หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 3398

เฉินผิงรู้สึกเคร่งเครียดเมื่อได้ยินเช่นนั้น “เนตรส่องนภา?”

ชายคนนั้นเป็นคู่ต่อสู้ที่แข็งแกร่งยิ่งกว่าก่อนหน้านี้เสียอีก! เมื่อตอนนี้เขามีเนตรส่องนภาการจัดการกับเขาก็จะยากยิ่งขึ้น!

แม้ว่าใจเขาจะง่วนอยู่กับการคิดแผน แต่เท้าของเฉินผิงก็ไม่ได้พักแม้แต่วินาทีเดียว เขาใช้สายฟ้าวายุมากจนหายใจหอบ แต่รัศมีอันตรายที่อยู่ข้างหลังเขายังคงเข้ามาใกล้ในทุกๆ วินาที

ฉับ!

ทันใดนั้น เฉินผิงก็รู้สึกถึงสายลมแรงพุ่งเข้ามาหาเขาจากด้านหลัง เขาไม่กล้ามองย้อนกลับไปในขณะที่พุ่งไปข้างหน้าและม้วนตัวเพื่อหลบการโจมตี

เมื่อเฉินผิงลุกขึ้น ฉีเป่ยเจี๋ยก็ยืนอยู่ตรงหน้าเขาพร้อมด้วยสีหน้าดูถูกเหยียดหยาม

“ฉันบอกแกแล้ว เจ้าหนู แกหนีไม่รอดหรอก ดังนั้นหยุดหนีและยอมตายเสียเถอะ!” ฉีเป่ยเจี๋ยพูดอย่างเย็นชา

“ไปตายซะ!”

แววตาของเฉินผิงเริ่มแรงกล้าขึ้นเมื่อกระบี่พิฆาตมังกรปรากฏในมือของเขา เขาปฏิเสธที่จะยอมแพ้โดยที่ยังไม่ได้สู้ แม้จะรู้ว่าอีกฝ่ายเหนือกว่าก็ตาม แบบนั้นไม่ใช่วิถีของเขา

ร่างเกราะทองคำห่อหุ้มร่างกายของเฉินผิง ขณะที่แก่นมังกรเปล่งประกายเจิดจ้าภายในอกของเขา

“กระบี่เก้าเงา!” เฉินผิงตะโกน ร่างเงาปรากฏขึ้นข้างกายเขา

ภายในไม่กี่วินาที ร่างเงาหกร่างก็ล้อมรอบฉีเป่ยเจี๋ย

ร่างเงาทั้งหกมีรัศมีเหมือนกับเฉินผิงทุกประการ

อย่างไรก็ตาม ฉีเป่ยเจี๋ยไม่ได้ตื่นตระหนกแม้แต่น้อย แม้ว่าเฉินผิงจะสร้างร่างเสมือนของตัวเองก็ตาม

เพราะคิดว่าเฉินผิงใช้คาถาลวงตา ฉีเป่ยเจี๋ยจึงพูดว่า “หึ! คิดว่าใช้แค่คาถาลวงตาจะช่วยแกได้งั้นเหรอ?”

เฉินผิงไม่สนใจเขาและตะโกนออกมาดังๆ “โจมตี!”

ถ้าเขาคิดว่ากระบี่เก้าเงาเป็นคาถาลวงตางั้นฉันจะฉวยโอกาสตอนที่เขาไม่ทันระวังนี่แหละ!

ร่างเงาทั้งหกของเฉินผิงพร้อมใจกันปล่อยลำแสงออกมาจากกระบี่

ร่างเกราะทองคำของเฉินผิงและเกราะมารทมิฬของฉีเป่ยเจี๋ยดูต่างกันอย่างสิ้นเชิง ราวกับว่าพวกมันเป็นขั้วตรงข้ามที่ต่อต้านกันและกัน

เมื่อมาถึงที่เกิดเหตุ หลิวซือเย่และผู้ใช้วิชามารตัวแข็งทื่อด้วยความตกใจเมื่อเห็นร่างเงาทั้งหกของเฉินผิง ซึ่งแต่ละร่างสวมชุดเกราะสีทอง ล้อมรอบฉีเป่ยเจี๋ยที่อยู่ในชุดเกราะสีดำของเขา

พวกเขาเห็นลำแสงจำนวนนับไม่ถ้วนพุ่งเข้าหาฉีเป่ยเจี๋ยอย่างรวดเร็ว

“นะ-นี่มันเกิดอะไรขึ้น? ทำไมเขาถึงมีหกคนล่ะ? แฝดหกงั้นเหรอ?”

“พูดบ้าๆ! ไม่เห็นเหรอว่าทุกร่างเป็นคนเดียวกัน? ต้องเป็นภาพลวงตาแน่ๆ! ไม่มีทางเป็นของจริงหรอก!”

“ไม่นะ ฉันไม่รู้สึกว่ามันดูปลอมเลย ทุกร่างเปล่งรัศมีที่เหมือนกันทุกประการ”

ผู้ใช้วิชามารพึมพำคุยกันขณะที่พวกเขาเฝ้าดูจากอีกด้าน

ใบหน้าของหลิวซือเย่ซีดเซียวเพราะเขาไม่คิดว่าเฉินผิงจะซ่อนวิชาไว้มากขนาดนี้

เขาสันนิษฐานว่าเขาถูกเฉินผิงหลอกเมื่อคราวที่แล้วเพราะเขาประมาท ปรากฏว่าเขาไม่ใช่คู่มือของเฉินผิงเลย