ในเวลาเดียวกัน ผู้ใช้วิชามารทั้งห้าที่อยู่ใกล้กลุ่มของเฉินผิงได้ตรวจพบพวกเขาและเริ่มตึงเครียด
ผู้ใช้วิชามารทั้งห้านั้นมาจากหุบเขาวิญญาณโลหิต ซึ่งรวมถึงจิ้นตงและหลัวซี
นอกจากนี้ยังมีชายชราผู้เป็นปรมาจารย์แห่งหุบเขาวิญญาณโลหิต ผู้เป็นพ่อของหลัวซี และอาจารย์ของจิ้นตง เขาคือหลัวโชไห่
จิ้นตงหันไปหาหลัวโชไห่และถามว่า “เราจะทำยังไงดี ท่านอาจารย์? ซ่อนตัวเหรอ?”
ในระหว่างการเดินทาง พวกเขาหลีกเลี่ยงทุกคนที่เห็นเพื่อไม่ให้เกิดความขัดแย้ง ท้ายที่สุดแล้ว พวกเขาเป็นผู้ใช้วิชามาร และหากพวกเขาพบกับผู้บำเพ็ญเพียรมนุษย์ก็คงเกิดปัญหา
อย่างไรก็ตาม ยังมีผู้บำเพ็ญเพียรจำนวนมากบนเขาเทียนโหมวที่จะไม่โจมตีผู้ใช้วิชามาร เพราะที่นี่เป็นอาณาเขตของผู้ใช้วิชามาร ผู้บำเพ็ญเพียรมนุษย์มาที่นี่เพียงเพื่อค้นหาสมบัติ ไม่ใช่เพื่อกำจัดผู้ใช้วิชามาร หากผู้ใช้วิชามารไม่ก่อปัญหา ผู้บำเพ็ญเพียรมนุษย์ก็จะไม่โจมตีพวกเขา
“ไม่ทันแล้ว พวกเขาพบเราแล้ว ฉันหวังว่าพวกเขาจะไม่ประสงค์ร้ายกับเรา” หลัวโชไห่กล่าวก่อนพากลุ่มของเขาไปหาเฉินผิง
ในขณะเดียวกัน เฉินผิงขมวดคิ้วเพราะเขาสัมผัสได้ว่าผู้ใช้วิชามารกำลังเข้าใกล้พวกเขา
เขาไม่แน่ใจว่าฝ่ายที่เข้ามาเป็นศัตรูหรือไม่ ดังนั้นเขาจึงให้ทุกคนเตรียมพร้อม
ผู้อาวุโสเหมี่ยวขอให้ผู้ที่อ่อนแอกว่ายืนอยู่ตรงกลางกลุ่ม ขณะที่คนอื่นๆ ล้อมรอบพวกเขาเพื่อสร้างรูปขบวนเตรียมต่อสู้
ในไม่ช้า หลัวโชไห่และคนของเขาก็เปิดเผยตัวเอง และทุกคนสัมผัสได้ถึงรัศมีมารที่แผ่ออกมาจากคนกลุ่มนั้น
ผู้ใช้วิชามารเหล่านั้นไม่จำเป็นต้องปกปิดรัศมีของพวกเขาเมื่ออยู่ในเขาเทียนโหมว
“ใจกล้าดีนี่! ทั้งที่รู้ว่าเราอยู่ที่นี่ แต่พวกแกยังกล้าเข้ามาหาเรา! กำลังดูถูกเรางั้นเหรอ? วันนี้ฉันจะช่วยเหลือสังคมและกำจัดพวกแกทุกคน!” เมื่อพูดจบ ผู้อาวุโสเหมี่ยวก็กวัดแกว่งดาบและพุ่งเข้าหาหลัวโชไห่
เมื่อคนอื่นๆ เห็นดังนั้น พวกเขาก็พุ่งออกไปเช่นกัน
เฉินผิงพยายามห้ามพวกเขา แต่เขาช้าเกินไป
หลัวโชไห่ไม่นึกว่าผู้อาวุโสเหมี่ยวจะมีความเกลียดชังฝังลึกต่อผู้ใช้วิชามาร เพื่อตอบโต้โทสะของผู้อาวุโสเหมี่ยว เขาก็ชักดาบออกมาเช่นกัน ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยความเกรี้ยวกราด
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...
มีเรื่องอื่นที่จบแล้วบ้างไหมจะหาซื้ออ่าน...
มีหนังสือขายมั้ยครับ รอวันละ 20 ตอน ไมทันใจ...