หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 3413

“ฝืนต่ออีกสักหน่อย ผู้อาวุโสเหมี่ยว ฉันสัมผัสได้ว่านายท่านอยู่ข้างหน้า สถานการณ์จะดีขึ้นเมื่อเราพบเขา” หัวเฟิ่งกระตุ้น

“ตกลง!” ผู้อาวุโสเหมี่ยวพยักหน้าและเริ่มวิ่งอีกครั้ง

ข้างหลังพวกเขามีผู้บำเพ็ญเพียรที่แต่งตัวเหมือนกันหลายสิบคนไล่ตามมา

“หยุด! พวกเจ้าเป็นใคร?”

ทันใดนั้น ไป๋เฉียนก็ปรากฏตัวต่อหน้ากลุ่มของผู้อาวุโสเหมี่ยวและหยุดพวกเขาไว้

เมื่อพวกเขาเห็นไป๋เฉียนขวางทางอยู่ พวกเขาก็หยุดฝีเท้า ทุกคนทำหน้าเครียดเมื่อตระหนักว่าไป๋เฉียนกำลังเปล่งรัศมีที่มีเพียงผู้บำเพ็ญเพียรขั้นผู้ทุกข์ยากระดับเจ็ดเท่านั้นที่สามารถครอบครองได้

ผู้อาวุโสเหมี่ยวเป็นคนที่แข็งแกร่งที่สุดในหมู่พวกเขา และเขาเป็นเพียงผู้ทุกข์ยากระดับหกเท่านั้น หนำซ้ำยังได้รับบาดเจ็บ ต่อให้พวกเขาร่วมมือกัน แต่พวกเขาก็ไม่น่าจะเอาชนะไป๋เฉียนได้

ไช่หงเว่ยก้าวไปข้างหน้าและถามอย่างสุภาพว่า “ช่วยบอกมาได้ไหมว่าทำไมคุณถึงหยุดพวกเรา?”

ไป๋เฉียนกวาดสายตามองคนในกลุ่มและตระหนักว่าพวกเขาทุกคนล้วนอ่อนแอและได้รับบาดเจ็บ พูดอีกอย่างคือพวกเขาจะไม่เป็นอันตรายต่อเธอ เธอจึงใจเย็นลง

“ข้างหน้าคืออาณาเขตของข้า พวกเจ้าจะไปต่อไม่ได้”

“ศัตรูกำลังไล่ตามเรา และเราจำต้องไปต่อเพื่อเอาตัวรอด ไม่ว่าจะมีอะไรในอาณาเขตของคุณ เราจะไม่แย่งชิงหรือขโมยไปจากคุณ” ไช่หงเว่ยกล่าวอย่างนอบน้อม

“ไม่ได้ ไปจากที่นี่เดี๋ยวนี้ ไม่เช่นนั้นก็ต้องเผชิญกับผลที่ตามมา” ไป๋เฉียนไม่เชื่อเขา

ในขณะนั้น ไช่หงเว่ยรู้สึกอึดอัดเล็กน้อย

จี้อวิ๋นโกรธมากกับคำพูดของเธอ “สั่งโน่นสั่งนี่อยู่ได้ พวกเรา-”

ก่อนที่เขาจะพูดจบ ไป๋เฉียนก็โบกมือของเธอ ทำเอาเขาปลิวไปไกล

ฝูงชนถอนหายใจด้วยความโล่งอกเมื่อรู้ว่าหัวเฟิ่งรู้จักไป๋เฉียน

ท้ายที่สุดแล้ว พวกเขาไม่มีทางผ่านผู้บำเพ็ญเพียรขั้นผู้ทุกข์ยากระดับเจ็ดไปได้ หนำซ้ำพวกเขายังถูกไล่ตามอีก

ทันใดนั้นศัตรูก็ไล่ตามพวกไช่หงเว่ยทัน หนึ่งในนั้นคือชายหัวล้านผู้มีรอยสักที่แขนซ้าย เขาหัวเราะเยาะ “ตอนนี้พวกแกหนีไม่รอดแล้ว ทำไมไม่ยอมแพ้เสียเลยล่ะ?”

ผู้อาวุโสเหมี่ยวและคนอื่นๆ ทำหน้าเคร่งเครียดขณะมองไปที่ศัตรูของพวกเขา

หัวเฟิ่งขมวดคิ้วอย่างเคร่งขรึมเช่นกัน

“เกิดอะไรขึ้น?” ไป๋เฉียนถาม

“คนเหล่านี้มาจากสำนักอวี้ผู ตอนที่เราค้นพบเหมืองแร่สวรรค์ก่อนหน้านี้ เราตกเป็นเป้าหมายของพวกมัน เนื่องจากจำนวนและความแข็งแกร่งที่เหนือกว่า พวกมันจึงสังหารพวกเราไปหลายคนและไล่ตามพวกเรามาถึงที่นี่” หัวเฟิ่งตอบ