“ทุกคนหลีกไป ผมจะไปกับเขา”
หลังจากเฉินผิงได้ยินเช่นนั้น เขาก็เดินเข้ามาหาเจ้าเมืองซุน “ผมขอทราบได้ไหมว่าคุณอยากจับตัวผมไปทำไม?”
“ผมก็แค่รักษาสัญญากับใครบางคน ผมเคยบอกว่าใครก็ตามที่รักษาลูกสาวของผมได้ก็จะยอมทำตามเงื่อนไขข้อหนึ่ง เงื่อนไขที่ร้องขอมาก็คือจับตัวคุณ” เจ้าเมืองซุน
เมื่อเฉินผิงได้ยินเช่นนั้นก็ยิ่งมั่นใจในสิ่งที่ตนคาดเดามากขึ้น เขายกยิ้มมุมปากอย่างห้ามไม่อยู่แล้วยิ้มพลางกล่าวว่า “ได้สิ ผมจะไปกับคุณเอง!”
เหล่าผู้ติดตามของเจ้าเมืองซุนเดินเข้ามาหมายจะมัดชายหนุ่มเอาไว้ แต่เจ้าเมืองซุนกลับโบกมือห้ามเอาไว้
“ไม่จำเป็นต้องมัด เขาไม่หนีหรอก”
เจ้าเมืองซุนรู้ว่าเฉินผิงจะไม่หนีไป เพราะก่อนหน้านี้แม้จะมีผู้คนมากมายเสนอตัวยื้อเวลาให้ แต่เขาก็ไม่ได้หนีไป
“ไปกันเถอะ!” เขาบอกกับเฉินผิงด้วยน้ำเสียงเย็นชา
เฉินผิงเดินยิ้มออกไป เมื่อหัวเฟิ่งกับจี้อวิ๋นเห็นเช่นนั้นก็คิดจะตามไปด้วย แต่พวกเขาสองคนก็ถูกเจ้าเมืองซุนระเบิดพลังใส่จนล้มกระแทกลงกับพื้น
จากนั้นเฉินผิงก็เข้าไปในจวนเจ้าเมืองพร้อมกับเจ้าเมืองซุน ตอนนี้ผู้พิทักษ์กงอยู่ในห้องของซุนเสี่ยวอวิ๋นและฝ่ายหลังก็กินโอสถที่เขากลั่นลงไปแล้ว
“คุณหนูซุน เมื่อกินโอสถเม็ดนี้ลงไป ท่านก็จะไม่กลับมามีอาการในครึ่งปี หลังจากกินติดต่อกันจนครบสามครั้ง ท่านก็จะหายสนิทเอง” ผู้พิทักษ์กงเอ่ยกับซุนเสี่ยวอวิ๋น
“ขอบคุณ นักกลั่นยาแซ่กง!” ซุนเสี่ยวอวิ๋นมีสีหน้าปีติยินดี
หลังจากนั้น ฉันก็ไม่ต้องถูกล่ามหรือเกิดอาการคลุ้มคลั่งเป็นระยะ ๆ ราวกับคนบ้าอีกต่อไปแล้ว!
ทันใดนั้นเจ้าเมืองซุนก็เข้ามาในห้องพร้อมเฉินผิง
ทันทีที่ผู้พิทักษ์กงเห็นเฉินผิงเข้าก็แววตาเป็นประกาย
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...
มีเรื่องอื่นที่จบแล้วบ้างไหมจะหาซื้ออ่าน...
มีหนังสือขายมั้ยครับ รอวันละ 20 ตอน ไมทันใจ...