หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 3408

“ก็ไม่ได้ทำอะไรมาก ทั้งหมดที่ข้าทำคือรวมสายเลือดทั้งสองของเราเข้าด้วยกัน ด้วยวิธีนี้ สายเลือดของข้าจะแข็งแกร่งขึ้น และการบำเพ็ญเพียรของข้าจะมีประสิทธิภาพมากขึ้น แต่อย่าคิดว่าข้าล่วงเกินเจ้านะ เจ้าหนู ข้าเป็นสาวบริสุทธิ์ ไม่เคยผ่านมือใครมาก่อน อีกอย่างตอนนั้นเจ้าก็เจียนตายแล้วด้วย ถ้าข้าไม่มาช่วยเจ้าคงตายไปแล้ว ข้าช่วยเจ้าและใช้สายเลือดของเจ้า ดังนั้นตอนนี้เราหายกัน ข้ายอมรับว่าโชคดีมากที่ครั้งแรกของข้าได้ทำกับผู้มีสายเลือดมังกร”

จากนั้นไป๋เฉียนก็โบกมือและสลายโล่

หลัวซีที่ด้านนอกยังคงตื่นตระหนก ไม่แน่ใจว่าจะทำยังไงดี เมื่อเธอเห็นว่าโล่หายไปจึงพุ่งเข้ามาอย่างรวดเร็ว

เธอเตรียมรับมือกับกรณีที่เลวร้ายที่สุดแล้ว ถ้าไป๋เฉียนดูดเฉินผิงจนหมดตัว เธอก็จะสละชีวิตเช่นกันและจะเข้าสู้กับไป๋เฉียนจนกว่าจะถึงที่สุด

เมื่อเข้ามาข้างใน เธอก็ตกตะลึงเพราะเห็นเฉินผิงยืนอยู่ตรงหน้า ดูหมือนจะยังไม่ตายและปลอดภัยดี

“ฟื้นแล้วเหรอ คุณเฉิน?” หลัวซีอึ้ง

“ใช่ ผมสบายดี คุณหนูหลัว ทำไมคุณถึงมาอยู่ที่นี่?” เฉินผิงถามด้วยความสับสน

“คุณหมดสติไป คุณเฉิน ฉันเลยพาคุณมาที่นี่”

“คุณพาผมมาที่นี่เหรอ” เฉินผิงถึงกับผงะ จากนั้นเขาก็ชี้ไปที่ไป๋เฉียน “แล้วเธอล่ะ?”

“เธอแค่ผ่านมาและเจอคุณโดยบังเอิญ”

ตอนนั้นเองที่เฉินผิงเข้าใจว่าหลัวซีได้ช่วยชีวิตเขาไว้ จากนั้นก็มาเจอเข้ากับไป๋เฉียน ผู้ซึ่งล่วงเกินเขา

“ในเมื่อเจ้าฟื้นและหายดีแล้ว เราก็ไม่มีอะไรติดค้างกัน ข้าไปล่ะ” ไป๋เฉียนพูด ก่อนจะจากไปโดยไม่เหลือบมองเฉินผิง

พอทำกับเฉินผิงเสร็จเธอก็ไป

หลัวซีจ้องเฉินผิงด้วยความสับสนและถามว่า “คุณรู้จักเธอหรือเปล่า คุณเฉิน?”

เฉินผิงส่ายหัว “ผมไม่รู้จัก”

“คุณฉวยโอกาสตอนที่ผมหมดสติ คิดจริงๆ เหรอว่าจะไปได้ง่ายๆ? ผมจะไปกับคุณเพราะตอนนี้เรามีสัมพันธ์พิเศษต่อกัน นอกจากนี้ ส่วนหนึ่งของผมอาจจะอยู่ในสายเลือดของคุณแล้ว” น่าแปลกที่เฉินผิงทำตัวหยุมหยิมกับเรื่องแค่นี้

เขายืนกรานที่จะติดตามไป๋เฉียน โดยบังคับให้เธอต้องรับผิดชอบ

เมื่อเห็นเฉินผิงแสดงท่าทีแบบนั้น ไป๋เฉียนก็หัวเราะลั่น “คิดว่าข้าไม่รู้ว่าเหรอว่าเจ้ากำลังคิดอะไรอยู่? ไม่ต้องสงสัยเลยว่าเจ้าไปเจอกับศัตรูที่น่าเกรงขามมา เป็นสาเหตุที่ทำให้เจ้าหมดสติและหมดเรี่ยวแรง เจ้าก็เลยอยากจะไปกับข้า เพราะเจ้าหวังให้ข้าคอยปกป้องเจ้า ข้าพูดถูกไหม?”

เฉินผิงรู้สึกอึดอัดในทันใดเพราะไป๋เฉียนพูดถูก เธอมองเขาออกทะลุปรุโปร่ง

“ไม่จำเป็นต้องอาย ข้าสามารถปกป้องเจ้าได้ แต่มีเงื่อนไขข้อหนึ่ง” ไป๋เฉียนกล่าว

“เงื่อนไขอะไร?”

“ข้าสามารถปกป้องเจ้าได้ในขณะที่เราอยู่ในสมรภูมิแห่งทวยเทพ แต่เจ้าต้องหลับนอนกับข้าทุกคืน ข้าปรารถนาที่จะเสริมพลังให้สายเลือดของข้า ถ้าข้าโชคดีพอที่จะตั้งท้องบุตรแห่งมังกรก็ถือว่าคุ้มค่า ข้ารักเด็กเป็นที่สุด”