หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 3409

เฉินผิงรู้สึกงงตาแตกเมื่อได้ยินเช่นนั้น นั่นมันเงื่อนไขแบบไหนกัน? แถมเธอยังอยากมีลูกกับฉันด้วยงั้นเหรอ? ฉันไม่เคยคิดจะมีลูกมาก่อนด้วยซ้ำ! ก่อนหน้านี้ฉันเคยใช้เวลาทั้งคืนกับจี้หรูเสว่ เก๋อเจียอี๋ เก๋อหยู่หานและหานฉิงเอ๋อร์ แต่ไม่มีใครตั้งท้องเลย เดี๋ยวก่อน หรือนี่จะหมายความว่าฉัน...

เขาเหงื่อออกท่วมตัว

เขาไม่เคยคิดถึงเรื่องนั้นมาก่อน และจนกระทั่งไป๋เฉียนพูดถึงเรื่องนั้นเขาจึงนึกขึ้นได้

เมื่อเห็นเฉินผิงเงียบไป ไป๋เฉียนจึงถามว่า “มัวลังเลอะไรอยู่? เจ้าเห็นด้วยกับเงื่อนไขของข้าหรือเปล่า?”

สีหน้าจำยอมแผ่ไปทั่วใบหน้าของเฉินผิง เขาไม่เคยคิดว่าเขาซึ่งเป็นบุตรแห่งมังกรและเจ้าสำนักมังกรจะถูกผู้หญิงบีบบังคับแบบนี้

ไม่เพียงเท่านั้น เขายังต้องเอาตัวเข้าแลกเพื่อความปลอดภัยของตัวเองอีกต่างหาก

“เอาล่ะ ผมยอมรับเงื่อนไขของคุณ ผมจะนอนกับคุณทุกคืน…” เฉินผิงพยักหน้าอย่างช่วยไม่ได้

เรื่องนี้เขาไม่มีทางเลือกมากนัก เขาต้องการความช่วยเหลือ และเขามั่นใจว่าฉีเป่ยเจี๋ยยังมีชีวิตอยู่ ซึ่งหมายความว่าไม่ช้าก็เร็วฝ่ายหลังก็จะออกตามล่าเขาอีกครั้ง

หากข่าวเรื่องที่เขาครอบครองธนูศักดิ์สิทธิ์รั่วไหลออกไป ศัตรูก็จะแห่เข้ามาหาเขามากขึ้น

แม้ว่าไช่หงเว่ย ผู้อาวุโสเหมี่ยว และคนอื่นๆ จะสามารถช่วยเขาได้ แต่พวกเขาก็อ่อนแอเกินกว่าจะต่อสู้กับฉีเป่ยเจี๋ยได้

อย่างไรก็ตาม ไป๋เฉียนนั้นแตกต่างออกไป เธอเป็นผู้บำเพ็ญเพียรขั้นผู้ทุกข์ยากระดับเจ็ด ถ้าเธอเผชิญหน้ากับฉีเป่ยเจี๋ย เธอจะมีโอกาสรับมือกับเขาได้ เมื่อเฉินผิงช่วยเธอสู้ ฉีเป่ยเจี๋ยก็อาจพ่ายแพ้ได้

ไป๋เฉียนยิ้มน้อยๆ “งั้นตามข้ามา”

“ทำไมคุณถึงวิ่งเร็วขนาดนี้ล่ะ คุณเฉิน?” ในขณะนั้น หลัวซีที่หอบหายใจหนักๆ ก็ตามทันเฉินผิง

เมื่อเห็นหลัวซี ไป๋เฉียนก็พูดว่า “ข้าไม่สนมารตัวจ้อยตนนี้หรอก ข้าไม่ได้อะไรจาก-”

“ไม่ได้ ผมสัญญากับคุณหลัวไว้แล้วว่าจะดูแลลูกสาวของเขา ผมจะไม่ทิ้งคุณหนูหลัว” เฉินผิงส่ายหัว ไม่ยอมทิ้งหลัวซีไว้ข้างหลัง

ถ้าเขาทำเช่นนั้น หลัวซีก็ไม่น่าจะเอาตัวรอดในสมรภูมิแห่งทวยเทพได้

เฉินผิงขมวดคิ้ว ตรวจสอบสภาพร่างกายของเขาแล้วพยักหน้า “ก็ได้ ผมไม่กลัวหรอก” ในเมื่อเรื่องมันเป็นแบบนี้แล้ว ฉันว่ามันคงไม่ต่างจากเดิมสักเท่าไหร่

มันเป็นที่ที่เหมาะมากกับการบำเพ็ญเพียร ทว่าทั้งสามคนไม่มีอารมณ์ที่จะชื่นชมภาพรอบตัว พวกเขาต่างมุ่งความสนใจไปที่การตามหาของวิเศษโดยใช้ปราณสัมผัส เพราะกลัวว่าพวกเขาจะพลาดอะไรไป

“น่าจะมีอะไรดีๆ รออยู่ข้างหน้า” จู่ๆ เฉินผิงก็พูดขึ้น

หลัวซีและไป๋เฉียนหันไปหาเฉินผิงพร้อมๆ กัน

“พลังวิญญาณที่อยู่ข้างหน้าไม่ธรรมดาอย่างเห็นได้ชัด มันเข้มข้นกว่ามาก น่าจะมีของวิเศษอยู่ที่นั่น” เฉินผิงอธิบาย

ไป๋เฉียนเหลือบมองที่เฉินผิง “นึกไม่ถึงว่าปราณสัมผัสของผู้บำเพ็ญเพียรขั้นผู้ทุกข์ยากระดับหนึ่งจะเฉียบคมขนาดนั้น ข้าไม่ได้รู้สึกถึงอะไรเลยด้วยซ้ำ”

เธอไม่เชื่อคำพูดของเฉินผิง ท้ายที่สุดแล้ว แม้ว่าเฉินผิงจะมีสายเลือดมังกร แต่เขาก็เป็นเพียงผู้ทุกข์ยากระดับหนึ่งเท่านั้น เธอที่ทรงพลังมากกว่าเขาเหตุใดจึงไม่อาจตรวจจับได้เหมือนที่เขาทำ

“ถ้าคุณไม่เชื่อผม เราก็ไปดูกันเลย” เฉินผิงก้าวไปข้างหน้า