หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 3353

ผู้อาวุโสปีศาจโหมวซานรู้ทันทีว่าอะไรที่ทำให้เฉินผิงประหลาดใจและยิ้มจาง ๆ “คุณเฉิน ฉันเปลี่ยนรัศมีของฉันบ่อยครั้งและควบคุมการบำเพ็ญเพียรของฉันเมื่อออกมาข้างนอก หากไม่ทำเช่นนี้ ตัวตนของฉันจะถูกเผย รัศมีของฉันเปลี่ยนแปลงตลอดเวลา แต่มันก็มักจะอ่อนแอกว่ารัศมีเดิมเสมอ รัศมีที่แท้จริงของฉันทรงพลังยิ่งกว่ามาก ในเมื่อตอนนี้ฉันอยู่บนเขาเทียนโหมว ฉันจึงไม่จำเป็นต้องปิดบังรัศมีของตัวเอง สิ่งที่คุณเห็นตอนนี้คือความแข็งแกร่งที่แท้จริงของฉัน”

คำอธิบายของเขาทำให้เฉินผิงกระจ่าง ฉันนึกว่าเขายกระดับการบำเพ็ญเพียรได้หลายระดับในเวลาอันสั้นเสียอีก

“คุณเองก็มาที่สำนักซวนหยินเพราะมีเรื่องต้องคุยเหมือนกันเหรอ ผู้อาวุโสโหมวซาน?” จิ้นตงถาม

“ใช่ เพราะเหล่ามารเลื่องชื่อจากเขาเทียนโหมวมารวมตัวกันที่นี่ ฉันก็เลยมาด้วย” ผู้อาวุโสปีศาจโหมวซานยิ้ม

“งั้น คุณก็เข้าไปข้างในเถอะ ผู้อาวุโสโหมวซาน อาจารย์ของผมเข้าไปแล้ว”

“ทำไมพวกคุณไม่เข้าไปล่ะ?”

“สำนักซวนหยิน มีกฎใหม่ เนื่องจากคุณเฉินและเพื่อนๆ ของเขาไม่ใช่มาร เราจึงไม่สามารถพาพวกเขาเข้าไปได้ อาจารย์ของผมขอให้เราพาคุณเฉินและเพื่อนของเขาไปเดินเล่นกันก่อน เนื่องจากเราอาศัยอยู่บนเขาเทียนโหมว เราจึงต้องทำหน้าที่ในฐานะเจ้าบ้าน”

เมื่อได้ยินเช่นนั้น ผู้อาวุโสปีศาจโหมวซานก็ขมวดคิ้ว “ผู้อาวุโสคงชักจะได้ใจเกินไปแล้ว เอาล่ะฉันจะไปดูว่าเกิดอะไรขึ้นกันแน่ ต่อให้ฝ่าฝืนกฎฉันก็ไม่สน ฉันจะพาคุณเฉินเข้าไปข้างใน”

ในขณะนั้น ดูเหมือนว่าเขากระตือรือร้นที่จะเผชิญกับผู้นำของสำนักซวนหยิน

เฉินผิงรีบพูดว่า “ไม่เป็นไร ผมไปเดินดูรอบๆ ดีกว่า ผู้อาวุโสโหมวซาน ผมแค่หวังว่าผมจะได้เข้าไปในสมรภูมิแห่งทวยเทพเมื่อมันเปิดออกแล้ว”

“ไม่ต้องห่วง คุณเฉิน ต่อให้คนอื่นไม่สามารถเข้าสู่สมรภูมิแห่งทวยเทพได้ แต่คุณจะได้เข้าไปแน่นอน ฉันจัดการเอง ถ้าผู้อาวุโสคงกล้าเข้ามาขวาง สำนักซวนหยินจะต้องเจอดีแน่นอน” ผู้อาวุโสปีศาจโหมวซานเอามือตบอกของเขาอย่างมั่นใจ

“ขอบคุณ ผู้อาวุโสโหมวซาน” เฉินผิงยิ้ม

พอบอกลาผู้อาวุโสปีศาจโหมวซานแล้ว เฉินผิงและคนอื่นๆ ก็เดินไปรอบๆ สำนักซวนหยิน

เฉินผิงตรวจดูที่แห่งนั้นและพูดด้วยท่าทีผิดหวัง “ไปกันเถอะ ที่นี่ไม่มีอะไรดีเลย”

“ทำไมถึงพูดแบบนั้น ห้องนี้เต็มไปด้วยของวิเศษนะ คุณเฉิน?” จิ้นตงสับสนขณะที่เฉินผิงออกจากสถานที่นั้นด้วยรอยยิ้ม แต่ไม่พูดอะไร

เฉินผิงสันนิษฐานว่าหัวหน้าของสำนักซวนหยินขายของวิเศษของเขาเองจริงๆ น่าเสียดายที่ทันทีที่เขาก้าวเข้าไปในพลับพลาสมบัติ เขาก็ตระหนักว่าของวิเศษเหล่านั้นส่วนใหญ่เป็นของปลอม บางส่วนเป็นของจริง แต่ทุกชิ้นมีตำหนิไม่จุดใดก็จุดหนึ่ง

เพราะแบบนั้น เขาจึงสรุปได้ว่าเหล่าสำนักมารบนเขาเทียนโหมวไม่เก่งในการประเมินของวิเศษ ซึ่งทำให้สำนักซวนหยินสามารถดำเนินกิจการต้มตุ๋นแบบนี้ได้

แม้จะรู้ความจริง แต่เขาก็ไม่ได้พูดอะไรเลย เพราะเขาไม่มีความแค้นกับสำนักซวนหยิน และไม่มีความจำเป็นต้องทำลายธุรกิจของพวกเขา

เขาก็แค่ไม่ได้ซื้ออะไรเลย