ระหว่างนั้น เฉินผิงและคนอื่นๆ ก็มาถึงบริเวณถ้ำตามคำแนะนำของไช่หงเว่ย
ไช่หงเว่ยชี้ไปข้างหน้าแล้วพูดว่า “ถ้ำอยู่ตรงนั้น”
เฉินผิงสังเกตว่าต้นไม้ที่อยู่ตรงหน้าเขาดูใหญ่กว่าต้นไม้ในพื้นที่อื่นๆ มาก และไม่มีเสียงคำรามของสัตว์อสูรในแถวนั้นเลย
เขาขมวดคิ้วและรู้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติ ซึ่งทำให้ต้นไม้ในบริเวณนั้นดูต่างออกไป
อย่างไรก็ตาม เขาก็ไม่รู้อยู่ดีว่าอะไรคือตัวการ
ขณะที่พวกเขากำลังจะก้าวเข้าไปในเขตถ้ำ ร่างยักษ์ก็พุ่งเข้ามากะทันหัน ขวางทางไม่ให้พวกเขาไปต่อ
ทุกคนตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่ง และเมื่อมองให้ชัดๆ พวกเขาก็เห็นว่านั่นคือราชาพยัคฆ์อิ๋นชื่อ!
การมาถึงอย่างกะทันหันของราชาพยัคฆ์อิ๋นชื่อ สัตว์อสูรพยัคฆ์สีเงิน ทำให้ทุกคนอยู่ในความตื่นตระหนก
อย่างไรก็ตาม เฉินผิงยังคงสงบนิ่ง เขาเดินเข้าไปและมองไปที่ราชาพยัคฆ์อิ๋นชื่อ “ทำไมคุณถึงขวางพวกเราไม่ให้เข้าไปในถ้ำ?”
“อย่าเข้าไป ถ้ำด้านหน้าเป็นเขตหวงห้าม พวกคุณจะตกอยู่ในอันตรายครั้งใหญ่!” ราชาพยัคฆ์อิ๋นชื่อเตือนเฉินผิง
“เขตหวงห้าม?” เฉินผิงชะงักไปครู่หนึ่ง
“เขตหวงห้ามอะไรกัน? ฉันเพิ่งเข้าไปเมื่อไม่นานมานี้เอง...” ไช่หงเว่ยโต้กลับทันที
เขาไม่สนใจไช่หงเว่ย ราชาพยัคฆ์อิ๋นชื่ออธิบายต่อไปว่า “ที่ฉันบอกคุณก็เพราะคุณช่วยขับพิษออกจากร่างของเรา ถ้ำแห่งนี้มีอันตราย จงอย่าเข้าไป!”
“แม้แต่สัตว์อสูรก็ไม่กล้าเข้าไปเหรอ? อะไรอยู่ในถ้ำกันแน่?” เฉินผิงถาม น้ำเสียงของเขามีความอยากรู้อยากเห็น
“เลิกถามได้แล้ว ฉันแค่เตือนคุณด้วยหวังดี จะฟังหรือไม่ฟังก็แล้วแต่คุณ” จากนั้นราชาพยัคฆ์อิ๋นชื่อก็กระโดดขึ้นไปในอากาศและหายไป
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...
มีเรื่องอื่นที่จบแล้วบ้างไหมจะหาซื้ออ่าน...
มีหนังสือขายมั้ยครับ รอวันละ 20 ตอน ไมทันใจ...