หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 3416

ก่อนที่ชายหัวโล้นจะทันได้โต้ตอบ ไป๋เฉียนก็มาถึงตรงหน้าเขาแล้ว

ชายหัวโล้นตอบสนองด้วยการใช้ฝ่ามือฟาดเพื่อปัดเธอออกไป แต่ไป๋เฉียนก็สามารถหลบเลี่ยงด้วยการโยกย้ายร่างกายของเธออย่างนุ่มนวล

หลังจากนั้นเธอก็เตะเข้าที่ขาหนีบของเขา

ตุบ!

แม้จะเป็นลูกเตะที่ดูธรรมดา แต่ก็แรงพอที่จะทำให้ชายหัวโล้นเป็นหมันได้

“อ๊าก!”

จากนั้นเสียงกรีดร้องด้วยความเจ็บปวดก็ดังมาจากเขา

เมื่อเทียบกับผู้ทุกข์ยากระดับเจ็ดอย่างไป๋เฉียน ผู้ทุกข์ยากระดับหกไม่มีโอกาสโต้กลับเลย

เห็นได้ชัดว่าวิธีการเพิ่มระดับการบำเพ็ญเพียรของสำนักอวี้ผู ซึ่งทำด้วยการผสมผสานพลังงานเชิงลบและบวกผ่านมนต์ดำนั้นไม่ได้ผล มันยังไม่เพียงพอเมื่อต้องเผชิญกับพลังที่แท้จริง

นอกจากนี้ การพยายามเพิ่มระดับการบำเพ็ญเพียรโดยไม่ได้ผ่านการฝึกฝนอย่างจริงจังและการต่อสู้เพื่อเอาชีวิตรอดนั้น จะไม่เกิดประสิทธิภาพเนื่องจากขาดประสบการณ์ในทางปฏิบัติ

ยิ่งไปกว่านั้น ไป๋เฉียนยังเป็นผู้หญิงเพียงคนเดียวในบรรดาสามราชาและสี่ประมุข

ด้วยเหตุนี้เธอจึงถูกดูหมิ่นและถูกกลั่นแกล้งอยู่เสมอ หากไม่ได้รับความช่วยเหลือจากหัวเฟิ่ง ระดับการบำเพ็ญเพียรของไป๋เฉียนคงไม่มาถึงขั้นนี้

เธอทุ่มเทอย่างมากกว่าจะได้เป็นผู้ทุกข์ยากระดับเจ็ด ชายหัวโล้นจึงอ่อนด้อยกว่าอย่างเห็นได้ชัดเมื่อนำมาเปรียบเทียบกัน

“ทำได้แค่นี้เองเหรอ?”

เมื่อเฉินผิงเห็นว่าชายหัวโล้นหมดทางสู้ด้วยลูกเตะเพียงครั้งเดียวจากไป๋เฉียน เขาจึงกล่าวว่า “ถ้าผมรู้ว่าจริงๆ แล้วพวกมันอ่อนขนาดนี้ ผมก็คงจะกำจัดพวกมันด้วยตัวเอง! ไม่จำเป็นต้องให้คุณช่วยเลย”

ไป๋เฉียนก้าวถอยหลังด้วยรอยยิ้ม “ถ้าอย่างนั้นก็แสดงให้ข้าเห็น ข้าอยากรู้ว่าเจ้ามีพลังมากแค่ไหน”

เฉินผิงตอบด้วยรอยยิ้ม ก่อนที่จะพุ่งไปข้างหน้าด้วยกระบี่พิฆาตมังกร

แม้ว่าเขาจะต้องเผชิญหน้ากับกลุ่มผู้ทุกข์ยากระดับสามถึงสี่ แต่เฉินผิงก็มั่นใจว่าเขาสามารถเอาชนะได้

โดยปกติแล้ว เป็นเรื่องที่ไม่น่าเป็นไปได้ที่ผู้ทุกข์ยากระดับหนึ่งจะจัดการกับกลุ่มผู้ทุกข์ยากระดับสี่ถึงห้าคนที่มีระดับการบำเพ็ญเพียรสูงกว่าเขา ถ้าไม่ได้เห็นด้วยตาตนเองคงไม่มีใครเชื่อ