เมื่อผู้อาวุโสชูหันกลับไปมองสั่วเฉียน เขาก็ต้องประหลาดใจเมื่อเห็นสีหน้าตื่นเต้นบนใบหน้าของสั่วเฉียน
เขารู้สึกว่ามันแปลก เขาไม่เข้าใจว่าสั่วเฉียนเห็นอะไรถึงได้มีปฏิกิริยาเช่นนั้น
หากเขารู้ว่าการที่สั่วเฉียนยืนกรานที่จะให้ใช้ญาณหยั่งรู้ต่อไปก็เพื่อดูผู้หญิงเท่านั้น เขาคงจะโกรธมาก
“คุณสั่วเฉียน เฉินผิงอยู่กับกลุ่มคนที่มีผู้บำเพ็ญเพียรฝีมือดีหลายคน ดังนั้นถ้าเราจะจับเขา มันคงปลอดภัยกว่าที่จะให้สำนักย่อยของสมาพันธ์ผนึกมารรับงานนี้ เราไม่แนะนำให้คุณเข้าไปยุ่งเกี่ยว” ผู้อาวุโสชูแนะนำสั่วเฉียน
“ผู้อาวุโสชู ยิ่งท้าทายมากเท่าไร เราก็ยิ่งต้องลงมือเอง สำนักย่อยอาจไม่มีความสามารถมากพอที่จะจับเฉินผิง” สั่วเฉียนยืนกรานที่จะจับเฉินผิงด้วยตัวเอง
อย่างไรก็ตาม ในตอนนี้เขาไม่ได้สนใจแค่การจับตัวเฉินผิงเท่านั้น แต่เขายังจับตามองหญิงสาวสามคนในกลุ่มด้วย
ในเขาเทียนโหมวอันรกร้างสั่วเฉียนคงว้าเหว่น้อยลงหากมีหญิงสาวสามคนข้างกาย
ตอนเขาอยู่ที่ฐานบัญชาการสมาพันธ์ผนึกมาร สั่วเทียนเจิ้งสั่งให้เขาละเว้นจากกามารมณ์เพื่อเพิ่มความแข็งแกร่งอย่างรวดเร็ว
ตอนนี้เมื่อเขาออกมาแล้วจึงไม่มีใครห้ามเขาอีก เขาจึงนึกอยากสนุก
ผู้อาวุโสชูจ้องมองสั่วเฉียนอย่างหมดหนทาง
“ไปรวบรวมศิษย์ของสมาพันธ์ผนึกมารมาเดี๋ยวนี้ เรียกมาให้มากเท่าที่จะเรียกได้” เขาสั่งผู้นำสำนักย่อยทั้งสอง
“รับทราบ!” ผู้นำสำนักย่อยออกไปเพื่อรวบรวมกำลังเสริม
“แล้วก็จงตามหาคนของวังอู๋หวนทุกๆ คนเท่าที่คุณสามารถหามาได้ ในเมื่อมีผู้ใช้วิชามารอยู่ทั่วเขาเทียนโหมว จะต้องมีสมาชิกของวังอู๋หวนอยู่ที่นี่” ผู้อาวุโสชูสั่งผู้อาวุโสเฟ่ยผู้มาจากวังอู๋หวน
ตอนนี้เมื่อสั่วเฉียนอยากจะก่อเรื่องเต็มแก่ ผู้อาวุโสชูไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องใช้กำลังคนเพิ่มเติม
สั่วเทียนเจิ้งมีลูกชายหัวแก้วหัวแหวนคนเดียว และหากเกิดอะไรขึ้นกับเขา คงไม่มีพวกเขาคนไหนรอดชีวิต
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...
มีเรื่องอื่นที่จบแล้วบ้างไหมจะหาซื้ออ่าน...
มีหนังสือขายมั้ยครับ รอวันละ 20 ตอน ไมทันใจ...