หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 3428

เฉินผิงรีบพาหัวเฟิ่งและไป๋เฉียนออกไป และพบกับถ้ำแห่งหนึ่งในพื้นที่เงียบสงบ ไม่มีรัศมีแปลกประหลาดในบริเวณนั้น เฉินผิงจึงสร้างวงแหวนอาคมขึ้นมาทันที ด้วยวิธีนี้จะสามารถป้องกันไม่ให้คนอื่นเข้าใกล้พวกเขาได้

พอทำเสร็จแล้ว เฉินผิงก็หยิบผลึกสวรรค์ออกมาจากแหวนเก็บของ

“ผมมีผลึกสวรรค์ คุณจะใช้มันเพื่อฟื้นพละกำลังของคุณก็ได้” เฉินผิงพูดกับไป๋เฉียน

“ผลึกสวรรค์ช่วยให้ฟื้นตัวได้เร็วก็จริง แต่ข้าจะฟื้นตัวเร็วยิ่งกว่านั้นถ้าใช้เจ้า” ไป๋เฉียนตอบ

เฉินผิงรู้ทันทีว่าไป๋เฉียนต้องการอะไร เขาจึงพูดกับหัวเฟิ่งว่า “หัวเฟิ่ง ไปยืนเฝ้าข้างนอก ถ้าคุณเห็นอะไรแปลกๆ ให้บอกผมทันที”

“รับทราบ นายท่าน” หัวเฟิ่งพยักหน้าและหันไปหาไป๋เฉียน “ราชินีจิ้งจอก อย่าหักโหม เข้าใจไหม? นายท่านมีผู้หญิงคนอื่นที่เขาต้องปรนเปรอ”

ไป๋เฉียนชะงักไปครู่หนึ่งแล้วพูดว่า “รวมถึงเจ้าด้วยหรือเปล่า?”

“แน่นอน! ฉันเป็นของเขามานานแล้ว!” หัวเฟิ่งตอบยิ้มๆ

“เอาล่ะ งั้นคุณไปได้แล้ว ไปยืนเฝ้าที่ข้างนอก” เฉินผิงอยากให้หัวเฟิ่งออกไปโดยเร็วที่สุด

หลังจากที่หัวเฟิ่งไปแล้ว ไป๋เฉียนถามเฉินผิงว่า “เจ้าหลับนอนกับผู้หญิงกี่คน?”

“มันเกี่ยวอะไรกับคุณ เราแค่ทำตามข้อตกลงเท่านั้น”

จากนั้น เฉินผิงก็เริ่มเข้าหาไป๋เฉียนและถอดเสื้อผ้าของเธอออก

ท่วงท่าของเฉินผิงนุ่มนวล ซึ่งทำให้ไป๋เฉียนมีความสุขมาก

ก่อนหน้านี้เฉินผิงไม่เคยเป็นฝ่ายเริ่มเลย

ในไม่ช้า ร่างกายของพวกเขาก็ประสานกันด้วยเสน่หา

เมื่อสายเลือดทั้งสองรวมเข้าด้วยกันบวกกับการดูดซับผลึกสวรรค์ ไป๋เฉียนจึงฟื้นตัวอย่างรวดเร็ว

ในเวลาเดียวกัน เฉินผิงก็ถือโอกาสดูดซับพลังในผลึกสวรรค์ด้วย

ต่อจากนั้น เฉินผิงกับไป๋เฉียนต่างก็ดำดิ่งไปด้วยกัน

หัวเฟิ่งมองไปยังร่างนั้นที่อยู่ต่อหน้าเธอและขมวดคิ้ว “คุณเป็นใคร?”

“ฉันคือฉีเป่ยเจี๋ย สาวน้อย ช่วยบอกมาได้ไหมว่าเคยได้ยินชื่อของฉันหรือเปล่า?” ฉีเป่ยเจี๋ยยิ้ม

หัวเฟิ่งส่ายหัว เธอไม่รู้ว่าฉีเป่ยเจี๋ยคือใคร แต่เธอสัมผัสได้ถึงรัศมีอันน่าสะพรึงกลัวที่เขาเปล่งออกมา ด้วยความสามารถของฉันในตอนนี้ คงจะเป็นอะไรที่เกินตัวหากฉันต้องสู้กับเขา!

หัวเฟิ่งแสร้งทำเป็นไร้เดียงสาและพูดว่า “ชื่อของคุณแปลกๆ ฉันไม่เคยได้ยินมาก่อนเลย”

“ฮ่าๆ! ไม่เป็นไร ตอนนี้ก็เคยได้ยินแล้วสินะ?” ฉีเป่ยเจี๋ยหัวเราะ “เธอเป็นสัตว์อสูร แต่ทำไมเธอถึงอ่อนแอขนาดนี้? หรือว่าเธอจะติดอยู่ในสมรภูมิแห่งทวยเทพ?”

“เปล่า ฉันเพิ่งเข้ามาที่สมรภูมิแห่งทวยเทพได้ไม่นาน เสื้อคลุมสีดำของคุณมีขนสัตว์อสูรเย็บติดอยู่ คุณเองก็มาจากเผ่าพันธุ์อสูรเหรอ?” หัวเฟิ่งถามอย่างสงสัย

ฉีเป่ยเจี๋ยส่ายหัว “ฉันไม่ได้มาจากเผ่าพันธุ์อสูร ฉันเป็นมาร ยังไงก็ตาม ฉันไม่ได้มองว่าเผ่าพันธุ์อสูรเป็นศัตรูของฉัน เธอเป็นแค่กึ่งเซียนเท่านั้น ดังนั้นมันจึงอันตรายมากหากเธออยู่ตัวคนเดียวในสมรภูมิแห่งทวยเทพ ถ้าเธอเต็มใจที่จะรับใช้ฉันในฐานะสัตว์เลี้ยง ฉันรับรองได้ว่าเธอจะปลอดภัยแม้อยู่ในสมรภูมิแห่งทวยเทพ!”

ปรากฏว่าฉีเป่ยเจี๋ยอยากให้หัวเฟิ่งเป็นสัตว์เลี้ยงของเขา