“มันขยับเหรอ?”
เฉินผิงตรวจสอบไข่อสูรวิญญาณก่อนจะลูบมันอย่างแผ่วเบา เขาอยากสัมผัสถึงสิ่งที่อยู่ข้างใน
อย่างไรก็ตาม ทันทีที่เขาสัมผัสมัน จู่ๆ ก็เกิดลำแสงสีรุ้งพุ่งขึ้นสู่ท้องฟ้าอย่างไม่ทันได้ตั้งตัว
ภาพที่ปรากฏทำให้เฉินผิงตกตะลึงจนเขาดึงมือกลับทันที
หากมีผู้อื่นเห็นลำแสงพวกนี้ พวกเขาก็จะตามหามัน ซึ่งนั่นอาจสร้างปัญหาแก่เขาได้
โดยที่เขาไม่รู้เลยว่าทันทีที่แสงสีรุ้งนั้นส่องประกายขึ้นไปบนท้องฟ้า ก็มีผู้ฝึกบำเพ็ญฌานกลุ่มหนึ่งปรากฏตัวขึ้นไม่ไกล หลังจากถูกส่งตัวมาจากทางเข้าสู่สมรภูมิ
คนกลุ่มนี้แต่งกายด้วยชุดที่คล้ายกัน พร้อมด้วยสัญลักษณ์ที่บ่งบอกว่าพวกเขามาจากสำนักเดียวกันได้อย่างชัดเจน การที่พวกเขาสามารถพาศิษย์จำนวนมากเข้าสู่สมรภูมิแห่งทวยเทพได้นี้ก็ถือเป็นสัญญาณบ่งบอกว่าสำนักของพวกเขามีความแข็งแกร่งเพียงใด หรือร่ำรวยแค่ไหนเป็นอย่างน้อย
“นี่ ดูนั่นสิ นั่นอะไรน่ะ?" มีใครบางคนอุทานขึ้นเมื่อเห็นลำแสงสีรุ้ง
แต่เมื่อคนอื่นๆ ในกลุ่มมองไปในทิศทางที่เขาชี้ ลำแสงนั้นก็หายไปเสียแล้ว
“แกพูดพล่ามอะไร? นี่คือสมรภูมิแห่งทวยเทพเชียวนะ นี่เป็นสถานที่ที่ไม่มีกฎเกณฑ์ใดๆ หากแกต้องการมีชีวิตรอดก็อย่าทำตัวกระโตกกระตากไว้จะดีกว่า” ชายวัยกลางคนในชุดเขียวตำหนิ
“ฉีอัน แต่ผมเพิ่งเห็นลำแสงพุ่งขึ้นไปบนท้องฟ้าอยู่ไม่ไกล แต่จู่ๆ มันก็หายไปในพริบตา” ชายผู้ถูกตำหนิตอบอย่างร้อนรน
“ใช่ๆ ผมก็เห็นมันเหมือนกัน ลำแสงสีสันสดใสที่จู่ๆ ก็หายไปในพริบตา หรือว่ามันจะเป็นสัญญาณบ่งบอกว่ามีของวิเศษปรากฏขึ้น?” ใครบางคนกล่าวเสริม
เนื่องจากมีคนเห็นปรากฏการณ์ที่เกิดขึ้นนมากกว่าหนึ่งคน ฉีอันจึงเริ่มรู้สึกลังเลและพูดว่า “งั้นพวกเราไปดูกันดีกว่า แต่ทุกคนจงตื่นตัวเอาไว้ อะไรก็สามารถเกิดขึ้นได้ในสมรภูมิแห่งทวยเทพแห่งนี้ ดังนั้นพวกเราจึงจะต้องระมัดระวังเป็นพิเศษ ต่อให้พวกเขาจะเป็นมนุษย์เหมือนกับพวกเรา แต่พวกแกก็ไม่ควรประมาท เพราะยังไงเสีย มนุษย์ผู้ฝึกบำเพ็ญฌานนั้นก็เป็นสิ่งมีชีวิตที่โหดเหี้ยมที่สุด”
เมื่อได้รับคำแนะนำแล้ว ทั้งกลุ่มก็ตรงไปยังต้นกำเนิดของลำแสงสีสันที่ส่องประกายออกมาก่อนหน้านี้ทันที
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...
มีเรื่องอื่นที่จบแล้วบ้างไหมจะหาซื้ออ่าน...
มีหนังสือขายมั้ยครับ รอวันละ 20 ตอน ไมทันใจ...