แก่นมังกรในอกของเฉินผิงเปล่งประกายเจิดจ้า และเสียงคำรามของมังกรก็ดังออกมาจากร่างของเขา
ไป๋เฉียนตะลึงจนพูดไม่ออก เพราะเธอไม่คาดคิดว่าจะเป็นแบบนี้
ข้าก็แค่ส่งพลังอสูรเข้าไปในร่างกายของเขาเท่านั้นเอง! ทำไมมันถึงมีปฏิกิริยาแบบนั้นล่ะ? ไม่อยากจะเชื่อเลยว่าชายหนุ่มคนนี้จะมีเลือดของเผ่าพันธุ์อสูรอยู่ในตัวเขาด้วย!
“สายเลือดมังกร…”
แววตาของไป๋เฉียนเริ่มแน่วแน่ เมื่อเธอจ้องมองเฉินผิงเหมือนหมาป่าหิวโหย
หลัวซีสังเกตเห็นท่าทีที่เปลี่ยนไปของไป๋เฉียนเช่นกัน แต่เธอก็ไม่มีเรี่ยวแรงที่จะหยุดเธอ
ไป๋เฉียนโบกมือและเสกโล่ขึ้นมา ซึ่งกันหลัวซีออกไปและบดบังไม่ให้เธอมองเห็นจากอีกด้านหนึ่ง
“ชายผู้มีสายเลือดมังกรสินะ ดูเหมือนว่าโอกาสของข้ามาถึงแล้ว! ข้าจะรักษาอาการบาดเจ็บของเจ้า และเจ้าจะทำให้สายเลือดของข้าแข็งแกร่งขึ้น…” ไป๋เฉียนพูดขณะที่เธอถอดเสื้อผ้าออกและค่อยๆ นอนทับเฉินผิง
ด้วยวิธีนี้ เธอจะสามารถรักษาอาการบาดเจ็บของเขาและเสริมพลังให้กับสายเลือดของเธอโดยการรวมเข้ากับสายเลือดมังกรของเขา
เมื่อไม่แน่ใจว่าไป๋เฉียนกำลังทำอะไรกับเฉินผิง หลัวซีที่อยู่หลังโล่จึงเป็นกังวลมากจนทึ้งผมตัวเองด้วยความหงุดหงิด
เธอไม่รู้เลยว่าไป๋เฉียนขึ้นคร่อมเฉินผิงแล้ว
หนึ่งชั่วโมงต่อมา ทั่วทั้งตัวไป๋เฉียนก็ชุ่มโชกด้วยเหงื่อ
ใบหน้าของเฉินผิงไม่ซีดเซียวอีกต่อไป และเรี่ยวแรงของเขาก็ฟื้นคืนเกือบเต็มร้อยแล้วเช่นกัน
ขณะที่ค่อยๆ ลืมตาขึ้น เขาก็ตกใจเมื่อเห็นผู้หญิงคนหนึ่งยิ้มให้ขณะทับอยู่บนตัวเขา
“ในที่สุดเจ้าก็ตื่นแล้วสินะ” ไป๋เฉียนพูดพร้อมกับยิ้ม
ให้ตายเถอะ... ไม่นึกเลยว่าจะมีผู้หญิงล่วงเกินฉันทั้งๆที่ฉันหมดสติ!
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...
มีเรื่องอื่นที่จบแล้วบ้างไหมจะหาซื้ออ่าน...
มีหนังสือขายมั้ยครับ รอวันละ 20 ตอน ไมทันใจ...