หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 343
ส่วนซูอวี่ฉีนั้นก็ถือโทรศัพท์ไว้ พลางค้นหาไปด้วยทำอาหารไปด้วยพร้อมกัน ซูอวี่ฉีเป็นลูกสาวคนรวยไฉนเลยจะเคยทำอาหารเอง ทว่าเพื่อเฉินผิง ซูอวี่ฉียังคงเรียนไปด้วยทำไปด้วย หน้าผากเต็มไปด้วยเหงื่อ!
เมื่อมองดูซูอวี่ฉีกำลังวิ่งวุ่นอยู่ในห้องครัว ในสายตาของเฉินผิงนั้นก็เต็มเปี่ยมไปด้วยความรัก!
ในตอนนั้นเอง เสียงโทรศัพท์ของเฉินผิงก็ดังขึ้น
เฉินผิงรับโทรศัพท์ กู่เวิ่นเทียนโทรมานั่นเอง!
“คุณเฉินครับ ตอนนี้ท่านว่างหรือเปล่าครับ?รัฐมนตรีหลี่แห่งศาลาพิทักษ์ธรรมประจำเมืองเอกอยากจะพบท่านครับ!”
กู่เวิ่นเทียนถามอย่างระแวดระวัง
“รัฐมนตรีแห่งศาลาพิทักษ์ธรรมประจำเมืองเอก? อยากจะพบผมทำไม?”
เฉินผิงขมวดคิ้วเล็กน้อย
“ผมก็ไม่แน่ใจเหมือนกันครับ เขากำลังจัดงานเลี้ยงอยู่ที่โรงแรมฟู่เหา อยากจะให้ท่านมาร่วมงานด้วย!”
กู่เวิ่นเทียนไม่รู้ว่าเฉินผิงไปทำเรื่องอะไรไว้ เขาเป็นเพียงแค่คนส่งสาสน์เท่านั้น รายละเอียดอย่างอื่นเขาก็ไม่รู้เหมือนกัน!
“โอเค เดี๋ยวผมรีบตามไป!”
เฉินผิงพยักหน้า แล้ววางสายไป!
หลังจากที่วางสายแล้ว เฉินผิงลุกเดินไปที่ห้องครัว เพื่อบอกกับซูอวี่ฉีว่าไม่ต้องทำอาหารแล้ว!
เมื่อเดินเข้ามาที่ห้องครัว ก็เห็นควันดำลอยฟุ้งขึ้นมา เฉินผิงก็รีบเอาหม้อที่อยู่บนเตาลงมา
“เอ่อ นี่มันเรื่องอะไรกันเนี่ย?”
ซูอวี่ฉีเห็นควันดำจากในหม้อ ก็ทำตัวไม่ถูก!
เฉินผิงเปิดฝาดู ก็เห็นว่าอาหารที่อยู่ในหม้อนั้นไหม้หมดแล้ว ไหม้จนเป็นแผ่นดำใหญ่!
ซูอวี่ฉีมอง ในตอนนี้เธอเหมือนเด็กน้อยที่ทำผิด มองเฉินผิงแล้วพูดว่า “ฉัน ฉันลืมเติมน้ำ!”
เฉินผิงยิ้ม “เอาล่ะ พวกเราไม่ต้องทำอาหารแล้วนะ ออกไปทานข้างนอกกัน มีคนจะเลี้ยงข้าวน่ะ!”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...
มีเรื่องอื่นที่จบแล้วบ้างไหมจะหาซื้ออ่าน...
มีหนังสือขายมั้ยครับ รอวันละ 20 ตอน ไมทันใจ...