หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 3415

เฉินผิงเหลือบมองสมาชิกของสำนักอวี้ผู ก่อนที่จะพูดกับไป๋เฉียน “ช่วยผมฆ่าคนพวกนี้ที”

“ข้าไม่คิดว่าตัวข้าคนเดียวจะทำได้” ไป๋เฉียนตอบตามความจริง

“แต่คุณไม่ได้ตัวคนเดียว คุณยังมีผม” เฉินผิงพูดด้วยสีหน้าเยือกเย็น

ไป๋เฉียนมองดูสีหน้าของเฉินผิง และตระหนักว่าไม่เคยเห็นเขามีสีหน้าแบบนี้

“เจ้าน่ะหรือ?” ไป๋เฉียนมองเฉินผิงหัวจรดเท้า “เจ้าจะไปทำอะไรได้?”

แทนที่จะตอบกลับ เฉินผิงหยิบกระบี่พิฆาตมังกรออกมาช้าๆ

ในเวลาเดียวกัน ร่างเกราะทองคำของเขาก็ส่องสว่างและปกคลุมไปทั่วร่าง

แม้ว่าเฉินผิงจะเป็นผู้บำเพ็ญเพียรขั้นผู้ทุกข์ยากระดับหนึ่ง แต่รัศมีที่เขาเปล่งออกมานั้นน่าสะพรึงกลัวยิ่ง

ไป๋เฉียนเบิกตากว้างด้วยความตกใจและจ้องมองเฉินผิง

เฉินผิงชี้กระบี่ไปที่คนของสำนักอวี้ผู และพูดว่า “พวกแกทำร้ายคนรอบตัวฉัน พวกแกทุกคนสมควรตาย!”

ชายหัวล้านก็ตกใจกับรัศมีของเฉินผิงเช่นกัน อย่างไรก็ตาม เขาตั้งสติได้อย่างรวดเร็วและเยาะเย้ยว่า “ไอ้เด็กเวร คิดว่าจะหลอกกันได้หรือไง? แกมันก็แค่ผู้บำเพ็ญเพียรขั้นผู้ทุกข์ยากระดับหนึ่ง กล้าพูดจาหยิ่งยโสขนาดนี้ได้ยังไง?”

“คิดงั้นเหรอ?” เฉินผิงหรี่ตาลง ดวงตาเปี่ยมด้วยเจตจำนงสังหาร

คนเหล่านั้นทำร้ายจี้อวิ๋น หัวเฟิ่ง และคนอื่นๆ เฉินผิงจะไม่ปราณีพวกเขา

พลังมังกรถูกส่งเข้าสู่กระบี่พิฆาตมังกรอย่างไม่หยุดยั้ง ซึ่งเปล่งแสงสีทองเจิดจ้าออกมา

หลังจากนั้นในทันใด เฉินผิงก็ตวัดกระบี่ออกไป

ทันทีที่เขาทำอย่างนั้น เสียงคำรามของมังกรก็ดังขึ้น และเมื่อลำแสงพุ่งขึ้นไปบนท้องฟ้า มังกรสีทองก็ปรากฏตัวและคำรามอย่างดุร้าย

สมาชิกของสำนักอวี้ผูอ้าปากค้างเมื่อเห็นมังกรทอง

มังกรทองลงมาจากท้องฟ้าและกลายเป็นแสงจำนวนนับไม่ถ้วน

ฉึก! ฉึก! ฉึก!

เมื่อชายหัวโล้นเห็นสิ่งที่เกิดขึ้นกับลูกน้องก็ตกใจ ผู้บำเพ็ญเพียรขั้นผู้ทุกข์ยากระดับหนึ่งสามารถใช้กระบวนท่าแบบนั้นได้? นี่มันน่ากลัวเป็นบ้า!

ในขณะนั้น แม้แต่ดวงตาของไป๋เฉียนก็เบิกกว้างด้วยความตกใจ เธอไม่รู้ว่าเฉินผิงเก่งกาจขนาดนี้ คนเหล่านั้นเป็นผู้บำเพ็ญเพียรขั้นผู้ทุกข์ยากระดับสามถึงสี่! แต่กลับไร้พลังเมื่ออยู่ต่อหน้าเฉินผิง! น่าเหลือเชื่อ!