หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 3372

“เพื่อนเอ๋ย สหายผู้นี้อวดดีเกินไป เขาเป็นเพียงผู้ฝึกบำเพ็ญฌานที่เป็นมนุษย์ แต่เขาก็ยังกล้าที่จะต่อสู้กับผู้ฝึกวิชามารในสมรภูมิแห่งทวยเทพบนภูเขาเทียนโหมว เขาสมควรตาย! เราอยู่ในสมรภูมิแห่งทวยเทพและกฎใดๆ ก็ไม่สามารถใช้ได้กับที่แห่งนี้ เรามาร่วมมือกันฆ่าเขาดีกว่า ไม่ต้องกลัวว่าเขาจะแย่งชิงสมบัติกับเราอีก” คำพูดของหลิวซือเย่ปลุกเร้าความตื่นเต้นภายในร่างของผู้ฝึกวิชามารอีกครั้ง

เขาถูกบังคับให้ยอมทิ้งทรัพย์สมบัติเพื่อรักษาชีวิตของตนเอง และการได้รับความช่วยเหลือก็ทำให้ความมั่นใจของเขากลับมาอีกครั้ง

“ตกลง เรามาร่วมมือกันกำจัดมนุษย์ผู้ฝึกบำเพ็ญฌานคนนี้กันเถอะ”

ผู้ฝึกวิชามารพยักหน้า

หลิวซือเย่จ้องมองเฉินผิงอย่างร่าเริง “พ่อหนุ่มน้อย แกนี่ค่อนข้างหยิ่งผยอง ฉันรู้ว่าแกมีพละกำลังที่น่าเกรงขาม แต่เมื่อต้องเผชิญหน้ากับพวกเราแล้ว แกจะต้องพินาศ ฉันจะแสดงให้แกได้รู้ว่าผลของการต่อต้านฉันมันเป็นยังไง”

เฉินผิงจ้องมองไปที่หลิวซือเย่ สายตาของเขาเต็มไปด้วยความเคร่งขรึม การเอาชนะผู้ฝึกวิชามารทั้งห้าคนนั้นไม่ใช่เรื่องง่าย แต่การจะหลบหนีนั้นก็เป็นไปไม่ได้เช่นกัน

การมีพันธมิตรอยู่เคียงข้างเฉินผิงก็อาจจะช่วยเพิ่มโอกาสในการได้รับชัยชนะ แต่กรณีนี้มันต่างออกไป

เมื่อหลิวซือเย่สังเกตเห็นสีหน้าเคร่งขรึมของเฉินผิง รอยยิ้มของเขาก็กว้างขึ้นทันที เขารู้สึกถึงความเพลิดเพลินและความตื่นเต้นของการไล่ล่า

เฉินผิงเป็นเหยื่อของเขาโดยไม่มีหนทางหลบหนี

เนื่องจากตอนนี้เขากำลังเป็นฝ่ายได้เปรียบ เขาจึงไม่รีบร้อนที่จะฆ่าเฉินผิง

แส้ปราบมารในมือของเฉินผิงสั่นไหว ดูราวกับว่ามันกำลังกระตือรือร้นและต้องการที่จะต่อสู้กับเหล่าผู้ฝึกวิชามารนี้

เฉินผิงกำแส้ปราบมารไว้แน่น โดยรู้ดีถึงความท้าทายที่เขากำลังเผชิญอยู่

“คุณเฉิน คุณไม่จำเป็นต้องกลัว คุณลืมของวิเศษของคุณไปแล้วเหรอ?” เสียงของเจ่อเยี่ยนดังก้องในใจของเฉินผิง

“ของวิเศษรึ?” เฉินผิงหยุดชั่วครู่ เขาลืมไปชั่วขณะว่าเขายังมีสมบัติล้ำค่าอะไรอยู่

“คุณยังมีกู่หนอนไหมอยู่ กู่หนอนไหมเหล่านี้เป็นอาวุธที่ร้ายแรง” เจ่อเยี่ยนเตือนเขา

เมื่อเห็นสีหน้าที่เคร่งขรึมของเฉินผิงในตอนแรกเปลี่ยนเป็นรอยยิ้มที่มั่นใจ หลิวซือเย่ก็เริ่มสับสน “ทำไมแกถึงยิ้มล่ะ?”

“ผมกำลังหัวเราะให้พวกคุณทุกคน อีกไม่นานพวกคุณก็กำลังจะตาย แต่พวกคุณแค่ยังไม่รู้ตัวเท่านั้น” เฉินผิงพูดอย่างสงบ

“นี่ แกบ้าไปแล้วเหรอ? ในสถานการณ์แบบนี้ก็เห็นชัดอยู่แล้วไม่ใช่เหรอว่าใครกำลังจะตายกันแน่? และนี่คือสมรภูมิแห่งทวยเทพ ไม่มีใครสามารถเข้ามาช่วยแกได้หรอกนะ!” หลิวซือเย่หัวเราะเยาะ

“อย่าพูดมากเลย เขาเป็นแค่ผู้ฝึกบำเพ็ญฌานระดับผู้ทุกข์ยากมือใหม่ ดังนั้นรีบฆ่าเขาซะดีกว่า เราจำเป็นต้องรีบค้นหาของวิเศษเพิ่มอีกนะ” ผู้ฝึกวิชามารคนหนึ่งที่ใจร้อนพูดขึ้น

หลิวซือเย่พยักหน้า ไม่นานรัศมีพลังของคนทั้งห้าก็เข้าปกคลุมเฉินผิง

เฉินผิงยังคงสงบ กู่หนอนไหมสองตัวออกจากร่างของเฉินผิงอย่างเงียบๆ และมุ่งหน้าไปยังผู้ฝึกวิชามารคนที่ใจร้อน

เนื่องจากกู่หนอนไหมซ่อนตัวอยู่ในความว่างเปล่า ดังนั้นจึงไม่มีผู้ฝึกวิชามารคนใดสังเกตเห็นการปรากฏตัวของพวกมัน