“ไม่ต้องกลัวหรอก อาการของเสี่ยวอวิ๋นทรงตัวแล้ว วันนี้นักกลั่นยาแซ่กงมาที่นี่ เขาสามารถรักษาอาการป่วยของเสี่ยวอวิ๋นได้แล้ว ในเมื่ออาการของเธอทรงตัวแล้ว ตอนนี้เธอจึงไม่มีอาการกำเริบขึ้นมายังไงล่ะ” เจ้าเมืองซุนอธิบายให้ฟัง
เมื่อได้ยินว่าอาการของซุนเสี่ยวอวิ๋นทรงตัวแล้ว เหล่าเจี่ยก็ฉีกยิ้มกว้าง “งั้นก็วิเศษไปเลย! ฉันเองก็พานักกลั่นยามาด้วยเพราะหวังว่าจะสามารถรักษาเสี่ยวอวิ๋นได้ ดูเหมือนว่าเขาคงไม่จำเป็นอีกต่อไปแล้วล่ะ”
เจ้าเมืองซุนเหลือบมองไช่หงเว่ยกับเฉินผิงที่อยู่ข้างหลังเหล่าเจี่ยแล้วพูดว่า “อืม ก็ไม่เชิงหรอก แม่ของเสี่ยวอวิ๋นล้มหมอนนอนเสื่อเพราะเป็นกังวลเรื่อวอาการของเสี่ยวอวิ๋น นายพานักกลั่นยาของตัวเองไปตรวจอาการของเธอก็แล้วกัน”
“ได้เลย” เหล่าเจี่ยพยักหน้าก่อนจะมุ่งหน้าไปที่ห้องนอนพร้อมกับไช่หงเว่ย เฉินผิงและเจ้าเมืองซุน
เมื่อเฉินผิงเข้ามาในห้องนอน เขาก็เห็นหญิงสาวน้ำตานองหน้าคนหนึ่งอยู่บนเตียง ในขณะเดียวกันก็มีสตรีใบหน้าซีดขาวอยู่บนเตียงอีกคน แม้จะลืมตาอยู่ แต่กลับไร้ชีวิตชีวา
“คุณลุง...” เมื่อซุนเสี่ยวอวิ๋นเห็นเหล่าเจี่ย เธอก็เอ่ยทักทายขึ้นมา
เมื่อเหล่าเจี่ยเห็นว่าซุนเสี่ยวอวิ๋นไม่เป็นอะไรแล้วจริง ๆ เขาก็ยิ้มกว้าง จากนั้นเขาก็หันมาพูดกับเฉินผิงว่า “ดูเหมือนว่าตอนนี้หลานสาวของผมจะไม่เป็นอะไรแล้ว งั้นช่วยมาตรวจอาการน้องสะใภ้ของผมแทนก็แล้วกัน”
“พี่ใหญ่ เขาคือนักกลั่นยาที่นายว่างั้นรึ?” เมื่อเจ้าเมืองซุนเห็นเหล่าเจี่ยคุยกับเฉินผิง เขาก็ถึงกับผงะอึ้ง
เขานึกว่าไช่หงเว่ยเป็นนักกลั่นยาแล้วเฉินผิงเป็นศิษย์เสียอีก!
อย่างไรเสียเฉินผิงก็ยังดูอายุน้อย มิหนำซ้ำก็ยากจะพบนักกลั่นยาในวัยขนาดเขาได้
แม้แต่ซุนเสี่ยวอวิ๋นก็รู้สึกสับสน “คุณลุงคะ นักกลั่นยาคนนี้ไม่อายุน้อยเกินไปหน่อยเหรอ?”
“ให้เขาลองตรวจดูเถอะ เขาเป็นคนที่เพื่อนเก่าของผมแนะนำมาให้เชียวนะ ฉะนั้นลุงคิดว่าฝีมือคงไม่แย่นักหรอก” เหล่าเจี่ยอธิบายให้ฟัง
“เจ้าเมืองซุน ผมเป็นคนแนะนำนักกลั่นยาแซ่เฉินให้เหล่าเจี่ยเอง ผมมักจะเดินทางระหว่างเขตแดนทางภาคกลางและทางตอนใต้ แต่ผมไม่เคยเห็นนักกลั่นยาคนไหนยอดเยี่ยมเท่าคุณเฉินอีกแล้ว!” ไช่หงเว่ยบอกกับเจ้าเมืองซุน
“คุณคือ...?” เจ้าเมืองซุนถามพลางจ้องมองไช่หงเว่ย
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...
มีเรื่องอื่นที่จบแล้วบ้างไหมจะหาซื้ออ่าน...
มีหนังสือขายมั้ยครับ รอวันละ 20 ตอน ไมทันใจ...