เมื่อสัมผัสได้ถึงพลังมังกร เจียวหลงก็ค่อย ๆ หลับตาลงแล้วกลิ่นเหม็นเน่าก็เริ่มแผ่ออกมาจากร่างของมัน
ไม่นานเจียวหลงที่เคยสง่างามก็เต็มไปด้วยสิ่งโสโครก
เฉินผิงกระโจนตัวออกห่างจากเจียวหลงแล้วเฝ้ามองดูไกล ๆ อยู่เงียบ ๆ
เขารู้ว่าเจียวหลงจะต้องเข้าใจวิธีของคนเผ่ามังกรเพราะพลังมังกรของตน อีกทั้งอยู่ระหว่างการกลายร่างจึงทำให้เกิดกลิ่นเน่าเหม็น
กรร!
ทันใดนั้นเจียวหลงก็กลับคืนร่างอสูร เกล็ดของมันหลุดร่วงเป็นชิ้น ๆ
ไม่นานเกล็ดที่เดิมทีเคยเป็นสีแดงบนตัวเจียวหลงก็กลายเป็นสีเงิน ส่วนเขาก็เริ่มงอกขึ้นมาบนหัวของมัน
กรงเล็บมังกรเองก็งอกขึ้นอย่างรวดเร็วเช่นกัน
ในเวลาเพียงแค่สองชั่วโมง เจียวหลงก็แปลงกายเป็นมังกรที่แท้จริงได้เสร็จสมบูรณ์
“ขอบคุณ!”
เจียวหลงเหาะฉวัดเฉวียนอยู่กลางอากาศ เมื่อพบความเปลี่ยนแปลงในร่างกายก็ทำให้ความตื่นเต้นแล่นไปทั่วเส้นโลหิตทุกสายของมัน
“ตอนนี้พวกเราคือเผ่าเดียวกันแล้ว ฉันสมควรต้องช่วยเหลือเจ้าอยู่แล้ว” เฉินผิงเอ่ยพลางยิ้มจาง ๆ
เจียวหลงวนรอบตัวเฉินผิงครั้งหนึ่ง จากนั้นค่อยพุ่งทะยานสู่ฟ้า
ขณะที่เจียวหลงพุ่งขึ้นฟ้าก็ทิ้งช่องโหว่เอาไว้ในเทือกเขา
เปรี้ยง!
เมื่อทุกคนได้ยินเสียงดังสนั่นและเห็นเจียวหลงพุ่งออกมาจากภายในเทือกเขา พวกเขาก็กวาดสายตามองด้วยความตกตะลึง
“เกิดอะไรขึ้นน่ะ? เจียวหลงเลื่อนขั้นแล้วงั้นเหรอ?” ผู้อาวุโสเหมี่ยวกับไช่หงเว่ยถามด้วยความสับสน
ไม่มีใครคาดคิดว่าเจียวหลงจะเลื่อนขั้นได้รวดเร็วขนาดนั้น
ขั้นตอนระหว่างการแปลงร่างและบรรลุระดับเฟยเซิงของเผ่าอสูรยากกว่าเผ่ามนุษย์มากนัก ไม่ใช่เรื่องที่จะทำสำเร็จได้ง่าย ๆ เลย
ดังนั้นแสงหลากสีที่ปรากฏบนท้องฟ้ายามรัตติกาลจึงสาดส่องไปทั่วทั้งเทือกเขาสีเลือด ทำให้ทุกคนรู้สึกราวกับเป็นตอนกลางวัน
ลำแสงเจิดจ้าชวนตาพร่าลายก็ทำให้สัตว์อสูรทุกตัวภายในเทือกเขาสีเลือดหมอบนิ่งอยู่กับพื้น โดยไม่กล้าส่งเสียงสักแอะ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...
มีเรื่องอื่นที่จบแล้วบ้างไหมจะหาซื้ออ่าน...
มีหนังสือขายมั้ยครับ รอวันละ 20 ตอน ไมทันใจ...