หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 3400

เฉินผิงมองหลิวซือเย่ด้วยท่าทีเหยียดหยามและพูดว่า “พวกกระจอกอย่างคุณมาขัดจังหวะคนอื่นทำไมไม่ทราบ? ก็จริงที่ผมเป็นรองเขา แต่แค่ดีดนิ้วผมก็ฆ่าคุณได้แล้ว”

“นี่แก..”

แววตาของเฉินผิงทำให้หลิวซือเย่เกิดความกลัว ทำให้เขาถอยหนีและไปหลบอยู่ด้านหลังฉีเป่ยเจี๋ย

หลิวซือเย่ไม่สงสัยในสิ่งที่เฉินผิงพูด หากฝ่ายหลังพยายามจะฆ่าเขา แม้แต่ฉีเป่ยเจี๋ยก็ไม่สามารถช่วยเขาได้

ผลก็คือหลิวซือเย่ไม่กล้ายั่วโมโหเฉินผิงอีกต่อไป

ในขณะเดียวกัน หลังจากดูเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นต่อหน้า หนิงไฉ่เฉินก็ถามอย่างกังวลว่า “ผู้อาวุโสหนิง เราควรจะเข้าไปช่วยคุณเฉินไหม?”

“ไม่จำเป็น...” หนิงจื้อส่ายหัว

“แต่ผู้อาวุโสหนิง คุณเฉินเคยช่วยเหลือตระกูลหนิงที่แดนอุดรวิทูร เราคงจะไม่ยืนดูเฉยๆ ใช่ไหม” หนิงไฉ่เฉินทักท้วง

ถ้าเขาไม่ได้ร่วมมือกับเฉินผิงในตอนนั้น เขาคงถูกมารสวรรค์เบญจธาตุจากสมาพันธ์ผนึกมารสังหารไปแล้ว

“ไม่ต้องกังวล เฉินผิงจะไม่ตายง่ายๆ ขนาดนั้น” หนิงจื้อแสดงความเห็นอย่างเฉยเมย สายตาของเขาจับจ้องไปที่เฉินผิง

คำพูดนั้นทำให้หนิงไฉ่เฉินประหลาดใจ และเขาจ้องมองหนิงจื้ออย่างสงสัย ไม่เข้าใจว่าหนิงจื้อรู้ได้ยังไงว่าเฉินผิงจะรอด

ดูเหมือนเขาจะรู้จักเฉินผิงเป็นอย่างดี

“ตัดสินใจได้หรือยัง เจ้าหนุ่ม? แกจะทำตามที่ฉันบอกหรือต้องให้ฉันกระทืบจนแกยอมแพ้?” ฉีเป่ยเจี๋ยถามเฉินผิง

“ฉันไม่เคยยอมแพ้ใคร ต่อให้เผชิญกับเซียนก็ไม่มีวัน นับประสาอะไรกับผู้ทุกข์ยากระดับแปดชั้นต่ำอย่างแก ถึงฉันจะเอาชนะแกไม่ได้ ฉันก็จะทำให้แกเจ็บปวดให้มากที่สุด!” เฉินผิงประกาศด้วยสายตาที่ดุร้าย

“ใจกล้าดีนี่ เจ้าหนู ถ้าอย่างนั้นก็แสดงฝีมือให้ฉันดูเป็นขวัญตา” ฉีเป่ยเจี๋ยยิ้มเยาะ

“ฉันจะพูดตามตรง ฉันยังซ่อนไม้ตายไว้อีกมากที่จะทำให้แกต้องตะลึง”

ไม่นานเฉินผิงก็นำแส้ยาวออกมา

ก่อนที่ฉีเป่ยเจี๋ยจะรู้ว่าเฉินผิงใช้อาวุธอะไร ฝ่ายหลังก็ฟาดแส้ใส่เขา

เผียะ!