“ไม่ต้องกลัวครับ ผู้พิทักษ์กง ลูกสาวของผมถูกล่ามโซ่เอาไว้แล้ว เธอทำร้ายคุณไม่ได้หรอก” เจ้าเมืองซุนรีบเอ่ยปากรับรอง
เขาเกรงว่าผู้พิทักษ์กงอาจจะหวาดกลัวจนหนีไป
“ก็แค่โรคจิตประสาททำให้ผมกลัวไม่ได้หรอกครับ” ผู้พิทักษ์กงตอบ
เขารีบหยิบผงสีขาวห่อหนึ่งมาขว้างใส่ซุนเสี่ยวอวิ๋น
ซุนเสี่ยวอวิ๋นสูดเอาผงสีขาวเข้าไป ทันใดนั้นเธอก็สงบลงแล้วดวงตาก็ค่อย ๆ แจ่มกระจ่างขึ้นทีละนิด
เจ้าเมืองซุนรู้สึกตื่นเต้นไปกับความคืบหน้าที่คาดไม่ถึงในครั้งนี้ เพราะไม่คาดคิดว่าผู้พิทักษ์กงจะระงับอาการป่วยของลูกสาวตนได้
เมื่อเห็นซุนเสี่ยวอวิ๋นกลับคืนสู่สภาพปกติแล้ว ผู้พิทักษ์กงก็ถ่ายเทพลังวิญญาณสายหนึ่งให้เธอ
หลังจากนั้นสักพัก ผู้พิทักษ์กงก็หน้าเปลี่ยนสีจนชวนให้เจ้าเมืองซุนพลอยรู้สึกไม่สบายใจไปด้วย
ตอนที่ก้าวออกมาจากวงแหวนอาคม ผู้พิทักษ์กงก็บอกเขาว่า “เจ้าเมืองซุน ลูกสาวของคุณอาการค่อนข้างสาหัสทีเดียว ขืนปล่อยให้เป็นแบบนี้ต่อไป ผมเกรงว่าเธอจะเหลือเวลาอีกไม่มากแล้วล่ะ...”
เมื่อเจ้าเมืองซุนได้ยินเช่นนี้ก็รู้สึกตื่นตระหนก “นักกลั่นยาแซ่กง คุณช่วยลูกสาวของผมได้ไหม? ถ้าหากคุณรักษาเธอได้ ผมจะทำตามทุกอย่างที่คุณขอเลย ให้ผมลาออกแล้วยกตำแหน่งเจ้าเมืองให้คุณก็ยังได้...”
ผู้พิทักษ์กงสัมผัสได้ถึงความเบิกบานใจอยู่ลึก ๆ ถึงแม้ว่าเขาจะไม่อาจเป็นเจ้าเมืองได้ แต่เขาสามารถใช้เจ้าเมืองซุนเพื่อมาจัดการกับเฉินผิงได้อย่างแน่นอน
“เจ้าเมืองซุน ลูกสาวของคุณอาการสาหัสทีเดียว แต่ก็ไม่ถึงขั้นรักษาไม่ได้หรอก เพียงแต่ว่าการรักษาค่อนข้างซับซ้อนและผมจำเป็นต้องปรุงโอสถ” ผู้พิทักษ์กงเอ่ยขึ้นด้วยท่าทีเสแสร้งแกล้งทำ
“นักกลั่นยาแซ่กง บอกผมมาได้เลยว่าคุณต้องการอะไรในการปรุงโอสถบ้าง ผมจะได้ไปจัดหามาให้” เจ้าเมืองซุนกล่าวขึ้น
“เรื่องนั้นไม่จำเป็นหรอกครับ ผมมีหญ้าเซียนของตัวเอง แต่ผมมีเรื่องหนึ่งอยากจะขอร้อง” ผู้พิทักษ์กงเอ่ยพลางมองเจ้าเมืองซุน
“เชิญนักกลั่นยาแซ่กงบอกมาได้เลย ถ้าคุณต้องการต่อให้เป็นสิบเรื่อง ผมก็ยินดี” เจ้าเมืองซุนกล่าวขึ้นเพราะอยากช่วยบุตรสาวของตนเอง
“ผมมีความแค้นกับเจ้าคนที่มีนามว่าเฉินผิง มันน่าจะมาถึงเมืองเยว่หยุนภายในวันสองวันนี้แหละ ฉะนั้นผมอยากให้คุณจับตัวมันแล้วส่งมาให้ผม” ผู้พิทักษ์กงเอ่ยปาก
“ไม่มีปัญหาเลย ผมจะออกคำสั่งเดี๋ยวนี้แหละ ใครก็ตามที่มีนามว่าเฉินผิงที่ปรากฎตัวขึ้นในเมืองเยว่หยุนจะต้องถูกจับตัวเอาไว้” เจ้าเมืองซุนพยักหน้า เขาไม่สนใจหรอกว่าเฉินผิงจะเป็นใคร เพราะบุตรสาวของเขาต่างหากล่ะที่สำคัญที่สุด
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...
มีเรื่องอื่นที่จบแล้วบ้างไหมจะหาซื้ออ่าน...
มีหนังสือขายมั้ยครับ รอวันละ 20 ตอน ไมทันใจ...