หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 3382

ในขณะที่ชายวัยกลางคนกำลังพูด เฉินผิงก็ค่อยๆ ปล่อยกู่หนอนไหมออกไป

ช่วงเวลาที่ชายวัยกลางคนก้าวเท้าเข้าไปในวงแหวนอาคม ก็เป็นตอนที่กู่หนอนไหมได้เริ่มคืบคลานเข้าสู่ร่างกายของเขา

แต่ครั้งนี้ เฉินผิงปล่อยกู่หนอนไหมทั้งหมดที่เขามี โดยเหลือไว้เพียงราชากู่หนอนไหมเท่านั้น

ท้ายที่สุดแล้ว เขาเองก็รู้สึกเสียดายอยู่ไม่น้อยที่ต้องใช้กู่หนอนไหมที่เขาเลี้ยงดูมาด้วยเลือดของเขาเองไปเป็นจำนวนมาก

แต่เมื่อต้องเผชิญกับผู้ฝึกบำเพ็ญฌานระดับผู้ทุกข์ยากขั้นที่หกแล้ว เฉินผิงจึงจำเป็นต้องใช้พวกมันเป็นจำนวนมาก เพราะคนที่มีความสามารถในระดับนี้จะต้องมีพลังปราณสัมผัสที่แข็งแกร่งเป็นอย่างมาก

โชคดีที่กู่หนอนไหมที่เฉินผิงเลี้ยงดูมานั้นทรงพลังเป็นอย่างมาก แม้ต้องเจอกับผู้ฝึกบำเพ็ญฌานระดับผู้ทุกข์ยากขั้นที่หก แต่พวกมันก็ยังสามารถจัดการกับปราณสัมผัสของเขาได้อย่างรวดเร็ว

ระยะเวลาเพียงแค่ไม่กี่นาที ดวงตาของชายวัยกลางคนก็เริ่มว่างเปล่า และสิ่งที่หลงเหลืออยู่มีเพียงร่างที่ไร้วิญญาณของเขา

เมื่อเห็นร่างกายที่เปลี่ยนแปลงไปของชายคนนั้น หลัวซีก็หมายจะทำลายร่างกายของเขา แต่เฉินผิงก็ห้ามเธอไว้

“อย่ายุ่งกับศพของเขา ผมต้องใช้ประโยชน์จากเขาอยู่”

เฉินผิงดึงศพของชายคนนั้นไปที่ด้านข้างของวงแหวนอาคมและป้อนยาเม็ดหนึ่งลงไปในปากของเขา

หลังจากนั้น รัศมีพลังระดับผู้ทุกข์ยากขั้นที่หกก็ค่อยๆ เล็ดลอดออกมาจากศพของชายคนนั้น

ในระหว่างนี้ เฉินผิงได้จัดเตรียมวงแหวนอาคมอีกวงหนึ่งพร้อมด้วยอาวุธมากมายที่วางอยู่บนพื้น ไม่นานหมอกสีขาวก็ปกคลุมไปทั่วบริเวณอีกครั้ง

แต่ครั้งนี้มันแตกต่างออกไป ตรงที่มีรัศมีพลังระดับผู้ทุกข์ยากขั้นที่หกถูกปล่อยออกมาจากวงแหวนอาคมพร้อมกับหมอกที่ปกคลุม

เฉินผิงสร้างหุ่นไล่การะดับผู้ทุกข์ยากขั้นที่หกขึ้นมาโดยใช้ร่างไร้วิญญาณของชายวัยกลางคน ซึ่งพลังอันรุนแรงที่ปรากฏภายในวงแวนอาคมนี้จะช่วยกันเหล่าผู้ฝึกบำเพ็ญฌานคนอื่นๆ ให้ห่างออกไป

เมื่อเฉินผิงเตรียมการทุกอย่างเสร็จสิ้น เขาก็สั่งห้ามหลัวซีว่าไม่ให้ก้าวออกนอกวงแหวนอาคมนี้เป็นอันขาดก่อนที่เขาจะดูดซับพลังสวรรค์ต่อไป

ทุกคนต่างผลัดกันเข้ามาแสดงความขอบคุณต่อจี้อวิ๋น

“ไม่จำเป็นต้องขอบคุณผมหรอกครับ ผมแค่ทำตามคำสั่งที่ได้รับมอบหมายมาจากคุณเฉินเท่านั้น อีกประการหนึ่ง เมื่อเราเข้าสู่สมรภูมิแห่งทวยเทพแล้ว เราอาจถูกส่งไปในสถานที่ที่ต่างกัน ดังนั้นจึงมีโอกาสที่เราจะแยกจากกันแม้ว่าจะเข้าสู่สมรภูมิพร้อมกันก็ตาม ผมมีอุปกรณ์สื่อสารอยู่จำนวนหนึ่งที่นี่ ทุกคนควรหยิบไปคนละอันด้วยครับ พวกมันจะช่วยให้เราสามารถติดต่อกันได้ในกรณีฉุกเฉิน”

จี้อวิ๋นนำถุงอุปกรณ์สื่อสารออกมาและแจกจ่ายให้ทุกคน

สำหรับผู้ฝึกบำเพ็ญฌานคนอื่นๆ อุปกรณ์สื่อสารเป็นสิ่งที่หาได้ยาก แต่สำหรับเฉินผิงซึ่งเป็นผู้สร้างมันขึ้นมา อุปกรณ์เหล่านี้จึงเป็นเพียงเครื่องมือที่เขาสามารถสร้างได้อย่างง่ายดายราวกับการดีดนิ้ว

ด้วยเหตุนี้ ทุกคนจึงเดินทางผ่านเส้นทางและเข้าสู่สมรภูมิแห่งทวยเทพพร้อมด้วยอุปกรณ์สื่อสารในมือ

กลับมาที่สมรภูมิแห่งทวยเทพ เฉินผิงค่อยๆลืมตาขึ้น เขาจ้องมองไปยังวงแหวนอาคมที่ไร้การถูกรบกวนใดๆ เขาจึงถามออกไปว่า “คุณหลัว มีอะไรเกิดขึ้นในช่วงสามวันที่ผ่านมาหรือเปล่า?”

“ไม่มีเหตุการณ์อะไรเกิดขึ้นที่ด้านนอกวงแหวนอาคมเลย แต่ไข่อสูรวิญญาณดูเหมือนจะมีการเคลื่อนไหวขยับเองนิดหน่อย” หลัวซีตอบพร้อมกับชี้ไปที่ไข่อสูรใบนั้น