หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 3362

“ผมขอมอบเหรียญตราเพื่อเข้าสู่สมรภูมิแห่งทวยเทพให้คุณ คุณเฉิน! ผมจะเป็นคนสู้กับเจ้าสำนักคงเองถ้าเขาปฏิเสธที่จะให้คุณเข้าไป!” ผู้อาวุโสปีศาจโหมวซานพูดขึ้นพร้อมกับยื่นเหรียญตราให้เฉินผิง

“ขอบคุณครับ ท่านผู้อาวุโสโหมว มันจำเป็นมั้ยครับที่ทุกคนจะต้องมีเหรียญตรานี้ถึงจะเข้าร่วมในสมรภูมิได้?” เฉินผิงถาม

หลัวโชไห่พยักหน้า "ถูกต้อง ทุกคนจำเป็นต้องมีเหรียญตราเพื่อเข้าไปด้านใน แม้ว่าพวกเขาจะสามารถใช้เหรียญวิญญาณหรือทรัพยากรอื่นๆ เพื่อแลกเป็นเหรียญตราธรรมดาได้ แต่สิ่งที่คุณจำเป็นจะต้องมีก็คือเหรียญตราพิเศษ ซึ่งมันจะช่วยให้คุณเข้าสู่สมรภูมิแห่งทวยเทพได้ก่อนผู้ที่มีเหรียญตราธรรมดา เหรียญตราพิเศษนั้นเป็นสิ่งที่หาได้ยากมาก มีเพียงหกสำนักมารใหญ่เท่านั้นที่มีเหรีญตรานั่น และมีเพียงบางส่วนที่ถูกมอบให้สำนักอื่นๆ ภายในภูเขาเทียนโหมว และสิ่งที่คุณถืออยู่ในตอนนี้ก็เป็นเหรียญตราของท่าวผู้อาวุโสโหมวเอง”

ผู้อาวุโสปีศาจโหมวซานมองหลัวโชไห่ด้วยท่าทางไม่พอใจ “ทำไมคุณถึงบอกเขาแบบนั้นล่ะ หลัวโชไห่?”

ผู้อาวุโสปีศาจโหมวซานบอกเฉินผิงว่าเขาได้รับเหรียญตราพิเศษนี้จากผู้นำของสำนักซวนหยิน ทั้งนี้ก็เพื่อไม่ให้เฉินผิงรู้สึกไม่ดีในตอนที่รับมันไป

“ผมได้พบเห็นอะไรมากมายในชีวิตของผม คุณเฉิน ในอดีตผมเคยไปสมรภูมิแห่งทวยเทพมาแล้วหลายต่อหลายครั้ง และผมก็ไม่สนใจเรื่องนี้อีกแล้ว ดังนั้นผมจึงคิดที่จะมอบเหรียญตราของผมนี้ให้แก่คุณ” ผู้อาวุโสปีศาจโหมวซานอธิบาย

เฉินผิงรู้ว่าผู้อาวุโสปีศาจโหมวซานพูดแบบนั้นก็เพื่อให้เขารู้สึกดีขึ้นเท่านั้น ท้ายที่สุดแล้ว ไม่มีใครที่ไม่ต้องการเข้าสู่สมรภูมิแห่งทวยเทพก่อนผู้อื่นเพื่อความได้เปรียบ

“ขอบคุณครับ ท่านผู้อาวุโสโหมว!” เฉินผิงกล่าวอย่างซาบซึ้ง

ผู้อาวุโสปีศาจโหมวซานหัวเราะออกมาเบาๆ “ตามลำดับแล้วคุณเป็นผู้อาวุโสกว่าผม คุณเฉิน ดังนั้นไม่จำเป็นต้องขอบคุณผมหรอกที่ผมให้เหรียญตรานี้แก่คุณ”

คนรอบข้างต่างก็จ้องมองที่เฉินผิงด้วยความอิจฉา เหรียญตราพิเศษนี้ถือเป็นสมบัติล้ำค่าอย่างแท้จริง

“โปรดเก็บเหรียญตรานี้ไว้ให้ปลอดภัยนะ คุณเฉิน แม้ว่าจะมีกฎห้ามการการประลองหรือต่อสู้กัน แต่อาจมีผู้คนที่ยังคงพยายามขโมยเหรียญตราของคุณ ตอนนี้พวกเขาก็รู้แล้วว่าคุณมีเหรียญตราที่อนุญาตให้คุณเข้าไปในสมรภูมิได้ ดังนั้นโปรดจงระมัดระวังไว้ดีกว่า” หลัวโชไห่เตือนเฉินผิง

“ขอบคุณที่เตือนครับคุณหลัว ผมจะระมัดระวังเป็นอย่างดี” เฉินผิงตอบพร้อมกับเก็บเหรียญตรางลงในแหวนเก็บของของเขา

ชายชราผู้นั้นก็มีปฏิกิริยาเช่นเดียวกันเมื่อเขาเห็นเฉินผิง สีหน้าของเขาเปลี่ยนไปเล็กน้อย และม่านตาของเขาก็หดตัวลงทันที

แต่ทว่าชายชราก็สามารถกลับสู่ท่าทีที่สงบได้อย่างรวดเร็ว

เฉินผิงละสายตากลับคืนและทักทายหนิงไฉ่เฉินด้วยรอยยิ้ม “คุณหนิง! ช่างบังเอิญจริงๆ! ผมไม่คิดเลยว่าคุณก็จะมาที่นี่เหมือนกัน!”

“คุณแข็งแกร่งขึ้นมากเลย คุณเฉิน! ผมไม่อยากจะเชื่อเลยว่าคุณจะเมินเฉยต่อผู้ฝึกบำเพ็ญฌานระดับผู้ทุกข์ยากขั้นที่ห้าราวกับว่าพวกเขาไม่มีตัวตนเลย ยิ่งไปกว่านั้น คุณยังรู้จักกับพวกมารมากมายและยังได้รับเหรียญตราพิเศษอีกด้วย! ผมประทับใจจริงๆ!” หนิงไฉ่เฉินกล่าว

เห็นได้ชัดว่าเขาเห็นเฉินผิงหักแขนของหลิวซือเย่ และเห็นผู้อาวุโสปีศาจโหมวซานมอบเหรียญตราพิเศษให้เฉินผิง