“ธนูศักดิ์สิทธิ์คืออะไร?” หนิงจื้อถามหนิงไฉ่เฉิน
หนิงไฉ่เฉินขมวดคิ้วด้วยความประหลาดใจกับคำถามนี้ “ผู้อาวุโสหนิง คุณไม่รู้หรือว่าธนูศักดิ์สิทธิ์ คืออะไร?”
หนิงจื้อรีบอธิบายว่า “ฉันหลับไหลมานานและลืมหลายสิ่งหลายอย่าง”
หนิงไฉ่เฉินที่ไม่สงสัยอธิบายเพิ่มเติมว่า “ธนูศักดิ์สิทธิ์เป็นของโบราณ ตำนานเล่าว่าทวยเทพใช้มันยิงดวงอาทิตย์ตก และต่อมามันก็ตกลงมาจากอาณาจักรแดนสรวงสู่อาณาจักรนิรันดร์ในภายหลัง ทั้งหมดนี้เกิดขึ้นเมื่อหลายปีก่อนศึกแห่งทวยเทพ แม้ว่าตำนานจะแพร่หลายไปไกลเพียงใดในอาณาจักรนิรันดร์ แต่มีเพียงไม่กี่คนที่เคยเห็นธนูศักดิ์สิทธิ์ ใครก็ตามที่ครอบครองมันสามารถปกครองเขตใดเขตหนึ่งหรือแม้แต่ทั่วทั้งอาณาจักรนิรันดร์ก็ยังได้”
หนิงจื้อรู้สึกทึ่งเมื่อเขาฟังคำอธิบายของหนิงไฉ่เฉินอย่างเงียบๆ เขาไม่รู้ว่าเฉินผิงเอาอาวุธศักดิ์สิทธิ์ที่หายากขนาดนี้มาจากไหน ทั้งที่มาถึงอาณาจักรนิรันดร์ได้ไม่นาน
อย่างไรก็ตาม หนิงจื้อรู้สึกว่าตำนานนี้พูดเกินจริง นั่นไม่ใช่ธนูที่เทพโบราณใช้เพื่อยิงดวงอาทิตย์ตก เพราะถ้าเป็นเช่นนั้น มันก็คงติดสามอันดับแรกของสุดยอดอาวุธโบราณทั้งสิบ!
หนิงจื้อได้ศึกษาประวัติศาสตร์ในโลกมนุษย์และมีความรู้เกี่ยวกับเรื่องนี้อยู่บ้าง
แม้เขาจะนึกกังขา แต่ความกลัวที่ทุกคนมีต่อธนูศักดิ์สิทธิ์ก็บอกเขาว่าอาวุธนั้นทรงพลังมาก
ในขณะนั้น พลังภายในเฉินผิงเริ่มพุ่งไปทั่วร่างของเขา ในขณะที่เขาวางมือบนสายธนูแล้วค่อยๆ เหนี่ยวสาย
“จงเปิด!”
ท่ามกลางเสียงคำรามของเฉินผิง เขาเหนี่ยวสายธนูศักดิ์สิทธิ์ออกจนสุด
รัศมีที่ราวกับพายุอันน่าสะพรึงกลัวเริ่มก่อตัวขึ้น ก่อนที่จะพุ่งเข้าหาผู้ใช้วิชามาร
ลูกศรแสงจำนวนนับไม่ถ้วนเริ่มก่อตัวขึ้นบนคันธนู แต่ละลูกเต็มไปด้วยรัศมีที่ทรงพลังมากราวกับว่าสามารถทำลายได้ทุกสิ่ง
ฟุ่บ!
ทันทีที่เฉินผิงปล่อยสาย ลูกศรจำนวนนับไม่ถ้วนก็เริ่มเปลี่ยนรูปร่างขณะที่พุ่งผ่านอากาศ ปกคลุมทั่วทั้งท้องฟ้าด้วยแสงที่เจิดจ้าจนไม่มีใครมองเห็นลูกศรแต่ละดอกอีกต่อไป
ผู้ใช้วิชามารทุกคนถูกแสงของพวกมันบดบัง ลูกศรทุกลูกแฝงเจตจำนงสังหารอันรุนแรง
มันดูราวกับว่าฝูงวิญญาณร้ายกำลังปกคลุมทั่วท้องฟ้า
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...
มีเรื่องอื่นที่จบแล้วบ้างไหมจะหาซื้ออ่าน...
มีหนังสือขายมั้ยครับ รอวันละ 20 ตอน ไมทันใจ...