หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 3422

“กล้าดียังไงถึงโจมตีฉัน เป็นแค่ผู้บำเพ็ญเพียรขั้นผู้ทุกข์ยากระดับหนึ่งแท้ๆ แกอยากตายนักใช่ไหม?”

ฟู่ไน่ซีส่งสายตาอาฆาตใส่เฉินผิง แต่เธอก็ไม่ได้หันมาโจมตีเขา

เธอรู้ว่าไห่อันเต๋อกำลังไล่ตามมาติดๆ จึงจะมัวเสียเวลากับเฉินผิงไม่ได้

หลังจากขู่อีกฝ่าย เธอก็กระโดดขึ้นไปเพื่อหนีต่อ

เธอคิดไม่ถึงว่าเฉินผิงจะทำแบบเดียวกัน ในเสี้ยววินาทีนั้น วงแสงก็ปรากฏขึ้นจากกระบี่พิฆาตมังกร เข้าขวางเธอไม่ให้ไปไหนได้

“แกหาเรื่องเองนะไอ้เวร!”

ฟู่ไน่ซีที่โกรธเคืองหันไปโจมตีเฉินผิง

แต่ก่อนที่เธอจะทำเช่นนั้น ไห่อันเต๋อก็ตามเธอทัน

เมื่อเห็นเขา เธอจึงทำได้เพียงหันความสนใจไปที่เขาแทน

ไห่อันเต๋อรู้ว่าเฉินผิงกำลังช่วยเขาขวางไม่ให้ฟู่ไน่ซีไปไหน เขาจึงยิ้มและพูดว่า “ขอบคุณที่ช่วยหยุดเธอให้ สหาย หลังฉันฆ่าเธอแล้ว ฉันจะมอบผลึกสวรรค์ให้แทนคำขอบคุณ”

พอพูดเสร็จ เขาก็จ้องมองฟู่ไน่ซีอย่างเย็นชาและพูดว่า “แกหนีไม่พ้นหรอก นางสารเลว ส่งลูกแก้วล้ำค่ามาซะ แล้วฉันจะไว้ชีวิตแก ถึงยังไงเราก็บำเพ็ญเพียรด้วยกันมาหลายปี”

“เหอะ! ฝันไปเถอะ ลูกแก้วนี่เป็นของคนที่ถือมันไว้ในมือต่างหาก ถ้าจะแย่งไปจากฉัน มันก็ขึ้นอยู่กับความสามารถของแกแล้ว” ฟู่ไน่ซีถ่มน้ำลาย เตรียมที่จะโจมตี

“ดูท่าคงจะพูดจากันไม่รู้เรื่อง”

ไห่อันเต๋อหยิบเหรียญสีดำออกมาจากกระเป๋าของเขาก่อนที่จะท่องคาถา “เหรียญตราศักดิ์สิทธิ์จะเคลื่อนสวรรค์และโลก”

ต่อจากนั้น พลังด้านลบก็ไหลออกมาจากร่างกายของเขาเข้าสู่เหรียญ

ภาพนั้นทำให้ฟู่ไน่ซีขบฟันจนกรามแทบหัก

พวกเขาเพิ่งจะบำเพ็ญเพียรร่วมกัน ดึงเอากำลังวังชาจากกันและกัน

กล่าวก็คือเขาได้ดูดกลืนพลังด้านลบจากเธอ

ไห่อันเต๋อโยนเหรียญในมือเขาออกไป และเปล่งเสียงคำรามออกมาหลายครั้ง จากนั้นมันก็ลอยไปหาฟู่ไน่ซี