หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 3411

ไป๋เฉียนมองที่เฉินผิงและยิ้มจางๆ “ดูเจ้าจะเป็นห่วงเป็นใยมารตัวจ้อยเหลือเกินนะ ถูกใจเธอหรือยังไง?”

“เปล่า!” เฉินผิงส่ายหัว

“ในเมื่อเจ้าเป็นคนพบต้นไม้ งั้นข้าจะแบ่งให้เจ้ามารตัวน้อยสักผลสองผล แต่จะต้องแลกเปลี่ยนกับอะไรบางอย่าง”

“แลกเปลี่ยนอะไร?” เฉินผิงไม่แน่ใจว่าไป๋เฉียนต้องการอะไร

“เจ้าคิดว่ายังไงล่ะ?” ไป๋เฉียนลูบไล้แก้มของเขาอย่างอ่อนโยน

เฉินผิงเข้าใจเจตนาของเธอในทันทีและพูดอย่างยอมจำนน “หนึ่งผลแลกกับหนึ่งรอบบนเตียงกับผมสินะ เอาให้คุณหนูหลัวสองผลก่อน แล้วผมจะทำกับคุณเพิ่มอีกสองรอบ”

ไป๋เฉียนหัวเราะคิกคัก “เจ้าฉลาดขึ้นนะนี่ งั้นข้าจะเอาให้เธอสองผล”

ขณะที่เธอพูด เธอก็โยนผลไม้สองผลให้หลัวซี

หลัวซีถือผลวิญญาณทั้งสองไว้ด้วยความยินดียิ่ง แต่เธอไม่รู้ว่าเฉินผิงเอาตัวเข้าแลกกับผลไม้สองลูกนั้น

“เราควรไปได้แล้ว วงแหวนอาคมพังลงแล้ว และลำแสงก่อนหน้านี้คงจะดึงดูดความสนใจคนอื่นอย่างไม่ต้องสงสัย” ไป๋เฉียนกล่าว

อย่างไรก็ตาม เฉินผิงยังไม่ได้ไปทันที เขาสัมผัสต้นไม้ที่ดูเหี่ยวเฉาเบาๆ และดูดกลืนพลังสวรรค์ที่อยู่ภายในผ่านลำต้นของมัน

แม้ว่าต้นไม้จะมีสภาพแบบนี้ แต่พลังสวรรค์ภายในยังคงเข้มข้น

“มัวยืนเฉยอยู่ทำไม? ไปกันได้แล้ว!” ไป๋เฉียนร้องเมื่อเห็นเฉินผิงกอดต้นไม้แทนที่จะเคลื่อนไหว

“มีพลังสวรรค์อยู่ในต้นไม้ ผมเลยอยากจะดูดกลืนเอาไว้”

“มีของวิเศษมากมายในสมรภูมิแห่งทวยเทพ แต่เจ้าก็ยังมัวห่วงพลังสวรรค์ขนาดเท่าหยิบมือ เจ้ามันไร้ประโยชน์ รู้ตัวไหม” ไป๋เฉียนจ้องมองเฉินผิงอย่างเหลืออด

“กองทัพต้องเดินด้วยท้องนะ ผมจะเดินทางต่อได้ยังไงถ้าไม่ได้ดูดกลืนพลังสวรรค์? ตอนนี้ผมเหนื่อยแล้ว” เฉินผิงไม่พอใจ

ไป๋เฉียนกลอกตาและพูดว่า “ก็ได้ ดูดพลังสวรรค์ให้พอใจ วันนี้เราจะค้างคืนที่นี่”

หลังจากนั้น เธอก็กวาดนิ้วของเธอลงบนต้นไม้ เกิดเป็นโพรงขึ้นมา

คงจะดีไม่น้อยหากฉันสามารถเปิดจุติภูมิและได้รับพลังแห่งจุติ