ทุกคนตกตะลึง ไม่เข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้น
แม้แต่หลิวซือเย่ก็ยังดูสับสน ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความเหลือเชื่อ
ในตอนนี้หลิวซือเย่รู้สึกว่าแขนของเขาชา เขาไม่สามารถทำร้ายเฉินผิงได้ แต่ดูเหมือนว่าแขนของเขาเองจะเจ็บเล็กน้อยจากแรงกระแทก
อย่างไรก็ตาม ภายใต้สายตาของผู้คนรอบข้างที่จับจ้องไม่วางตา หลิวซือเย่จะเสียหน้าไม่ได้
“ไอ้หนู มอบของมาซะ ตอนนี้ฉันใช้พลังเพียงสามสิบเปอร์เซ็นต์เท่านั้น ถ้าแกไม่ยอม ครั้งต่อไปแกจะไม่โชคดีขนาดนี้”
หลิวซือเย่จงใจอ้างว่าใช้เขาพลังเพียงสามในสิบส่วนเท่านั้น
คำพูดของเขาทำให้คนอื่นเข้าใจได้ว่าเหตุใดผู้บำเพ็ญเพียรขั้นผู้ทุกข์ยากระดับสี่จึงไม่สามารถเอาชนะผู้บำเพ็ญเพียรขั้นผู้ทุกข์ยากระดับหนึ่งได้
เป็นเพราะเขาไม่ได้ใช้พลังเต็มที่นั่นเอง
ขณะที่หลิวซือเย่กำลังจะชักมือกลับ เฉินผิงก็คว้าข้อมือของเขาไว้แน่น
“คุณคิดเหรอว่าโจมตีผมแล้วจะรอดไปได้? ไม่มีทางหรอก”
ขณะที่เฉินผิงพูด ทันใดนั้นเขาก็ออกแรงหักข้อมือของหลิวซือเย่
หลิวซือเย่กรีดร้องด้วยความเจ็บปวด และเดินโซเซไปข้างหลัง
“หลิวซือเย่!”
เหล่าศิษย์ของหุบเขาวิญญาณเลือดที่มากับเขารีบพยุงหลิวซือเย่
เมื่อมองดูข้อมือที่หักด้วยความตกใจ หลิวซือเย่ก็รู้สึกโกรธจัด “กล้าดียังไงถึงเล่นทีเผลอและหักแขนฉัน? ฉันสาบานเลยว่าฉันจะฉีกแกให้เป็นชิ้นๆ ฆ่ามันซะ!” หลิวซือเย่คำรามและสั่งเหล่าศิษย์จาก หุบเขาวิญญาณเลือดให้ฆ่าเฉินผิง
เมื่อได้ยินเช่นนั้น เหล่าศิษย์ของหุบเขาวิญญาณเลือดก็เตรียมโจมตีเฉินผิงทันที
จิ้นตง หลัวซี จี้อวิ๋นและหัวเฟิ่งก็เตรียมตอบโต้เช่นกัน
“หยุด! กล้าดียังไงถึงละเมิดกฎและก่อเรื่องวิวาทในสำนักซวนหยิน?
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...
มีเรื่องอื่นที่จบแล้วบ้างไหมจะหาซื้ออ่าน...
มีหนังสือขายมั้ยครับ รอวันละ 20 ตอน ไมทันใจ...