ในป่าทึบของเขาเทียนโหมว ผู้บำเพ็ญเพียรห้าคนกำลังพักอยู่ใต้ต้นไม้ใหญ่
หนึ่งในนั้นคือผู้อาวุโสเฟ่ยที่เฉินผิงไว้ชีวิต
ผู้บำเพ็ญเพียรวัยหนุ่มคนหนึ่งดุด่าผู้อาวุโสเฟ่ย “พวกคุณจากวังอู๋หวนนี่มันไร้ประโยชน์โดยแท้ที่ปล่อยให้ผู้บำเพ็ญเพียรขั้นกึ่งเซียนรอดเงื้อมมือไป ฉันไม่อยากจะเชื่อเลยว่าคุณยังมีหน้ามาที่นี่อีก”
ผู้อาวุโสเฟ่ยก้มศีรษะลง ไม่กล้าแม้แต่จะหายใจ ท้ายที่สุดแล้ว ชายหนุ่มที่ตำหนิเขาคือสั่วเฉียนลูกชายของสั่วเทียนเจิ้ง ประมุขแห่งสมาพันธ์ผนึกมาร
ผู้ที่มาพร้อมกับสั่วเฉียนคือผู้อาวุโสชู ผู้อาวุโสแห่งสมาพันธ์ผนึกมาร และผู้นำสำนักย่อยอีกสองคนจากแดนใต้
พวกเขาพาเขามาหลบภัยที่เขาเทียนโหมว
สั่วเฉียนหน่ายกับการดุด่า เขาจึงหันไปหาผู้อาวุโสชูแล้วถามว่า “ผู้อาวุโสชู คุณสืบหาตัวตนของเฉินผิงได้หรือยัง? บอกมาว่าคุณได้อะไรมาบ้าง?”
“คุณสั่วเฉียนไม่จำเป็นต้องกังวลเรื่องเฉินผิง คุณสั่วออกคำสั่งไล่ล่าแล้ว และฉันเชื่อว่าเฉินผิงจะอยู่ได้อีกไม่นาน” ผู้อาวุโสชูตอบ “เราจะพักอยู่ที่เขาเทียนโหมวอีกสักสองสามวันแล้วค่อยกลับ มันอันตรายเกินไป”
เพราะรู้ว่าภูเขาแห่งนี้เต็มไปด้วยอันตราย ผู้อาวุโสชูจึงวางแผนที่จะพาสั่วเฉียนเดินทางกลับ หลังจากผ่อนคลายอยู่ที่นี่สักวันสองวัน
“ผู้อาวุโสชู ฉันรู้ว่าคุณกังวลเรื่องความปลอดภัยของฉัน แต่อย่ากังวลเลย ตอนนี้ฉันเป็นผู้ทุกข์ยาก ระดับห้าแล้ว อยู่ที่นี่ฉันจะปลอดภัย แถมยังมีคุณกับผู้นำสำนักย่อยสองคนมาด้วย เราสามารถจัดการกับผู้ใช้วิชามารหรือสัตว์ร้ายที่เข้ามาขวางทางเราได้ ให้ฉันดูข้อมูลของเฉินผิง ฉันอยากรู้เรื่องของเขาจริงๆ” สั่วเฉียนยืนกราน
หลังจากฟังรายงานของผู้อาวุโสเฟ่ย เขาก็เลยอยากรู้เรื่องของเฉินผิง
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...
มีเรื่องอื่นที่จบแล้วบ้างไหมจะหาซื้ออ่าน...
มีหนังสือขายมั้ยครับ รอวันละ 20 ตอน ไมทันใจ...