หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 3348

เมื่อได้ยินคำพูดของเฉินผิง ไช่หงเว่ยและผู้อาวุโสเหมี่ยวก็เงียบไป

หลัวโชไห่ประหลาดใจเล็กน้อย “ฉันไม่นึกว่าคนอายุน้อยอย่างคุณจะมีความคิดลึกซึ้งเช่นนี้ มิน่าล่ะท่านเฟิ่งมัวถึงยินดีสอนวิชาให้คุณ”

เห็นได้ชัดว่าจิ้นตงบอกหลัวโชไห่เรื่องที่เฉินผิงรู้วิธีใช้หมัดเซิ่งกวง

“ไม่ใช่แค่ท่านเฟิ่งมัว ท่านซย่ามัวก็เคยช่วยผมไว้เหมือนกัน” เฉินผิงยิ้ม

“อะไรนะ? คุณได้พบกับซย่ามัวแล้วหรือ? เขาอยู่ที่ไหน?” หลัวโชไห่ผงะ

จิ้นตงและหลัวซีก็ตกตะลึงพอๆ กันเพราะพวกเขาไม่เคยได้ยินเฉินผิงบอกว่าเคยเจอซย่ามัวมาแล้ว

“ท่านซย่ามัวน่าจะอยู่ในอาณาจักรนิรันดร์ แต่ผมไม่รู้ว่าเขาซ่อนอยู่ที่ไหน” เฉินผิงส่ายหัว

เขาไม่รู้ว่าซย่ามัวซ่อนตัวอยู่ที่ไหน แต่เขาคิดว่าซย่ามัวน่าจะอยู่ในที่ลับๆ ที่ไหนสักแห่ง ไม่ต้องสงสัยเลยว่าเขาน่าจะยังหาความจริงเรื่องศึกแห่งทวยเทพอยู่ แม้เวลาจะผ่านไปกว่าพันปี แต่เรื่องนั้นก็ถูกเก็บงำมาเป็นเวลานานโดยไม่มีเหตุผลที่ชัดเจน ไม่น่าแปลกใจที่เขาอยากจะขุดคุ้ยเรื่องนี้ให้ถึงที่สุด

หลัวโชไห่ถอนหายใจ “หลังจากที่ซย่ามัวและคนอื่นๆ หายตัวไป เหล่ามารก็กลายเป็นศัตรูของคนหมู่มาก”

หลังจากนั้นเขาก็หันไปหาผู้อาวุโสเหมี่ยวและไช่หงเว่ย “ในระหว่างที่หุบเขาวิญญาณโลหิตเป็นของเหล่ามาร ฉันไม่ได้ทำเรื่องชั่วร้ายหรือทำร้ายใครเลย”

“ผู้อาวุโสเหมี่ยว คุณไช่ มารที่หุบเขาวิญญาณโลหิตนั้นไม่เหมือนมารที่อื่นๆ” จากนั้นเฉินผิงก็อธิบายให้ผู้อาวุโสเหมี่ยวและไช่หงเว่ยฟังถึงเรื่องที่หลัวซีติดเชื้อกระหายเลือด

เมื่อพวกเขาได้ยินว่าหลัวซีดื่มเลือดของจิ้นตงเพื่อไม่ให้ตัวเองทำร้ายผู้บริสุทธิ์ ทัศนคติของพวกเขาที่มีต่อหุบเขาวิญญาณโลหิตก็เริ่มเป็นมิตรมากขึ้น

“จิ้นตง คุณหนูหลัว...” ในขณะนั้น จี้อวิ๋นและคนอื่นๆ ก็เข้ามาหาทั้งคู่