หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 3399

เฉินผิงไม่จำเป็นต้องใช้กระบี่เก้าเงาด้วยซ้ำเมื่อต่อสู้กับเขาในตอนนั้น

พวกตระกูลหนิงก็มาถึงที่เกิดเหตุเช่นกัน หนิงไฉ่เฉินตกตะลึงและสับสนเมื่อเขาเห็นร่างเงาของเฉินผิงทั้งหกร่าง

สีหน้าของหนิงจื้อดูเคร่งขรึมอย่างไม่น่าเชื่อ เมื่อเขารู้สึกได้ว่าเฉินผิงทรงพลังขึ้นอย่างมากหลังจากเข้าสู่อาณาจักรนิรันดร์

ขณะที่ทุกคนเฝ้าดู ลำแสงก็แทงทะลุร่างของฉีเป่ยเจี๋ย แต่เขากลับยืนเฉยๆ รับโจมตี สีหน้าของเขาไม่เปลี่ยนแปลงแม้แต่น้อย

ร่างกายของฉีเป่ยเจี๋ยไม่ได้รับอันตรายแต่อย่างใด แม้จะถูกลำแสงเหล่านั้นแทงทะลุ

ราวกับว่าเกราะมารทมิฬกลืนกินลำแสงเข้าไปเมื่อปะทะกัน

การโจมตีไม่ได้สร้างความเสียหายให้กับฉีเป่ยเจี๋ยและชุดเกราะแต่อย่างใด

“นี่มันบ้าอะไรกัน? ฉีเป่ยเจี๋ยแข็งแกร่งเกินไปแล้ว!”

“เกิดอะไรขึ้น? เหตุใดฉีเป่ยเจี๋ยถึงทรงพลังขึ้นมากในเวลาแค่สั้นๆ?”

“เขาสวมเกราะอะไรอยู่? ไม่เห็นเคยได้ยินมาก่อนเลย!”

ผู้ใช้วิชามารต่างตกตะลึงอย่างมาก

เมื่อก่อนฉีเป่ยเจี๋ยเป็นเพียงผู้บำเพ็ญเพียรพเนจรระดับทั่วไป ทุกคนก็เลยสบประมาทเขา ด้วยเหตุนี้ จึงเป็นเรื่องธรรมดาที่ผู้ใช้วิชามารจะประหลาดใจเมื่อเห็นเขาอยู่ในสภาพที่ทรงพลังเช่นนี้ หลังจากหายตัวไประยะหนึ่ง

หลิวซือเย่ตกใจมากจนอ้าปากค้าง

เฉินผิงก็ขมวดคิ้วด้วยแววตาประหลาดใจเช่นกัน

“ไม่นะ! คุณเฉินกำลังตกอยู่ในอันตราย!”

หนิงไฉ่เฉินกำหมัดแน่นโดยสัญชาตญาณ เนื่องจากกังวลว่าเฉินผิงจะเป็นอะไรไป

เมื่อตระหนักว่าเป็นไปไม่ได้ที่จะหนี เฉินผิงจึงหยุดวิ่งและหันหลังกลับ

ดวงตาบนหน้าผากของฉีเป่ยเจี๋ยหายไปขณะที่เขาเดินเข้ามาช้าๆ

“เป็นอะไรไป? ไม่หนีแล้วหรือ?” ฉีเป่ยเจี๋ยถามพร้อมกับเยาะเย้ย

“ฉันเบื่อที่จะหนีแล้ว เนตรส่องนภาของแกทรงพลังมากจนหนียังไงก็คงไม่พ้น!” เฉินผิงตอบพร้อมกับถอนหายใจ

“รู้จักเนตรส่องนภาเหมือนกันเหรอ? ดูเหมือนว่าแกจะมีความรู้ไม่ใช่น้อย ในเมื่อแกไม่หนี ก็จงทำตามที่ฉันบอก และฉันสัญญาว่าจะให้แกตายอย่างไม่เจ็บไม่ปวด ไม่อย่างนั้นฉันจะดูดวิญญาณชีพของแกออกมาและทรมานแกไปเรื่อยๆ!” ฉีเป่ยเจี๋ยขู่

ผู้ใช้วิชามารมารวมตัวกันอยู่รอบๆ พวกเขาเช่นกัน

“เป็นอะไรไป ไอ้หนู? หายจองหองแล้วหรือไง? แกควรทำตามที่คุณฉีบอก ไม่อย่างนั้นแกจะทรมานเจียนตาย!” หลิวซือเย่พูดอย่างยินดีเมื่อเห็นว่าเฉินผิงไม่คิดที่จะหนีอีก