หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 3423

เมื่อเห็นการกระทำของเฉินผิง ไห่อันเต๋อก็โกรธจัดทันที “นี่มันหมายความว่ายังไง เจ้าหนู? ฉันเป็นหัวหน้าสำนักอวี้ผู กล้าดียังไงมาขโมยสมบัติของฉันต่อหน้าฉัน ทั้งที่แกเป็นแค่ผู้บำเพ็ญเพียรขั้นผู้ทุกข์ยากระดับหนึ่ง!”

“มันเป็นของฉันมาตั้งแต่แรก”

เฉินผิงจ้องไปที่ไห่อันเต๋อด้วยแววตาอันน่าสะพรึงกลัว ราวกับว่าเขาต้องการที่จะถลกหนังฝ่ายหลังทั้งเป็น

เมื่อสัมผัสได้ถึงเจตจำนงสังหารในสายตาของเขา ไห่อันเต๋อก็ขมวดคิ้ว

“ไร้สาระ! ลูกแก้วล้ำค่านั่นถูกพบในเหมืองผลึกสวรรค์แห่งนี้ มันจะเป็นของแกได้ยังไง?” ไห่อันเต๋อคำราม

“ลูกแก้วนี้เป็นของฉันตั้งแต่แรก ชื่อของมันคือลูกแก้วสะกดลม ฉันจงใจแอบวางมันไว้ในเหมือง เพื่อปลุกปั่นให้เกิดการต่อสู้ระหว่างพวกแก เพราะมันเป็นวิธีเดียวที่ฉันจะสามารถช่วยเด็กสาวสองคนที่แกจับมา” เฉินผิงยอมรับตรงๆ

เมื่อได้ยินเช่นนั้น ไห่อันเต๋อก็ตกตะลึงอย่างถึงที่สุด หลังจากนั้น ความโกรธเกรี้ยวก็แผ่ออกมาจากตัวเขา

“แบบนี้นี่เอง... งั้นนี่ก็เป็นอุบายที่แกคิดขึ้นสินะ แต่ถึงเราจะต่อสู้กัน ผู้บำเพ็ญเพียรขั้นผู้ทุกข์ยาก ระดับหนึ่งอย่างแกก็คงไม่ได้อะไรอยู่ดี ถ้าแกไม่ยอมมอบลูกแก้วมาให้ ก็อย่ามาว่ากันล่ะถ้าฉันไม่ปราณี”

รัศมีของเขาทวีความรุนแรงขึ้น และสีหน้าของเขาถมึงทึง

เมื่อดูจากบาดแผลบนตัวเขา ประกอบกับความดันโลหิตที่พุ่งสูงลิ่ว เขากังวลว่าเขาจะทนได้อีกไม่นาน

ทันใดนั้น ศิษย์จำนวนหนึ่งของสำนักอวี้ผูก็วิ่งออกไปจากเหมือง

ตอนนั้นพวกเขาเป็นผู้รอดชีวิตเพียงไม่กี่คน และทุกคนล้วนได้รับบาดเจ็บ

“คุณไห่!”

หลังจากออกจากเหมือง พวกเขาก็รีบเข้าไปหาไห่อันเต๋อ

เมื่อเห็นศิษย์ของเขา ไห่อันเต๋อก็ออกคำสั่งด้วยดวงตาสีแดงเพลิงที่ลุกโพลง “ฆ่าหมอนั่นซะ เดี๋ยวนี้เลย!”

แม้ว่าศิษย์ของเขาจะได้รับบาดเจ็บ แต่พวกเขาก็เป็นผู้บำเพ็ญเพียรขั้นผู้ทุกข์ยากระดับสามถึงสี่ ยิ่งไปกว่านั้น พวกเขายังมีข้อได้เปรียบด้านจำนวน การจัดการกับผู้บำเพ็ญเพียรขั้นผู้ทุกข์ยากระดับหนึ่งอย่างเฉินผิงนั้นเป็นของง่ายๆ สำหรับพวกเขา

แม้ไห่อันเต๋อจะคาดหวังเช่นนั้น แต่ผลลัพธ์กลับแตกต่างอย่างสิ้นเชิง

ศิษย์หลายคนของสำนักอวี้ผูโจมตีเฉินผิง

อย่างไรก็ตาม เฉินผิงยังคงนิ่งเฉย ดวงตาของเขาเป็นประกายเย็นชา

พวกเขาเป็นศิษย์ขั้นผู้ทุกข์ยากระดับสามถึงสี่แต่พวกเขากลับถูกผู้บำเพ็ญเพียรขั้นผู้ทุกข์ยากระดับหนึ่งสังหารงั้นเหรอ? ที่แย่กว่านั้นคือพวกเขาตายในดาบเดียว! มังกรทองตัวนั้นมันอะไรกัน? เหตุใดผู้บำเพ็ญเพียรขั้นผู้ทุกข์ยากระดับหนึ่งจึงสามารถครอบครองพลังแบบนั้นได้?

เขาไม่เข้าใจเลย และไม่รู้จริงๆ ว่ามันเกิดอะไรขึ้น

“กะ-แกไม่ใช่ผู้บำเพ็ญเพียรขั้นผู้ทุกข์ยากระดับหนึ่ง แกซ่อนพลังของตัวเองไว้ แกเป็นใครกันแน่?”

ความตื่นตระหนกครอบงำเขา

ถ้าเขารู้ว่าเฉินผิงเก่งขนาดนี้ เขาคงเลี่ยงไม่สู้กับฝ่ายหลังตั้งแต่ต้น

“ฉันมาที่นี่เพื่อฆ่าสารเลวพวกนั้น”

เฉินผิงยกกระบี่พิฆาตมังกรขึ้นสูง กระบี่เพลิงลุกโชน

“ตายซะ!”

เขาตวัดกระบี่ซึ่งมีแสงเรืองรองพุ่งออกมา

เมื่อเห็นอย่างนั้น ไห่อันเต๋อก็รีบโยนเหรียญในมือออกไปเพื่อสกัดการโจมตี