หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 3424

แต่แล้วเหรียญก็แตกสลายทันทีเมื่อสัมผัสกับแสงจากกระบี่พิฆาตมังกร

อย่างไรก็ตาม แสงนั้นยังไม่หยุด มันพุ่งตรงไปหาไห่อันเต๋อ เล็งไปที่ขาของเขา

ฉับ!

ขณะที่มันผ่านไป ขาทั้งสองข้างของเขาก็ถูกตัดขาด

ในตอนแรกเขาสูงกว่าร้อยแปดสิบเซนติเมตร แต่ในชั่วพริบตาความสูงของเขาเหลือเพียงเมตรเดียวเท่านั้น

เฉินผิงเดินเข้ามาหาเขา ความหวาดกลัวเต็มเปี่ยมในดวงตาของไห่อันเต๋อ แต่เขาไม่มีทางหนีแล้ว

เมื่อเฉินผิงไปถึงไห่อันเต๋อ เขาไม่ได้ฆ่าอีกฝ่าย แค่เดินผ่านไป จากนั้นเขาก็เก็บผลึกสวรรค์ที่ขุดได้ทั้งหมดลงในแหวนเก็บของของเขา

สำนักอวี้หนิวและสำนักอวี้ผูอุตส่าห์ขุดขึ้นมาอย่างยากลำบาก เขาจึงไม่อาจละทิ้งให้ผลึกเสียเปล่า

ในขณะเดียวกัน เหตุผลที่เขายังไม่ฆ่าไห่อันเต๋อนั้น ก็เพราะเขาวางแผนที่จะพาชายคนนั้นไปหา เหมี่ยวเหมี่ยวและไช่เชี่ยนหนาน

เขาต้องการให้หญิงสาวสองคนนั้นฆ่าเดรัจฉานด้วยตัวเอง

บางทีการทำเช่นนั้นอาจทำให้พวกเธอสบายใจขึ้นบ้าง

หลังจากที่เฉินผิงเก็บผลึกสวรรค์และวางแผนที่จะพาไห่อันเต๋อไปกับเขา จู่ๆ รัศมีอันน่าสะพรึงกลัวทั้งห้าก็เข้ามาใกล้

คิ้วของเขาขมวด และความกังวลปรากฏบนใบหน้า

เมื่อเห็นคนที่เข้ามาใกล้ เขาจึงถอนหายใจด้วยความโล่งอก

ปรากฎว่าเป็นไป๋เฉียนและกำลังเสริมที่เธอพามา

ทันทีที่ไป๋เฉียนจ้องมองไปยังไห่อันเต๋อที่หมดสภาพ และร่างคนตายจำนวนหนึ่งที่อยู่นอกเหมือง เธอก็ตกตะลึง

พวกคนที่มากับเธอก็มีสีหน้าตกตะลึงเช่นกัน

“เฉินผิง ทั้งหมดนี้เจ้าทำเองหมดเลยเหรอ? เจ้าจัดการด้วยตัวคนเดียว?” ไป๋เฉียนถามด้วยความประหลาดใจยิ่ง

เธอรู้ดีว่าแม้แต่ตัวเธอก็เป็นไปไม่ได้ที่จะกำจัดทั้งสำนักอวี้หนิวและสำนักอวี้ผู

“เอาล่ะ งั้นเท่ากับว่าข้าเป็นหนี้พวกเจ้าทุกคน พอเราออกไปเมื่อไหร่ ข้าจะมอบทรัพยากรของข้าให้กับพวกเจ้าแต่ละคน”

ว่าแล้วไป๋เฉียนก็เดินตามเฉินผิงไปทันที

“ดูเหมือนว่าราชินีจิ้งจอกจะถูกใจเจ้าเด็กนั่น สายตาที่เธอมองเขามันดูต่างออกไป” ประมุขราชสี ตั้งข้อสังเกตโดยจ้องมองแผ่นหลังของไป๋เฉียน

“เอาล่ะ เราอย่าไปยุ่งเรื่องของเธอดีกว่า ในเมื่อมาถึงแล้ว มาดูกันว่าจะมีถุงเก็บของหรืออะไรทำนองนั้นอยู่กับศพเล่านี้ไหม เราจะได้ไม่มาเสียเที่ยว”

หลังจากพูดอย่างนั้น ประมุขมารพันหน้าก็เริ่มค้นหา

ประมุขราชสีและราชาเสือดาวก็เริ่มค้นหาทรัพยากรของคนตายอย่างถุงเก็บของหรืออย่างอื่นที่ดูคล้ายกัน

มีเพียงประมุขวานรที่ยังคงจ้องมองแผ่นหลังของไป๋เฉียนด้วยสีหน้าหึงหวง จากนั้นเขาก็เดินตามเธอไป

แม้จะแขวะเธออยู่เสมอ แต่เขาก็แอบรักเธออยู่

คำพูดของประมุขราชสีก่อนหน้านี้ที่ว่าไป๋เฉียนชอบพอเฉินผิง ทำให้ใบหน้าของเขาบูดบึ้งด้วยความริษยา เขาต้องการตามเธอไปและดูว่าเกิดอะไรขึ้น