“ก็ไม่ได้ทำอะไรมาก ทั้งหมดที่ข้าทำคือรวมสายเลือดทั้งสองของเราเข้าด้วยกัน ด้วยวิธีนี้ สายเลือดของข้าจะแข็งแกร่งขึ้น และการบำเพ็ญเพียรของข้าจะมีประสิทธิภาพมากขึ้น แต่อย่าคิดว่าข้าล่วงเกินเจ้านะ เจ้าหนู ข้าเป็นสาวบริสุทธิ์ ไม่เคยผ่านมือใครมาก่อน อีกอย่างตอนนั้นเจ้าก็เจียนตายแล้วด้วย ถ้าข้าไม่มาช่วยเจ้าคงตายไปแล้ว ข้าช่วยเจ้าและใช้สายเลือดของเจ้า ดังนั้นตอนนี้เราหายกัน ข้ายอมรับว่าโชคดีมากที่ครั้งแรกของข้าได้ทำกับผู้มีสายเลือดมังกร”
จากนั้นไป๋เฉียนก็โบกมือและสลายโล่
หลัวซีที่ด้านนอกยังคงตื่นตระหนก ไม่แน่ใจว่าจะทำยังไงดี เมื่อเธอเห็นว่าโล่หายไปจึงพุ่งเข้ามาอย่างรวดเร็ว
เธอเตรียมรับมือกับกรณีที่เลวร้ายที่สุดแล้ว ถ้าไป๋เฉียนดูดเฉินผิงจนหมดตัว เธอก็จะสละชีวิตเช่นกันและจะเข้าสู้กับไป๋เฉียนจนกว่าจะถึงที่สุด
เมื่อเข้ามาข้างใน เธอก็ตกตะลึงเพราะเห็นเฉินผิงยืนอยู่ตรงหน้า ดูหมือนจะยังไม่ตายและปลอดภัยดี
“ฟื้นแล้วเหรอ คุณเฉิน?” หลัวซีอึ้ง
“ใช่ ผมสบายดี คุณหนูหลัว ทำไมคุณถึงมาอยู่ที่นี่?” เฉินผิงถามด้วยความสับสน
“คุณหมดสติไป คุณเฉิน ฉันเลยพาคุณมาที่นี่”
“คุณพาผมมาที่นี่เหรอ” เฉินผิงถึงกับผงะ จากนั้นเขาก็ชี้ไปที่ไป๋เฉียน “แล้วเธอล่ะ?”
“เธอแค่ผ่านมาและเจอคุณโดยบังเอิญ”
ตอนนั้นเองที่เฉินผิงเข้าใจว่าหลัวซีได้ช่วยชีวิตเขาไว้ จากนั้นก็มาเจอเข้ากับไป๋เฉียน ผู้ซึ่งล่วงเกินเขา
“ในเมื่อเจ้าฟื้นและหายดีแล้ว เราก็ไม่มีอะไรติดค้างกัน ข้าไปล่ะ” ไป๋เฉียนพูด ก่อนจะจากไปโดยไม่เหลือบมองเฉินผิง
พอทำกับเฉินผิงเสร็จเธอก็ไป
หลัวซีจ้องเฉินผิงด้วยความสับสนและถามว่า “คุณรู้จักเธอหรือเปล่า คุณเฉิน?”
เฉินผิงส่ายหัว “ผมไม่รู้จัก”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...
มีเรื่องอื่นที่จบแล้วบ้างไหมจะหาซื้ออ่าน...
มีหนังสือขายมั้ยครับ รอวันละ 20 ตอน ไมทันใจ...