หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 3334

เมื่อพลังสายดังกล่าวเข้าสู่ร่างกายของซุนเสี่ยวอวิ๋น เธอก็สิ้นสติไปชั่วครู่ ยิ่งไปกว่านั้นดวงตาของเธอด๋เริ่มเปล่งประกายแดงฉาน

“เจ้าเมืองซุน อย่าไปฟังไอ้เด็กนี่มันพูดไร้สาระเชียวนะครับ ผมถูกมันหลอกมาหลายครั้งแล้ว คุณทำลายพลังฝึกบำเพ็ญฌานเป็นดีที่สุด”

ผู้พิทักษ์กงเอ่ยเร่งเจ้าเมืองซุนให้ทำลายพลังฝึกบำเพ็ญฌานของเฉินผิง

ไม่มีใครทันสังเกตเห็นความเปลี่ยนแปลงของซุนเสี่ยวอวิ๋นที่อยู่ข้าง ๆ

เจ้าเมืองซุนมองผู้พิทักษ์กงสลับกันไปมากับเฉินผิง ในที่สุดเขาก็เลือกที่จะเชื่อฝ่ายแรก ดังนั้นเขาจึงยื่นมือไปหมายจะตบฟาดเฉินผิง

แต่เฉินผิงก็ยังยืนนิ่ง อันที่จริงแล้ว ไม่มีแววหวาดกลัวปรากฎขึ้นในดวงตาของเขาเสียด้วยซ้ำไป

ขณะที่เจ้าเมืองซุนรู้สึกสับสนงุนงงและสงสัยว่าเหตุใดชายหนุ่มจึงไม่หวาดกลัว จู่ ๆ ก็มีเสียงคำรามแหวกอากาศขึ้นมาทางด้านหลังของตน

ซุนเสี่ยวอวิ๋นที่ก่อนหน้านี้ยังสบายดีอยู่เลย ยามนี้กลับไม่ต่างอะไรจากคนบ้า เธอพุ่งใส่ผู้พิทักษ์กงพร้อมดวงตาที่แทบจะพลัดออกมาจากเบ้าอยู่แล้ว

ระยะห่างระหว่างพวกเขาสั้นที่สุด ดังนั้นเธอจึงจู่โจมใส่คนผู่นั้นก่อน

การจู่โจมกะทันหันทำให้ผู้พิทักษ์กงรับมือไม่ทันไปชั่วขณะ เขาจึงซัดฝ่ามือใส่จนเธอกระเด็นออกไปตามสัญชาตญาณ

แต่หลังจากซัดฝ่ามือออกไปเช่นนั้น เขาก็พลันตกตะลึงไปทันที เพราะการโจมตีทำให้พลังของเขาเล็ดลอดออกมาออกมาทันที

เจ้าเมืองซุนผงะอึ้งไปชั่วขณะ ต่อมาเขาก็อ้าปากค้างให้ผู้พิทักษ์กงด้วยความไม่อยากเชื่อ “คุณเป็นผู้ฝึกวิชามารจริง ๆ งั้นเหรอ?”

ผู้พิทักษ์กงไม่คิดจะพูดอะไรอีกพลางหันหลังกระโดดขึ้นกลางอากาศแล้วรีบหนีไป

ในเมื่อตัวตนของเขาถูกเปิดเผยแล้ว เขาก็ไม่มีทางเลือกนอกจากรีบหนีไป

เจ้าเมืองซุนหน้าตาเหยเกด้วยความโกรธจัดแล้วคิดจะไล่ตามไป แต่หลังจากเหลือบมาเห็นซุนเสี่ยวอวิ๋นที่ล้มลงกับพื้น เขาก็อยากจะเข้าไปตรวจดูเธอสักหน่อย

“เจ้าเมืองซุน เรื่องคุณหนูซุนปล่อยให้เป็นหน้าที่ผมเอง ผมรักษาเธอได้แน่ ๆ คุณรีบไล่ตามไปเถอะครับ อย่าปล่อยให้ผู้ฝึกวิชามารคนนั้นหนีไปได้” เฉินผิงเอ่ยกับเจ้าเมืองซุน

เจ้าเมืองซุนมองชายหนุ่มอยู่เป็นนาน ในที่สุดเขาก็หันหลังไล่ตามไป