมงไปรอบๆ อย่างร้อนรน ดวงตาของเธอมีแต่ความกังวล กลัวว่าปู่ของเธออาจเป็นอะไรไป