หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 3374

ประกายเย็นยะเยือกพาดผ่านดวงตาของหลิวซือเย่

เขารู้ได้ทันทีว่าถ้าเขาไม่ใช้ท่าไม้ตายขั้นสุดยอด ในวันนี้เขาคงจะต้องพบกับจุดจบเป็นแน่

ระหว่างที่เขาหลบหนี จู่ๆ หลิวซือเย่ก็หยุดลง เขาหันหลังกลับและกระอักเลือดออกไปทางเฉินผิงโดยทันทีทันใด

เลือดนั่นได้กลายเป็นหมอก ก่อนที่มันจะค่อยๆ ก่อรูปร่างกลายเป็นสัตว์ประหลาดสีเลือดที่ดุร้ายและพุ่งตรงเข้าใส่เฉินผิง

ในฐานะผู้ฝึกวิชามารสายเลือดอสูร หลิวซือเย่จึงมีความเข้าใจและสามารถใช้ประโยชน์จากเลือดของเขาได้เป็นอย่างดี

เฉินผิงพ่นลมหายใจออกมาอย่างเย็นชา “หึ! ช่างโง่เขลา ในเมื่อความแข็งแกร่งของคุณด้อยกว่าของผม ไม่ว่าคุณจะใช้ศาสตร์เวทย์ใดๆ หรือมันจะทรงพลังสักแค่ไหนก็ไม่มีประโยชน์ทั้งนั้น”

เขาเหวี่ยงแส้ปราบมารออกไปและปล่อยพลังเพลิงปีศาจตรงเข้าใส่ทิศทางของสัตว์ประหลาดนั่นทันที

เปลวไฟลุกโชนในทันใด เพียงแค่ชั่วพริบตา สัตว์ประหลาดสีเลือดก็หายไปภายใต้เปลวเพลิงอันรุนแรง

หลิวซือเย่หน้านิ่วคิ้วขมวด สีหน้าของเขาแปรเปลี่ยนเป็นความไม่พอใจอย่างที่สุด

หลังจากสังหารสัตว์ประหลาดสีเลือดแล้ว เฉินผิงก็ยังไม่หยุดโจมตี แต่เขายังคงสะบัดแส้ปราบมารเข้าใส่ทางหลิวซือเย่ต่อไป

แต่ครั้งนี้ หลิวซือเย่กลับไม่หลบเลี่ยงพลังโจมตีของแส้ปราบมารที่พุ่งตรงเข้ามา

ตู้ม!

ร่างของหลิวซือเย่ระเบิดออก เลือดกระจายลอยไปในอากาศกลายเป็นหมอก

เฉินผิงตกตะลึงไปชั่วขณะ เขาไม่คาดคิดว่าหลิวซือเย่จะอยู่เฉยและยอมโดนแส้ปราบมารโจมตี

ขณะที่เฉินผิงกำลังตกตะลึง จู่ๆ หมอกเลือดก็ค่อยๆ รวมตัวกลายเป็นร่างมนุษย์และหลบหนีไปจากที่เกิดเหตุอย่างรวดเร็ว

เมื่อเห็นดังนั้น เฉินผิงก็ตระหนักได้ทันทีว่าเขาถูกหลอก หลิวซือเย่สามารถหลบหนีไปได้

เขาต้องการที่จะตามหลิวซือเย่ไป แต่อีกฝ่ายก็หายไปเสียแล้ว

“บัดซบ! นี่เขาหนีรอดไปได้จริงๆ หรือเนี่ย?” เฉินผิงโกรธจัด

อย่างไรก็ตาม เขาก็อดสงสัยไม่ได้ว่า ร่างของหลิวซือเย่ระเบิดออก แล้วเขาหนีไปได้ยังไงกัน?

เสียงร้องอันหวาดวิตกของเธอดังขึ้นผ่านอุปกรณ์สื่อสาร

คำร้องขอความช่วยเหลือดังกล่าวทำให้เฉินผิงเกิดความรู้สึกเป็นกังวลขึ้นมา เขาจึงรีบวิ่งไปยังทิศทางของหลัวซีทันที

ในขณะเดียวกัน หลัวซีที่กำลังวิ่งหนีอย่างสิ้นหวังพร้อมกับถือก้อนหินขนาดใหญ่

ที่ด้านหลังของเธอมีสัตว์อสูรอันดุร้ายกว่าหลายร้อยตัว พวกมันร้องคำรามและไล่ตามเธออย่างไม่ลดละ

“ทำไมฉันถึงต้องถูกไล่ล่าด้วย?” หลัวซีร้องตะโกน

น้ำตาของเธอแทบจะไหลออกมา โดยไม่รู้เลยว่าเหตุใดสัตว์อสูรเหล่านี้จึงตามล่าเธอ

มีสัตว์อสูรระดับผู้ทุกข์ยากจำนวนหลายร้อยตัว ดังนั้นเธอไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องวิ่งหนีเพื่อเอาชีวิตรอด

แม้จะใช้อุปกรณ์สื่อสารแล้วแต่หลัวซีก็ยังไม่เห็นแม้แต่เงาของเฉินผิง ความหวาดกลัวเริ่มเกาะกินหัวใจเธอมากขึ้นทุกที

ในบรรดาสัตว์อสูร จ่าฝูงของมันมีลักษณะที่โดดเด่น มันมีความสูงราวสิบห้าถึงสิบหกเมตร พร้อมด้วยเท้าอันใหญ่โตที่ทิ้งรอยประทับลึกไว้ในทุกย่างก้าวของมัน