“พาฉันเข้าไปในถ้ำทีสิ ฉันมีเรื่องจะถามเจ้า”
เฉินผิงสั่งให้เจียวหลงพาตนเข้าไปในถ้ำ
เฉินผิงไม่อยากให้คนอื่นล่วงรู้ตัวตนของเขามากเกินไป ดังนั้นเขาจึงเลือกที่จะสนทนากับเจียวหลงในถ้ำส่วนตัวของมัน
เจียวหลงรีบพาเฉินผิงเข้าไปข้างในทันที
เมื่อมาถึงก้นถ้ำ เฉินผิงก็สังเกตเห็นอุโมงค์อีกแห่งที่ทอดลงไปใต้ดิน ที่พำนักของเจียวหลงอยู่ใต้ดินและถูกมังกรผนึกเอาไว้ ดังนั้นหลังจากเข้ามาได้ไม่นาน เฉินผิงและคนอื่น ๆ ก็มาถึงก้นถ้ำ
“เจ้าเป็นใครกันแน่?” เจียวหลงถาม
“เจ้าไม่จำเป็นต้องรู้เรื่องนั้นหรอก ตอบคำถามฉันมาตามตรง ถ้าฉันพอใจกับคำตอบของเจ้าล่ะก็ ฉันจะให้คำชี้แนะบางอย่างเพื่อช่วยให้เจ้ากลายเป็นมังกรที่แท้จริง” เฉินผิงกล่าวด้วยสีหน้าครุ่นคิด
เจียวหลงจึงตอบด้วยท่าทีอ่อนน้อมว่า “เชิญถามมาได้เลย ข้าจะบอกทุกอย่างที่รู้”
“เจ้ากลายมาเป็นเช่นนี้ได้ยังไงกัน? เจ้าซึมซับพลังสวรรค์เพื่อแปลงกายเป็นเจียวหลงใช่ไหม?” เฉินผิงไต่ถาม
“ใช่แล้วล่ะ เดิมทีข้าคืออสรพิษชื่อเลี่ยนที่พบศิลายักษ์ซึ่งเต็มไปด้วยพลังสวรรค์เข้าโดยบังเอิญ ดังนั้นข้าจึงเริ่มฝึกบำเพ็ญฌานแล้วซึมซับพลัง ถึงจะผ่านไปหลายปีแล้ว แต่ข้าก็ยังติดแหง็กอยู่ในระดับเฟยเซิงและหาทางที่จะกลายเป็นมังกรที่แท้จริงไม่เจอเลย” เจียวหลงตอบตามตรง
“ศิลายักษ์ยังอยู่ที่นี่หรือเปล่า?” เฉินผิงถาม
“อืม!” เจียวหลงผงกศีรษะ
“พาฉันฉันไปดูที” เฉินผิงอยากจะเห็นศิลาเซียนที่ช่วยเปลี่ยนอสรพิษชื่อเลี่ยนตัวเล็ก ๆ ให้กลายเป็นเจียวหลง
เจียวหลงเลื้อยเข้าไปในอุโมงค์ลึกโดยมีเฉินผิงตามหลังไปติด ๆ
หลังจากนั้นสักพัก ทะเลลาวาแดงก็ปรากฎสู่สายตา
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...
มีเรื่องอื่นที่จบแล้วบ้างไหมจะหาซื้ออ่าน...
มีหนังสือขายมั้ยครับ รอวันละ 20 ตอน ไมทันใจ...